#sprookje - De heks, Hans en Grietje

"Zo", zei de heks, "dat ziet er gelikt uit".
Zij keek tevreden naar haar huisje. Zelfgemaakt is tenslotte altijd beter dan gekocht. Zij had een prachtig optrekje om haar oven heen gebouwd en was dik tevreden. Het was ook eetbaar, dus in tijden van nood hoefde zij niet met een lege maag naar bed.
Zij hield van de lucht van zelfgebakken speculaas, gemberkoekjes, krakelingen, vermengd met sprits en drop.

Bakken was haar lust en haar leven.
Ook toen het huisje af was bakte zij er lustig op los. Dat haar baksels onweerstaanbaar waren bleek wel, want er waren heel wat reizigers die door de heerlijke geuren werden aangetrokken. Van heinde en verre kwamen koningen, prinsen en edelen om haar taarten, zoete broodjes en andere lekkernijen in te slaan. Zij betaalden er grif voor en zo was de heks al spoedig een van de rijkste vrouwen in het land.

Terwijl de rijken op haar lekkernijen aasden waren de luiaards vooral uit op haar rijkdommen.
Zo ook een stel met 2 kinderen Hans en Grietje genaamd. Moeder deed de hele dag niets en vader voerde bij voorkeur ook geen klap uit. Dat hij tot kostwinner was benoemd vond hij al triest genoeg. Hij zat het liefst in de kroeg of lag te slapen langs de kant van de weg. Een houtje hakken was hem nog te veel moeite.
Op een dag besloot het stel om de heks te bestelen. Zij waren erg geslepen en zouden de kinderen wat op de mouw spelden.
"Kinderen zijn loyaal aan hun ouders", zei de man. "Als wij hen kwijtraken in het bos, vindt die heks ze wel, vinden de kinderen het goud en brengen het naar ons omdat wij niets hebben. Kunnen wij eindelijk met vakantie."

Nadat zij hun kroost een paar dagen nauwelijks te eten hadden gegeven, onder het mom dat zij geen cent meer te makken hadden, ging het gezin een boswandeling maken.
Hans, een echte smulpaap, zou beslist de geuren van de baksels van de heks ruiken en willen proeven. Grietje zou haar broer volgen, want het was een dom en makkelijk manipuleerbaar wicht.
De ouders lieten de kinderen steeds meer vooruit lopen, terwijl zij voortdurend klaagden over hun geldgebrek en opsomden wat zij allemaal wel niet zouden doen als zij geld hadden, totdat de kinderen uit het zicht waren verdwenen. Zonder kroost haastten zij zich terug naar huis, het zou al snel donker worden.

De heks stond er om bekend dat zij de armen te eten gaf.
Diezelfde avond hoorde zij gekraak en geknabbel. Zat er nu iemand aan haar huisje? Haar kat kon het niet zijn, want die had zij niet. Omdat haar gewrichten nogal zeer deden riep zij: "Hallo, is daar iemand?"
Er volgde geen antwoord, want de beide kinderen hadden hun mond vol en met een volle mond mag je niet praten.
Er klonken scheurende geluiden, gekraak en een flinke wind.
"Wie knabbelt daar aan mijn huisje", vroeg de heks nu enigszins verontrust. Zij greep haar wandelstok en strompelde naar de deur.
"Het is de wind", klonk het van buiten en dat was duidelijk te ruiken.
"Zijn jullie nu helemaal gek geworden", riep de heks toen zij, eenmaal buiten, twee kinderen een stuk van haar dak af zag breken.
"Weet je wel hoe laat het is? Hup naar binnen. Waarom liggen jullie niet in je bed?"
"We zijn onze ouders kwijtgeraakt en weten de weg niet terug", zei Grietje.
"Het geld is op, daarom", voegde Hans er aan toe. Hij was een slimme jongen en een luistervink en wist precies hoe de vork in de steel zat.
"Bedoel je dat zij jullie met opzet hebben achtergelaten?"
"Ja en we mogen pas terug komen als wij uw goud meebrengen. Ze willen met vakantie".
"Wat doen jullie ouders voor de kost?"
"Ik weet het niet, ik denk niets. Moeder ligt veel op de bank, zij kookt niet en bakken kan zij ook al niet. Vader maakt het niet uit. Hij houdt alleen van bier zegt hij."
"Juist ja. Kruipen jullie maar op de bank, ik breng nog een beker warme melk en dan gaan we slapen. Morgen zien we wel verder."

De volgende dag was het huisje verdwenen, net als de heks, Hans en Grietje. Er lag alleen nog een wandelstok en een pet naast een hoopje smeulende as.
De ouders zagen hun kinderen nooit meer terug en als iemand naar hen vroeg hingen zij een wild verhaal op over heksen die kinderen lokten en opaten.

De tekening is mijn opdracht gemaakt door #vampiremeerkat voor mijn korte verhalen reeks #Buurman-en-buurman. VampireMeerkat is o.a. actief op #DeviantArt en #FanArt.

Posted using Partiko Android