Digitaal verankerd
Zoals met alles wat we doen, dient het uiteindelijk rationeel te zijn, uit zelfbescherming van het systeem en als reflectie van wat er intern in de mens gebeurt; iets wat steeds meer bevolkingen van de wereld ondervinden door onder gigantisch doolhoven van complexe wettelijke bepalingen, de weg naar vrijheid niet meer terug te kunnen vinden. Het systeem groeit als gevolg van de complexiteit van het ego, uit projectie, waarmee de mensheid steeds vaster komt te zetten in het niveau van complexe intellectualiteit. Iets waarvan je slechts denkt dat het zo moet, omdat het complexer is dan wat je begrijpen kunt.
Het dient ook allemaal rationeel te zijn, omdat het uiteindelijk allemaal digitaal gemaakt moet kunnen worden. Ze willen alles digitaal en zoveel mogelijk zonder tussenkomst van mensen. De logische ratio zal meer en meer naar computertaal worden vertaald en daarmee omgezet worden in een set algoritmen die niemand meer volledig kan begrijpen, maar wel “schuld” en “onschuld” zullen bepalen.
Als we ze de kans laten, dan gaat het ons leven volledig beheersen. Computers zullen dan met algoritmen bepalen wat we doen, wanneer we eten, hoe laat we op moeten staan, wat we kunnen kopen, hoeveel water of energie we mogen gebruiken etc. Ook zullen er algoritmen komen die schuld en onschuld gaan bepalen en hoeveel een verzekering zal kosten voor jou; wat we mogen eten en hoeveel; waar we mogen gaan op de planeet en wie toegang heeft tot een pand, club, huis, winkel, de natuur etc. Alles, zodat we allen gescheiden zijn van elkaar en je elitaire-status bepaalt wat je mogelijkheden zijn. Het is allemaal slechts persoonlijkheidscult.
Als het gaat om de verdeling van voedsel, water energie etc. dan is het geweldig om systemen te gebruiken, maar zoals het gedaan wordt, lijkt dat alleen maar zo, want je hebt alleen toegang tot de dingen als je geld hebt. Het zorgt voor verdeling, maar het zorgt niet voor delen, en het is daarom nooit goed genoeg. Wie meewerkt aan de verloedering van de mensheid, krijgt toegang tot vanalles, en wie dat niet doet krijgt toegang tot niets… het duurt slechts zo lang totdat alles op is.
We worden al in steeds grotere mate beoordeeld door computers en algoritmen. Het is de grote rede achter de verheerlijking van ratio en logica in onze wereld. Alles moet rationeel zijn en daarmee te beredeneren zijn, zodat alles logisch is, zodat het in computerprogramma's kan worden geïntegreerd.
Ratio is zuiver logisch en logica is rationeel. Maar ratio, en daarmee logica en rationaliteit, zoals ze voortkomen uit een egoïsch mens, zijn het meest manipulatieve dat er is: er is niets manipulatiever dan ratio in de ego; je vindt het nergens in de natuur, uitsluitend in de mens. Het is het enige wat met logische redenering altijd uitkomt waar het wilt. Rationaliteit is altijd kloppend te maken, het heeft altijd gelijk en redeneringen zijn altijd “waar” te maken, want ratio genereert opzichzelfstaande logische redeneringen, en het is daarom geschikt om er dingen mee te maken, maar het is onjuist op alle vlakken als het gaat over het levende.
Ratio kan het biologische niet beredeneren. Ratio is ontoereikend om het natuurlijke te verklaren. Ratio is onvermogend om het wezenlijke te raken. Door de ratio kun je je wezen niet verklaren, noch kan je erdoor leven; je zal het moeten laten vallen om jezelf als wezen te herkennen.
Ratio heeft bewustzijn nodig om te kunnen functioneren, maar bewustzijn kan niet bereikt worden vanuit de ratio. Ratio geeft je het idee dat je wezenlijkheid door naleving van regels kunt bereiken; het is niet zo. Ratio bestaat als onderdeel van je wezen, maar wat het doet, maakt alles afgescheiden en alleenstaand, met intellectuele kennis; ratio is een mogelijkheid van mind en hersens, maar bestaat qua inhoud los van de natuur. Het is waarom alles wat met ratio bereikt wordt, handig kan zijn, maar als we het gebruiken om mensen te regeren, dan laat het uiteindelijk iedereen alleen staan.
Ratio kent geen emotie, geen liefde en geen compassie, want ratio heeft geen hart of ziel, slechts redeneringen met herinneringen. De regels van moraal zijn als zodanig ook geen moraal, want een moreel mens gebruik zijn hart, niet de afgeleiden daarvan die een ander erin heeft herkend. De regels van ethiek zijn op die manier gezien ook geen ethiek: een ethische overweging op basis van moralistisch gedachtegoed is noch ethisch noch moreel. Als je het gaat proberen te beschrijven, volgt een voor eeuwig uitbreidende set algoritmen die door het feit dat ze nooit af zijn, altijd fout zijn, want ze dienen te komen vanuit het levende hart en een mind die zelfkennis als kennis heeft, en die daarmee vergevend is.
De redeneringen rond moraal en ethiek zijn daarom altijd fout, omdat, als er één regel bij komt, alle voorgaande regels daarmee een andere connotatie krijgen. Het komt namelijk van het levende, niet van het statische: het kan dat nooit compleet zijn.
De mens leeft en is geen set regels. De mens wordt getraind om regels na te leven door z'n opvoeding, onderwijs, politiek en religie, maar die zijn alle afgeleiden van het levende hart en kunnen dus het levende hart niet zijn.
De mensheid in de problemen is geraakt door de regels belangrijker te vinden dan de bron.
Ratio kan slechts één kant van een situatie beredeneren. Het is ontoereikend om er twee tegelijk in te bevatten, en daarmee heeft het altijd gelijk als je het gebruikt om rationele redeneringen te formeren... maar heeft het nooit gelijk als het over mensen praat. Als ratio over mensen praat, kan je er een standpunt in zien, één zienswijze, één kenmerk, maar nooit twee tegelijk... en niet de eenheid waarin die twee bestaan, want dan zullen beide kanten “het andere” moeten toestaan, zodat het ermee in dans kan komen. Ratio kan geen twee bevatten en daarom kan het geen twee-eenheid begrijpend maken: je kunt twee-eenheid leven als mens, maar het is niet rationeel begrijpend te maken. Ratio kan niet eens de “twee”-kant van twee-eenheid bevatten: ratio kan geen tegenstrijdigheden bevatten, terwijl het leven er vol mee zit. Ratio kan slechts één kant tegelijk beredeneren, en die dient dan gelijk te zijn aan dat waar het mee vergeleken wordt. Zo is iedere logische redenering met taal kloppend te maken door de ratio, maar wordt de taal van het hart er niet door begrepen.
De taal van het hart is dynamisch en emotioneel, liefdevol en vergevend, open en eerlijk, vrij en delend, gunnend en verdrietig, persoonlijk en begaan, romantisch en subjectief, helend en zorgend, verzorgend en spontaan. Probeer daar meer eens een logisch algoritme voor te maken of een rationele overtuiging over te formeren. Je kan liefde niet beredeneren. Het is onmogelijk. (Zie Deel 5 – “Zoveel hou ik van je”.)
Ratio kan het gevoelige niet raken en daarom worden gevoel en emotie buiten ieder maatschappelijk veld gehouden. Ze willen géén emotie in het openbaar; géén ruzie en géén meningsverschil; geen verdriet, geen angst, geen woede en geen jaloezie... Nee, dan wordt tegenwoordig al de politie gebeld. Géén emotie op de werkvloer en géén emotie in relaties. Géén gevoeligheid voor jou als mens, geen pijn, geen liefde, geen empathie, geen persoonlijke betrokkenheid en geen open gespreide armen. Dat zijn namelijk onberekenbare elementen, irrationeel en onlogisch, zodat er geen systeem uit te bouwen is. (Zie Deel 4 – “Liefde is...”.)
Het is tevens waarom je met geweld- actie- en horrorfilms, wordt doodgegooid. Ze willen je steeds minder sensitief hebben, en welke emotie je ook maar wilt voelen, “dat bewaar je maar voor thuis”, maar zorg dat het nergens te zien is, (Zie Deel 4 – “Emotioneel vergroeid”), zodat je uiteindelijk akkoord zal gaan met de compleet rationele, digitale oplossing.
Geld is ingevoerd om rationaliteit tot ultieme systematiek te kunnen cultiveren en in alle ondernemingen van de mens, rationaliteit primair te kunnen zetten, zodat er in alles wat de mens doet, een symbolisch element aanwezig is gezet, waarmee rekening gehouden moet gaan worden op basis van nummers, geld; rationeel, objectief, ijskoud... geld; kunstmatig, onwezenlijk en onnatuurlijk… geld.
Ratio is door z'n functionaliteit slechts een tool, maar het wordt gebruikt om de hele mensheid met een systematiek te knevelen, door de niet-levende logica van redelijkheid, compromis, pragmatiek en onderdanigheid aan een symbolisch waardesysteem te koppelen. Het is een manier om eenieder tot zelfverloochening te forceren.
Je luistert niet naar jezelf, maar je sluit liever een compromis. Je geeft je leven niet je eigen wending, maar je bent redelijk met je beslissingen. Al je doet is van je intellectuele kennis afhankelijk, waardoor je er onderdanig aan bent. Je compromitteert jezelf uit pragmatische overwegingen. Je wezen is niet belangrijk... je geld is, je status is.
Ratio is als de systematiek van rationele redelijkheid, als moralistisch kompas gebruiken. We gebruiken een systematiek die er zou moeten zijn om de mens te helpen, maar die de mens vervolgens dwingt zich er conform te gedragen... terwijl we het zelf bedenken! Het gaat ons de das om doen en het gaat geheel gedigitaliseerd gebeuren. En levenloos als de ratio is, zal het zuiver pragmatische functionaliteit uitdragen als enig mogelijke conformiteit. Ratio maakt langzaam een digitale strop die we symbolisch moeten dragen, waarmee we ons conform geconditioneerd gedrag gedragen, onafhankelijk van omgeving of persoonlijk voorkomen; als een volledig geïnternaliseerde denk- en gedragsstructuur, zonder levende eigenschappen, maar met fysieke zelfgemaakte kenmerken, als laatste ontwikkeling in complexiteit.
Op een gegeven moment zal er alleen nog digitaal “geld” in “omloop” zijn, omdat er uitsluitend nog in geld gehandeld wordt op basis van computerprogramma's... het gaat voor grote problemen zorgen, want het hele menselijke aspect ontbreekt erdoor. Er is geen leven daar en het houdt de mens ook niet ín leven, het houdt de mens in een greep.
Er komt een dag dat computers de wetten op je toepassen en je schuldig of onschuldig bevinden op basis van computerbeelden en gezichtsuitdrukkingen... gemaakt met camera's met gezichtsherkenning en programma's die gaan bepalen of je de waarheid verteld of liegt.
Dit werd zo ingevoerd, omdat in gevangenissen is ontdekt dat als er camera's op de gevangenen gericht staan, dat ze zich plotseling onderdanig volgens de gepercipieerde regels gingen gedragen. Angstvallig durfde niemand zich meer expressie te geven.
De huidige netwerken die aldus met computers en camera's etc. is ontstaan, is ons gebracht met het geloof dat de camera's overal hangen voor onze veiligheid. Maar het zijn in werkelijkheid camera´s die allemaal verbonden zijn met computersystemen waar software op draait om de mens te “lezen”. Ze zijn er niet voor je veiligheid, want als er ergens iets gebeurt, blijken de computerbeelden veelal “niet op te vragen” te zijn, of komt er hooguit een vaag beeldje ergens vandaan, met een korrelige weergave waar de situatie in kwestie amper op te zien is… Terwijl we inmiddels wel weten hoe goed camera's zijn.
De camera's zijn allemaal in beveiligingsnetwerken gekoppeld om publieke surveillance te kunnen doen. Ze zijn gekoppeld in computernetwerken waar programma's draaien die de hele bevolking door algoritmen registreert, op manieren die je niet verwacht. Die camera's zorgen voor een registratie van je iedere beweging.
De gezichtsherkenningssoftware registreert wie je bent en waar je bent, maar ook hoe je bent. Ze “lezen” en registreren je gemoedstoestanden, zoals je gemoedstoestand ook in vele supermarkten en in het openbaar vervoer wordt “gecontroleerd”. Supermarkten die je, zeg maar, voedsel verkopen, plus, je beslissingsgedrag registreren, en openbaarvervoersbedrijven die ret-e-graag willen weten wie al hun passagiers zijn en andere die de connexi niet met je willen verliezen.
Er zijn computersystemen die bijhouden hoeveel elektrische energie je verbruikt, hoeveel benzine, hoeveel voedsel, welk voedsel etc. Ze doen dit onder andere door middel van de kortingspasjes die ze uitvaardigen, waardoor de gegevens mogen worden verkocht, als je het pasje gebruikt. Zo verkopen supermarkten waar je een kortingspas hebt gebruikt, je lijsten met voedselverbruik aan verzekeringsmaatschappijen en andere geïnteresseerden, maar hebben verzekeringsmaatschappijen ook al je medische behandelgegevens doorgekregen, waardoor ze op basis van die twee sets gegevens weten uit welk voedsel welke aandoeningen voortkomen. Vervolgens schrappen de verzekeringsmaatschappijen allerlei behandelingen voor aandoeningen uit hun vergoedingenpakketten op basis van die gegevens, omdat het zogenaamd te duur is geworden. Ze gebruiken je voedselverbruik en andere gegevens om te kunnen berekenen hoe je te verzekeren bent, omdat de aandoeningen die uit voedsel voortkomen door hen kunnen worden geïndexeerd.
Artsen krijgen niets van die gegevens te zien, want er zijn verschillende circuits waarin gegevens van elkaar gescheiden moeten zijn... vanwege “privacy” wetgeving!? Maar door een supermarktpasje te gebruiken, heb je ze zelf goedkeuring gegeven om met je gegevens te kunnen handelen. Op deze en andere manieren verdienen supermarkten en bedrijven nog veel meer aan je, dan door je te dure boodschappen alleen.
Overal waar je smart-apparatuur gebruikt, isoleer je jezelf. Overal waar voordeelpasjes, kortingspasjes, spaarpassen, etc. worden gehanteerd, worden jouw gegevens verhandeld. Overal waar gratis wifi is, wordt het dataverkeer onderschept. Overal waar camera's hangen, word je door gezichtsherkenning, nummerplaatherkenning of gemoedstoestandherkenning geregistreerd. Je wordt overal gevolgd, getrackt, gescant, geregisteerd en verhandeld. Ze verdienen aan ons aan alle kanten en bouwen er een geëxternaliseerde gevangenis mee... “voor onze veiligheid”.
Zij die het geld van iedereen beheren, zijn degene die de controle hebben. De verzekeringsmaatschappijen zijn daar onderdeel van. Ze weten veel meer dan ze zeggen en de hele lidmaatschaps-, kortings- en spaarpasjescultuur vindt daar de redenen dat ze er zijn.
Ze zijn niet voor je kortingen, ze zijn om je gegevens te kunnen koppelen aan systemen die via privacywetgeving, voor publieke opinievorming, niet gekoppeld mogen zijn. Met andere woorden: ze houden je gegevens geheim, tot je ze goedkeuring geeft en van hen daarvoor een kortingspasje krijgt. Dan krijg jij een beetje korting hier en daar, maar je bent ondertussen een overeenkomst aangegaan, waarin staat dat ze jouw gegevens en jouw koopgedrag etc. mogen verkopen. Iets waar ze miljoenen mee verdienen in de achtergrond.
Als je ze toestaat, dan zal wat en hoeveel je in het verleden hebt geconsumeerd en verbruikt, je dagelijkse hoeveelheden gaan toewijzen. Gebruik je een dag minder, dan gaat je toegewezen hoeveelheid omlaag, en op een dag dat je meer nodig hebt, zal het je niet worden toegewezen, omdat we alles baseren op “in het verleden gebruikte hoeveelheden”. Alles wordt gebaseerd op zogenaamde crisis en schaarste en het wordt aan alle kanten voorbereid... en wij net zo.
De invoering van alle zogenaamde “smart” apparatuur wijst erop dat deze richting al gekozen is en is geïmplementeerd. Het is allemaal heel smart voor hun, maar niet voor ons. Het is smart, als in slim, voor hun, maar het brengt smart, als in pijn, voor ons.
Net zo kan alles omdraaien naar het goede, als er niet slim, maar intelligent met zulke gegevens zou worden omgegaan. Slim betekent niet intelligent, dat is ons slechts valselijk zo geleerd: de werkelijke betekenis van “slim” is “doortrapt”, als een vos... Zo zijn ze, want zo is ratio in de egoïsche mind.
Het is allemaal om een controle-grid te implementeren over de voltallige bevolking van een land; een controle-netwerk, en het is in hoge staat van gereedheid, zodat, wanneer een bevolking gaat begrijpen hoe het systeem functioneert en waar het voor is, er een mogelijkheid voor “ze” is om zich te kunnen verdedigen en de vrijheidsdenkers aan te kunnen pakken.
Het is alles bij elkaar niet vreemd dat alles enorm duur is geworden. Ik bedoel, er hangen in sommige winkels meer dan 400 camera's met gezichts- en gedragsherkenning. In sommige steden hangen meer dan 4 miljoen camera's. “Zij” zijn goed beveiligd tegen ons. Dat is wat het is.
Door al het systematiseren, automatiseren etc. zullen er uiteindelijk weinig banen overblijven. De banen die overblijven, nadat alles gesystematiseerd is, zijn om de “door de systematiek ontweken onmenselijkheden” die uit zo'n systeem voortkomen, door mensen te laten wegwerken. Op die manier zorgen ze ervoor dat het systeem altijd gelijk heeft, en al de “problemen” uitsluitend door mensen moeten zijn gemaakt. Zo plaatsen ze het systeem buiten alle vormen van kritiek: de computer heeft altijd gelijk, omdat de rationaliteit ervan logisch is, en de problemen zijn dan uitsluitend menselijk. “Problemenmakers” kunnen zo eenvoudigweg verwijderd, ontslagen en gevangen worden gezet. Zo dwingt het systeem eenieder aan alle kanten en wordt het onmogelijk eraan te ontsnappen, tot je uitsluitend nog kan meewerken of alleen staan.
Het is een kwestie van eliminatie, dat de verkozen methodiek in systematiek, steeds meer het leven van mensen gaat beheersen. Onze vrijheid wordt gesystematiseerd, en je iedere beweging en handeling wordt ervoor gecontroleerd door algoritmen en geregistreerd door systemen en wordt dan voor eeuwig opgeslagen en verhandeld aan alle leden... en dat je hele leven lang. En we werken er dus zelf aan mee dat het zo gaat. We bouwen het systeem zelf en we vragen er zelfs om, want we worden hiervoor opgeleid.
We hebben iedere “dreiging” of “probleem” aangepakt en we hebben altijd de criminele acties van sommigen, laten leiden tot permanente verordeningen voor iedereen… zodat de wet door middel van permanente controlemogelijkheden kan worden geimplementeerd, maar die alle op ons allemaal gericht zijn, maar er uiteindelijk uitsluitend voor zijn om het systeem en elitaire status, te beschermen tegen hen die vrij willen zijn.
Het is het gevolg van het gebruik van rationaliteit als enige kritieke faculteit, in onze verplichte maatschappelijke ontwikkeling. We gaan zo prat op logica en redenering, dat ons vermogen om dat te doen, uiteindelijk zal worden overstegen door computers. Computers kunnen dat nou eenmaal beter, maar computers kunnen uitsluitend dat: computers hebben géén hart, géén gevoel, géén wezenlijkheid, géén mogelijkheid tot bewustwording en daarmee géén mogelijkheid tot bezieling; iets wat ons tegelijkertijd ook wordt onthouden. (Zie Deel 4 – “Zelf verwezenlijkt” en “Moeiteloos periferisch”.)
Pas wanneer we uit de kinderschoenen groeien en volwassen worden, door ons eigen licht te laten schijnen op onze eigen persoonlijkheidsconstructies, zal de nu groeiende systeem-methodologie niet langer gehandhaafd kunnen blijven en zal een meer natuurlijke omgang met onszelf en elkaar, in beeld gaan komen... en van daaruit zullen de meer wezenlijke zaken in beeld komen.
Vergis je niet, er is nog steeds geen groei in de mens. We zijn het laagste nog steeds niet ontgroeid en het wordt van alle kanten tegengewerkt. We vernietigen nog steeds hen die de waarheid vertellen en die ons willen bevrijden van het valse in onszelf of ons willen behoeden voor wat we doen.
Maar een mens kan alleen zichzélf bevrijden, en alleen zichzelf. Je kan niemand dwingen naar zichzelf te kijken, om als zodanig deugdelijk eerlijk te worden. Maar net zo kun je ook geen politicus dwingen om eerlijk te worden, als je de verantwoordelijkheid over jezelf aan hen weggeeft. Het is aan eenieder individueel. Het is juist de groepsmentaliteit van verplaatste verantwoordelijkheid die ontstaat doordat de mens niet naar zichzelf kijkt en daardoor de eigen neigingen niet doorziet, waardoor we als groepen niet beseffen hoe, en dat, dit zo functioneert.
“We”, “ze”, “het”, “zij”, “hun” ... hoe moet je het zeggen: we maken een mensheid die slechts trucs geleerd wordt, zodat we te bewegen zijn door programmering. Als marionetten, zo worden we bespeeld en tot marionetten worden we gemaakt. Sommigen met geweertjes, anderen met nette pakken aan, sommigen doen dansjes voor geld, en anderen verkopen zichzelf helemaal; sommigen doen het met officiële papiertjes; allemaal doen ze het met diploma-tjes en certificaatjes, bewijsjes en toegangspasjes, IDtjes en status naampjes, functiebordjes, titels en passende kleding; allemaal in lijn, allemaal in hiërarchie, allemaal op tijd; geen uitzonderingen, gewoon aanpassen en conformeren, anders lig je eruit; meedoen met bedrijfsbeleid en het bedrijfslied zingen, iedere dag. Hiele likkers, pappers en smeerders, geld droogneukers, omkopers, chanteerders, carrière strijders; vrijheid verraders, privacy schaders, onverschilligheidsmakers, achterdochtigheidskwekers, achterbakse draken, lucht verkopers, bubbel makers, luchtkasteel bouwers, vrij metselaars. Politiek of religie, moraalridder of schijnheilige, het zijn allemaal acteurs… en dat is alles wat we zijn. Misschien moet ik dat nog een keer zeggen: het zijn allemaal acteurs … maar niemand heeft iets door.
Onze manier van leven gaat nooit een blijvende kunnen zijn, maar we bouwen het systeem dusdanig dat we niet zonder kunnen zijn. Het is daarmee een feit dat het gaat instorten... want de mens wil vrij zijn, en geen gevangenis gaat hem houden: geen staatsgevangenis, geen kennisgevangenis, geen politieke gevangenis, geen ideologie-gevangenis, geen religieuze gevangenis en geen panopticum. Niets. Leven groeit uitsluitend vrij of niet... het is in de kosmische krachten geïntegreerd dat leven uitsluitend vrij kan leven en anders uitsterft of zelfvernietigt. (Zie Deel 4 – “Vernietiging is zelfvernietiging".)
Pas wanneer je je bewust bent van dat wat je niet bent, heb je inzicht... en pas wanneer je persoonlijke uniciteit wordt ingezien, begin je te groeien. Je eigen aard krijgt dan pas expressie, waardoor je eigen-aardig wordt. Je verkrijgt wijsheid van jezelf, wanneer je diep in jezelf kunt kijken en met je bewustzijn kunt versmelten: je wordt dan eigen-wijs. Je kunt groeien tot de grootste hoogten en zien van bovenop de bergtop, alles is mogelijk, maar het overzicht dat je zoekt is pas daar; en het is altijd in jezelf, dus zoek het niet in een ander, maar ook in geen boek. (Zie Deel 4 – “Verlangen, de hoop op vervulling”.)
Links:
Het Conflict
book: https://www.bol.com/nl/p/het-conflict/9200000076500172/
ebook: https://www.bol.com/nl/p/het-conflict/9200000075577158/