De maansikkel viel op de binnenplaats, sterren schemerig zonder sterrelicht zonder richting, misplaatst op de heldere weg
Ik word gesust door de omhelzing van de zonde. Wil je naar huis gaan, bind dan je hartwond
Ik weet hoe pijnlijk je bent, een kans geven of straffen als het je spijt dat je niet geeft
Tranen vallen oprecht op de hoek van je lippen geen wraak in je mooie oog Ik voel me zo schuldig dat het je toch de moeite waard is om bij je te blijven Laat de maan alleen praten, laat de ster een getuige zijn
Ik zal het tot het einde niet genoeg herhalen om hier te komen
Wat een mooi gedicht!
Downvoting a post can decrease pending rewards and make it less visible. Common reasons:
Submit