190329 |FRI|🔖Everyday Photos by Chewy and the crew

สวัสดีค่ะ เพื่อนๆ เมื่อวานหายไปเพราะพาชูวี่แสนซนนั่งแท็กซี่ไปรับมอร์ตี้ที่ทำงานของเจ้านาย และนั่งแท็กซี่กลับมาที่บ้านเรา เพราะเจ้านายมอร์ตี้ไม่สามารถพาไปทำงานด้วยได้ทุกๆ ชั่วโมง

แต่ปัญหาคือ ชูวี่เมารถค่ะ 555 เมาแบบอ้วกแตกอ้วกแตนเลย ทั้งขาไปขากลับ โชคดีที่แท็กซี่ไม่ปฏิเสธผู้โดยสาร เพียงแค่ต้องเตรียมพร้อมรับมือกับเหตุการณ์ไม่คาดฝันแบบนี้ คือเตรียมผ้าปูกันฉี่ ทิชชู่ ถุงพลาสติกสำหรับใส่ขยะ แต่ก็ไม่วายเลอะเทอะ เพราะหยิบอะไรไม่ทัน (ไม่สะดวกแชร์ภาพแห่งความเลอะ เพราะมิควรเผยความไม่น่ารักของหมาหน้ามึน) 555

เหตุการณ์ตอนขาไป คือนางก็กินมื้อเช้าแล้วเรียบร้อย เพราะต้องไปรับมอร์ตี้ให้ทันช่วงพักเบรกของเจ้านายตอนเก้าโมงครึ่ง ระหว่างที่ขึ้นรถเรียบร้อยแล้ว เราก็เตรียมความพร้อมเลยคือปูผ้ากันฉี่ก่อนเลย บอกก่อนว่าเป็นการนั่งรถยนต์ครั้งแรกของชูวี่ ไม่ได้เตรียมตัวว่าเธอจะอ้วก เตรียมรับมือแค่อึกับฉี่เท่านั้น

^{สภาพตอนนั่งรอมอร์ตี้ นางคงเหนื่อยกับอาการเมารถ น่าสงสารเชียว หมาน้อย}

พอรถออกตัว เธอก็อ้าปากหาวไปหลายหาว (เหมือนเจ้าของเลย ทุกครั้งที่ขึ้นรถจะเป็นโรคชอบหาว) พอไปได้สัก 20 นาที เธอเริ่มมีอาการเดินวนไปวนมา ซักพักเริ่มโยกตัวเหมือนจะอ้วก เอาแล้วไง....ดีที่เธอนั่งวนอยู่บนผ้าปู พออ้วกก็จัดการเก็บกวาดเอง ตามประสาหมา

ผ่านไปอีก 10 นาที เธอก็โยกตัวอีกแล้ว รีบยกตัวเธอกะว่าจะให้ไปปล่อยบนผ้าปู แต่ไม่ทันค่ะ บนขาเลย ราดบนกางเกงข้าพเจ้าเลยค่าาาาาาา......... อ๊าากกกกส์

แต่นางก็เก็บกวาดเรียบร้อยเช่นเคย

เราไปถึงก่อนเวลาพักเกือบครึ่งชั่วโมง เพราะเจ้านายมอร์ตี้ยังคงทำงานอยู่ ไม่สามารถพามอร์ตี้ออกมาส่งได้ จึงนั่งรอ และให้ชูวี่ได้พักจากอาการเมารถไปก่อน

พอได้เวลาพัก เจ้านายมอร์ตี้ก็ออกมาส่ง ระหว่างนั้นชูวี่ฟื้นแล้วค่ะ เรียกแท็กซี่รออย่างทุลักทุเล เพราะความที่หมาเด็กตื่นเต้น เป็นอะไรที่ดิ้นเหมือนโดนน้ำร้อนลวก

กว่าจะยัดหมาๆ ขึ้นรถได้ ก็ทำเอาหอบ โชคดีที่มอร์ตี้ไม่ดื้อเลย และเชื่อฟังมาก อาการหนักสุดจะเป็นชูวี่ต้องดุตลอดเวลา

^{มอร์ตี้สุดหล่อ}

รถก็ค่อนข้างติดตอนขากลับ จึงทำให้รถต้องเคลื่อนๆ ตัว หยุดๆ ขยับๆ นั่นเป็นสัญญาณของการระวังการมาแบบไม่ตั้งตัวของการอ้วกแล้วอ้วกอีก ขากลับเธอจัดไป 3 รอบแบบเน้นๆ

รอบสุดท้าย คือใกล้จะลงรถแล้ว แต่เธอคงอั้นไม่ไหว เราก็มัวแต่หันไปคุยกับคนขับว่าจอดตรงไหน พร้อมกับรีบยื่นเงินค่าแท็กซี่ หันมาอีกทีราดบนกระเป๋าเลย 555 แถมคนขับก็หันมาเจอพอดี ตาเหลือกค้างเลยค่าาาาา

ทันทีที่คนขับหันมาเห็น ก็รีบจอดรถและเปิดประตูลงเดินมาเปิดให้เราอย่างไว เพราะเกรงว่าจะหกเลอะเทอะบนรถ ไอ้เราก็ทุลักทุเล พร้อมสายจูงหมาท้ังสองตัวในมือ อีกมือก็ประคองกระเป๋าที่เต็มไปด้วยอ้วกและพยายามไม่ให้หกบนรถ

พอกลับมานึกย้อนภาพไปเมื่อวาน นึกสมเพชตัวเองเหลือเกิน 555

เข็ดไปอีกนาน จะไม่พาขึ้นรถโดยลำพังอีกแล้วววววว

^{พอกลับมาถึงบ้านก็นอนหมดสภาพกันทั้งคู่ มอร์ตี้เหนื่อยเพราะตื่นแต่เช้า ชูวี่ก็เหนื่อยเพราะเมารถ}