İnsan, ses olgusunu ilk keşfettiği zamanlarda muhtemelen "çalgı" kavramı henüz doğmamıştı. İnsanların kendi sesleri, çevresindeki hayvanların, rüzgarın ve suyun sesleri insanoğlunun çalgı yaratma düşüncesinde bir ilham kaynağı olmuş olmalıydı. Aynı zamanda kalp atışı ve adım atma gibi periyodik şekilde zamanı kaplayan ritimlerin de çalgı düşüncesinin ortaya çıkmasında önemli bir yeri olduğu düşünülebilir. Zira arkeolojik buluntular ve yazılı kaynaklar çalgılar tarih öncesi dönemlerde de var olduğunu göstermiştir.
Yazılı tarihin başlaması ve uygarlıkların gelişimine kadar olan dönemle ilgili bilgileriniz sınırlıdır. Öte yandan bilinen ilk uygarlıkların doğuşuyla birlikte çalgılar konusunda daha kapsamlı bilgiye ulaşılabilmektedir. Uygarlık ve kültür kavramının başlamasıyla birlikte müzik kültürünün ayrılmaz bir parçası olan çalgılar ilk uygarlıklarla birlikte hızlı bir evrim sürecine girmiştir. İlk çağ uygarlıklarının en önemlileri Mezopotamya, Mısır, Çin ve Hint uygarlıklarıdır. Bu uygarlıklar kısmen de olsa birbirleriyle etkileşime geçmiş, bu sayede çalgılar farklı adlar almış ve şekilleri değişmiştir.
M.Ö 1 -14. yüzyıllar arası dönemde din faktörünün müzik ve çalgı anlayışı üzerindeki etkisi göz ardı edilemeyecek kadar artmaya başlamıştır. Avrupa'da Hristiyanlık ile birlikte yeni bir döneme girilirken 6 yüzyıldan itibaren İslam dininin Oera Doğu'da yükselişiyle bu coğrafya için de yeni bir dönem başlamıştır.
Mezopotamya
Arp, sistrum, balag, zummara (çifte klarnet)
Mısır
Davul, bakura, gargara, pungi, vina, sitar.
Çin
Guzheng, yaylı zither, kin, panflüt, trompet.
Antik Yunan ve Roma
Lir, kithara, aulos, su orgu.
Türkler ve Ortadoğu
Yırağ(zurna), borguy(boru), tümrük (davul), küvrük(kös), çeng(zil), santur, rebab, ud.
Kaynak: Zeki Nacakcı/Alaattin Canbay - Müzik Kültürü