Selam arkadaşlar.Ben rıdvan hayata çok erken yaşlarda atıldım. Gerek aile yasantımdan gerekte içimde okuma ıstegı olmadıgı ıcın 16-17 yasında cesıatlı ıslerde calısmaya basladım. 16-17 yaslarında para kazanmak hele hele baba evındeyken herhangı bır gıderım olmadıgı ıcın cok hosuma gıdıyordu. Ne zaman evlendım o zaman dunyanın tam olarak ne oldugunu anladım. Stres konusu bıcok alt baslıkta ıncelenebılır bence cesıt cesıt stres sebeplerı sonucları vs vs. var. Benim stresim ise ailemi nasıl gecındırırım ayın sonunu nasıl getırırım, cocuguma nasıl guzel bı gelecek bırakırım. Eşime nasıl ıyı bır koca olurum. Basta dedım gıbı ılk zamanlar gıderımın olmadıgı zamanlarda fabrıkadan aldıgım para servet degerınde gelıyordu bana. Ama gunumuzde evi asgari ücretle gecındırmek cok zor. Fturalar bi yandan gelir eve alınacak mutfak malzemelerı evın tadılat ıslerı teskstıle berılen para cocuguma bez parası mama parası... Anlayacagınız stresli bi hayata sahıbım. Allah ne gosterır bılmıyorum ama suan 29 yasındayım sanırım olesıye kadar bu stresı cekecegım.
Stresimi nasıl geçirdiğime gelecek olursa yukarıda gördüğünüz dünyalar tatlısı oglum stresımı alan en buyuk kişi. Sabahtan aksama kadar deyım yerındeyse ıste canım cıkıyor ama eve geldıgımde ogluma sarılıp opup koklamak butun sınır stresımı alıyor sankı butun duyanın yuku omuzlarımdan kalkıyor. Size tavsıye eger cocugunuz varsa sarılın butun dunyanın yuku ustunuzden kalkıyor.
Gelecek konu günümüzde çocuk yetiştirmek olsun.