ခနၶာမရွိတာ သိရမယ္

စိတ္ကေလးေပၚလာ ဝိပႆနာသမာဒိဌိနဲ႔
ၾကည့္ေတာ့ "မရွိတာ" ကိုသိမယ္
"ဥာဏ္" က "မရွိတာ" ကိုပဲ သိရမယ္
မရွိတာတာကို သိတာဟာ -
"ၾကားစိတ္ကိုသိတာ မဟုတ္ဘူး"
"ခႏၶာကို သိတာလည္း မဟုတ္ဘူး"
"မရွိတာ" ကိုသာ သိတာပဲလို႔ မွတ္လိုက္ၾက ... ။

ဒီလိုသိေတာ့ ဒကာ,ဒကာမတို႔ ခႏၶာကိုလည္း
စြန္႔တယ္ ၊ ဒီဝိပႆနာ ဥာဏ္က ခႏၶာကိုမေတြ႕ဘူး
မရွိမႈပဲ ေတြ႕တယ္ ၊ ဒီေတာ့ ဝိပႆနာ သတၱိဟာ
မရွိတာကို သိတယ္ဆိုတာမွတ္လိုက္ၾက ၊
မရွိတာကဘယ္သူလဲ ဝိညာဏကၡႏၶာပဲ ၊
ရွင္းၿပီလား ၊ ဝိပႆနာဥာဏ္နဲ႔ ၾကည့္လိုက္ေတာ့
ဝိညာဏကၡႏၶာေလး မရွိေတာ့ဘူးလို႔ သိတယ္ ၊
အဲဒါေၾကာင့္ ခႏၶာမရွိတာကို သိတာဟာ
ဝိပႆနာ ပဲလို႔ မွတ္လိုက္ၾက ။

ဝိညာဏကၡႏၶာမရွိတာ သိရင္ သူနဲ႔တြဲတဲ့
ေဝဒနာကၡႏၶာ သညာကၡႏၶာေတြကိုလည္း
မရွိတာ သိရတာပဲ သေဘာပါၾကၿပီလား ...။

ဒါေၾကာင့္ ခႏၶာမရွိတာ သိေအာင္လုပ္တဲ့
အလုပ္ဟာ ဝိပႆနာ ပဲဆိုတာ မွတ္ထားၾက ။
ဒကာ,ဒကာမေတြ ေျပာေလ့ေျပာထရွိၾကတယ္
လူတစ္ေယာက္ေသသြားေတာ့ "ေဩာ္ ...
အနိစၥ အနိစၥပဲကိုး အနိစၥ၊အနိစၥတဲ့ ဆူးေျငာင့္
ခလုတ္တိုက္မိေတာ့လည္း ေဩာ္..ဒုကၡ
ဒုကၡနဲ႔ ေယာင္ရမ္းၿပီး ေျပာၾက ၿငီးတြားၾကတယ္
အဲဒီလိုေျပာတာဟာ ရုိုးရာအနိစၥသိ ရုိုးရာ
ဒုကၡသိနဲ႔ေျပာၾကတာပဲ ဒါဟာရုိးရာသိေလးနဲ႔
ေျပာတဲ့ ရုိးရာစကားပဲဆိုတာမွတ္ၾက ... ။

ခႏၶာမွာၾကည့္ေတာ့ ခႏၶာမရွိတာသိတဲ့ သမၼာဒိဌိ
အျမင္ရမွ အမွန္က်မယ္ဆိုတာမွတ္ၾက ...
ခႏၶာမရွိတာသိတဲ့ သမၼာဒိဌိမွာ ဝိပႆနာ
သမၼာဒိဌိ နိဗၺာန္​ေရာက္မယ့္အသိပဲဆိုတာ
ဆုံးျဖတ္ခ်က္ခ်ၾက ၊ ဒကာ,ဒကာမေတြ ယခု
လက္ရွိ ခႏၶာဟာ လိုခ်င္လို႔ရတဲ့ ခႏၶာပဲ
ဒီခႏၶာဟာ ေနာက္ ထပ္ၿပီး လိုခ်င္ေသးရင္
ထပ္ၿပီးရအုံးမွာပဲ ၊ ဝိပႆနာ မရႈဘဲေနရင္
ခႏၶာေတြ ရမွာပဲ ... ။

အဲဒီေတာ့ ဒီခႏၶာဟာ လိုခ်င္လို႔ရထားတာ
ဒီလိုခႏၶာရသေရြ႕ နိဗၺာန္​နဲ႔ေဝးေသးတယ္
ခႏၶာက ဒုကၡသစၥာ ၊ နိဗၺာန္​က နိေရာဓသစၥာ
ဒုကၡသစၥာနဲ႔ နိေရာဓသစၥာဆိုေတာ့ ဒကာတို႔ပဲ
စဥ္းစားၾကည့္ၾက တစ္ျခားစီပဲ ဒုကၡခႏၶာမရွိရာ
ခ်ဳပ္ဆုံးရာဟာ နိဗၺာန္​ပဲ ၊ အဲဒီေတာ့ ခႏၶာ
ရသေရြ႕ နိဗၺာန္​နဲ႔ မနီးေတာ့ဘူးဆိုတာ
ေပၚၾကပီလား ... ။

ဒါေၾကာင့္ ခႏၶာခ်ဳပ္တဲ့ နိဗၺာန္​ကိုရခ်င္ရင္ ၊
ေရာက္ခ်င္ရင္ ခႏၶာမရွိတာကို သိေအာင္
လုပ္ရမယ္ ၊ ဒီအက်င့္ကို ႀကိဳးစားရမယ္
ဆိုတာ ရိပ္မိၾကၿပီလား ... ။

ဒီခႏၶာကို ငါမဟုတ္မွန္း အမွန္အကန္သိရေအာင္
ဝိပႆနာဥာဏ္နဲ႔ ၾကည့္ရမယ္ ။ဒီဥာဏ္နဲ႔ၾကည့္ရင္
သူမ်ားေျပာမဟုတ္ပဲ ကိုယ္ပိုင္ဥာဏ္နဲ႔ ဆုံးျဖတ္
ႏိူင္ၾကမယ္ဆိုတာ မွတ္ၾက ... ။

ဒီနည္းအတိုင္း ေပၚလာသမၽွဥာဏ္နဲ႔ၾကည့္ေပး
ၾကည့္ေပးရင္ "ဘယ္ခႏၶာလာလာ မရွိတာပဲ
သိရမယ္ ၊ အဲဒီလို မလြတ္တမ္းၾကည့္ေပးေတာ့
မိမိ ရထားတဲ့ ခႏၶာငါးပါး မရွိမႈ သိရတဲ့အတြက္
ဝိပႆနာ သမၼာဒိဌိျဖစ္တယ္" ဆိုတာ မွတ္
လိုက္ၾကေတာ့ ... ။

ယခုေတာ့ ဒကာ,ဒကာမတို႔ ဒီလိုသိတဲ့ အသိဟာ
တန္ဖိုးမျဖတ္ႏိူင္ဘူး ...ဒီအသိမ်ိဳး မသိေသးရင္
သိေအာင္လုပ္ ၊ သိရရင္လည္း တိုးတက္
လာေအာင္ ႀကိဳးစားၾကရမယ္ ။
ဒီ အသိမ်ိဳးတာရွည္သိရင္ နိဗၺာန္​နားကပ္
ေနၿပီလို႔သာ မွတ္လိုက္ၾက ... ။

ဒီလိုၾကည့္တဲ့အခါမွာ ဝိပႆနာဥာဏ္က
ေပၚလာတဲ့ စိတ္ကေလးမရွိတာခ်ည္း
ျမင္ေနရမယ္ ၊ ဒီလိုျမင္တာ နိဗၺာန္​ကို တစ္စိတ္
တစ္ေဒသျမင္တာပဲလို႔မွတ္ၾက ၊ ဝိပႆနာဥာဏ္က
ဒီလို နိဗၺာန္​ကို တစ္ေဒသမွ မျမင္ရင္ မဂ္ဥာဏ္
မေပၚႏိူင္ဘူး ၊ ဒါေၾကာင့္ ခႏၶာငါးပါး ဘာေပၚေပၚ
ျမင္စိတ္, ၾကားစိတ္, နံစိတ္, စားစိတ္,
ေတြ႕သိစိတ္, ေတြးၾကံစိတ္ ေပၚခ်င္တာေပၚ
မလြတ္ေအာင္သာ ရႈေပးၾက ၊ ရႈတဲ့အခါ
ေပၚလာၿပီး မရွိတာကို သိေစရမယ္.. ရွင္းၿပီလား

ဒီေတာ့ ...,
ဒကာ,ဒကာမတို႔ နည္းရၾကၿပီ၊ နည္းရရင္
ႀကိဳးစားသာရႈၾကေပေတာ့ ရႈတဲ့အခါ
ကိုယ္ရႈေနတဲ့ ဝိပႆနာလုပ္ငန္းဟာ ခရီးေရာက္
မေရာက္ ဘယ္လို သိရမလဲဆိုေတာ့
မူလပဏၰာသ အဌကထာ မွာ ဖြင့္ဆိုထားတဲ့
စကားက - ဝိပႆနာ သမၼာဒိဌိ ခရီးေရာက္
မေရာက္ သိဖို႔ရာမွာ ခႏၶာမရွိတာကို သိေအာင္
ၾကည့္ႏိူင္ရင္ ခရီးေရာက္ၿပီလို႔ မွတ္ရမယ္ ... လို႔
ဖြင့္ဆိုထားတယ္ ...

ေက်းဇူးေတာ္အရွင္မိုးကုတ္ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး

ဒုလႅဘေဒသနာ
တြဲ( ၅ ) ၊ စာ(၁၂၂)မယ္ အေသးစိတ္ေလ့လာလို့ရနိုင္ က်င့္နိုင္သိနိုင္ေပလိမ့္မည္။

Posted using Partiko Android