İnsanların hepsi belirsiz bir süre için ertelenen ölüm cezasına mahkumdurlar.
Viktor Hüqonun romanlarında ən çox istifadə etdiyi "səfil" sözünü ilk olaraq bu kitabında("Bir idam mahkumunun son günü") işlətmişdir.Kitabın ilk basqısı zamanı kitab adsız nəşr olunur. Yazar edam cəzasının insanlığa heç 1 faydası olmadığını görərək bu kitabını qələmə almışdır. Və 1 insanın gübahı nə olursa olsun cəzalandırmanın yalnızca Tanrıya xas olduğunu dilə gətirmişdir.
" Sizdən bütün bu adamların yaşamasının bizə nə zərəri olacağını soruşuram.Frandada hər kəsin nəfəs ala biləcəyi qədər hava yoxmudur?"
📝 Romanda adı və günahı qeyd olunmayan bir məhkumun gilyotinə(edam maşını)aparılana qədər ki son 6 həftəsi qeyd olunub. Bir insanın ölümə gedən yolda nələr hiss etdiyi əks olunmuşdur...