เริ่มต้นสัปดาห์ที่2 ของเดือนกันยายน มีเรื่องอยากเขียนเล่าความในใจให้เพื่อนใน Steemitได้อ่าน มีเหตุการณ์ที่ต้องตัดสินใจของชีวิต คือการตัดใครบางคนออกจากชีวิต ด้วยความไม่ลงตัว ในการใช้ชีวิคนที่เดินทางร่วมกันมา ตลอดระยะเวลา5ปี เราได้คุยกันถึงความรุ้สึกรักที่มีต่อกัน ซึ่งมันเริ่มลดๆ ไปเรื่อยๆ จนเรากลัวว่า วันหนึ่งมันจะหายไป จะไม่เหลือความรู้สึก ที่ดีต่อกัน การยอมปรับเปลี่ยนตัวเองเพื่อให้อีกคนยอมรับได้ มีขีดจำกัดทั้งสองฝ่าย เพราะยอมอีกฝ่ายมากไปก็ทำให้เรา ไม่เป็นตัวของตัวเอง เราเลยตัดสินใจจบสัมผัสนี้ เพราะมันไปต่อไม่ได้ ใจมันบอกนะ
ถามใจตัวเอง ยิ้มรับ ปรับตัว ไปต่อนะ บอกตัวเอง นีละชีวิต ต้องมีสุข ทุกข์ หัวเราะ ร้องไห้ สมหวัง ผิดหวัง ต้องรับมันให้ได้ทั้ง 2 ด้าน
มานั่งดื่มกาแฟแก้วโปรด กับมองดูทานตะวันสีเหลืองในแจกัน เพื่อดึงจิตออกมาข้างนอก คิดว่าน่าจะช่วยผ่อนคลายใจฉันได้บ้าง บอกดอกทานตะวันที่มองอยู่ว่า เดี๋ยวทุกอย่างก็ผ่านไป แล้วก็ยิ้มอ่อน บอกให้ตัวเองรู้สึกตัว มีสติ ทำความเข้าใจกับเหตุการณ์ที่ตัดสินใจในครั้งนี้
ปรับตัวเองอีกอย่างหลังจากทบทวนคิด คือ ตัดสินใจตัดผมสั้นที่ไม่เคยตัดมานานเป็น 30 ปี
โฉมใหม่ทั้งภายในและภายนอก …เดินทางต่อไปค่ะชีวิตที่จะสร้างทั้งคุณค่าและมูลค่าให้กับตัวเิงและผู้อื่นได้เท่าที่จะทำได้
อยากเขียน แต่ก็ไม่รุ้จะเขียนอะไร ให้เพื่อนsteemit อ่าน ก็ฝึกได้เขียน เท่านี้นะค่ะ อาทิตย์นี้ค่ะ ขอบคุณsteemit ที่ให้ฉันได้เล่าเรื่องนี้นะค่ะ
