2-year-old syndrome .... 2 Yaş sendromudur gidiyor...

Today, I want to talk to you about the two-year syndrome of children whose parents are most afraid.The heads confused by the sensitivity and the objection of this period enter into a search that does not know what to do.Unstable and irregular reactions cause the child to be overwhelmed, and this situation becomes inextricable.But what is this 2-year-old syndrome?
It is a challenging period for children from 1.5 to 3.5 years old.

What does the child with 2-year-old syndrome do?

Children constantly cry.
They object to many things.they always use 'no' words.
they experience anger explosions.
they do not want to eat food. they do not want to sleep.
They trust themselves very much.

My son, he's got all of the qualities I'm counting on.
What should I do to communicate with him in a healthy way.

Age 2 should not be seen as a problem.He should be calm and patient.Prints and barriers should be avoided.
The best method when he are angry "is to attract attention to something else.
Listen to what your child wants to tell you by going down to your child's height and looking into their eyes. Children learn by listening, not by seeing.Be consistent with your behavior against your child.
Give your child a choice.
Give your child opportunities for things he can accomplish on his own. For example, eating food itself, wearing some clothes, such as climbing once.
Helping her is better for us.
Thank you for reading.

Sizlere bugün anne babaların en çok korktukları dönem olan iki yaş sendromundan bahsetmek istiyorum.Bu dönemin hassasiyeti ve getirileri karşısında karışan kafalar, ne yapacağını bilemez bir arayışa girer. Durum böyle olunca; kararsız ve düzensiz tepkiler, çocuğu bunaltır ve bu durum işin içinden çıkılmaz hale gelir.Peki ama nedir bu 2 yaş sendromu?
Çocuklarda yaklaşık 1,5 yaşından başlayarak 3,5 yaşına kadar devam eden zorlu bir dönemdir.

2 yaş sendromun da olan çocuk neler yapar?
Sorunlarını anlatmak için sürekli ağlar.
Birçok şeye yumruklarını sıkarak ve bir ayağını yere vurarak itiraz eder.
Öfke patlamaları yaşar ve vurma , itme gibi davranışlarda bulunurlar.
Yemek yemek istemezler. Uyumak istemezler.
Kendilerine çok güvenırler ve asla sizi dinlemek istemezler.
'Hayır' yada hayır manasına gelen kafa sallama işini sürekli yaparlar.

Erdem şuan yukarıda saydığım tüm özelliklere sahip. Peki biz ne yapmalıyız bu durumlar karşısında önemli olan da bu nokta ... şimdi yapılacak yanlış davranışlar onu hırçın , anlaşılamayan , ötekileştirilmiş ve daha ileride başka sorunlara yol açabilir.

Peki ama anne babalar ne yapmalı?

Her şeyden önce ebeveyn bu durumu “doğal bir davranış” olarak karşılamalıdır.

Özellikle baskılayıcı ve engelleyici tavırlardan olabildiğince kaçının.

Olabildiğince sakin, ılımlı karşılamaya çalışın. Eğer sizin kendinizi tutamama gibi bir sıkıntınız var ise o ortamdan uzaklaşın, bir süre çocuğunuzla iletişime girmeyin.

Öfkelendiği esnalarda en iyi yöntem “dikkatini başka bir şeye çekmektir”. Erdem bu oyuna hemen kanıyor şimdilik:)

Her şeyi oyun diliyle anlatarak öğretmeyi deneyebilirisiniz. Bu ona çok iyi gelecektir.

Onunla kaliteli zaman geçirin. Kaliteli ve etkin vakit.. Sohpet etmek iyi bir yöntem..

Onun size anlatmak istediklerini çocuğunuzun boy seviyesine inerek ve gözlerinin içine bakarak dinleyin. Çocuklar dinleyerek değil görerek öğrenirler.

Amacımız onları bizim seviyemize çekmek değil bizim onların seviyesine inerek iletişime girmemizdir. Bu çok önemli bir davranış keşke herzaman ve herkes bunu yapabilse diye düşünüyorum.

Çocuğunuza karşı davranışlarınızda tutarlı olun.En dikkat edilmesi gereken bu konu bence...

Çocuğunuza seçme şansı sunun.İki kıyafet gösterip hangisini istiyorsun diye sorarım her zman.

Çocuğunuza kendi kendine başarabileceği şeyler konusunda fırsatlar verin. Örneğin yemeğini kendisi yemek, bazı giysilerini giymek, bir yere tırmanmak gibi.

Karşılıklı anlaşarak bu dönemi kolay atlatabiliriz. Kızım daha yeni çıktı oğlum girdi bakalım onunla da sağlıklı bir dönem geçirirsek ne mutlu bize...
Yazımı umarım beğenmissinizdir. okuduğunuz için teşekkür ederim..