Fare Deney

Yıllar önce, kedilere eziyet yapmayı seven bir talebenin çarpık zevkini anlatan bir yazıyla karşılaştım. O talebeyi hissedebiliyordum. Düzenli olarak eziyet gördü, kedileri öldürdü ve hem de internet üzerinden blog yazdı. Bu yazıların bazılarını okudum. Mafsallıydı.

İnternette hayvanseverler var, biliyorum fakat bu talebenin bir kediye eziyet yaparken çarpık zevk yaşadığını öğrendiğimde eğlencemi içeremiyorum. Onu hissettim zira hayvanlara eziyet yapmaya da alışmıştım: fareler.

Kaynak

Üniversiteye geri döndüğümde, Salı öğleden sonraları Diliman'daki derslerimizden sonra, ben ve arkadaşım Randy, Quezon City'deki hanelerine giderdik. Randy her vakit bizim için tam bir gün hazırlar. İyi bir yemek, bilgisayar oyunları, x-puanlı filmler, kartlar, bira, vb. Ve her şey bittiğinde, bize o günün finalini sunacaktı. Final, bir kafeste çığlık atan fareler hakkındaydı. Gururla bize bir kafes gösterirdi ve bu kafeste hafta süresince yakaladığı farelerdi.

Onlarla ne yapacağız? Diye sordum.

Bir sırıtış yanıp sönen arkadaşım bize bir şişe izopropil içki ve bir eşleşme gösterirdi. Finalin ne ile ilgili olduğunu bize söylemesine gerek yoktu.

Fareyi içkiyle karıştırdık ve ateşe verdik. Bu kemirgen kafesin içinde kıvrılıp bükülürken, biz de bir avuç çılgın şempanze gibi ön bahçeye kıvrıldık ve bağırdık.

Ancak bir keresinde, hala yanmakta olan sıçan kafesten kaçmayı muvaffak oldu ve evin içinde delirdi. Neyse ki, onu yakalayabildik. Onu kafese geri gönderdik ve bir sonraki eziyet aletiyle devam ettik. Pelet silahı!

Farelere karşı uzun bir hayranlık duyuyorum. Lakin tiksinme duyum saygı duymaya başladığında bir noktaya geldim. İster inanın ister inanmayın, yıllar sonra bu harbiden iğrenç hayvana saygı duymaya geldim.