Bekeken vanop een afstand lijkt de blockchain niet specialer dan bijvoorbeeld Wikipedia, met een blockchain kunnen mensen informatie opslaan en de community beslist hoe deze gebruikt en bijgewerkt wordt. Net zoals bij Wikipedia is de inhoud ervan niet enkel en alleen van 1 persoon. Niemand heeft de macht over de informatie.
Van dichterbij bekeken worden de verschillen die de blockchain technologie uniek maken duidelijker. Terwijl ze allebei draaien op een gedistribueerd netwerk (het internet) is wikipedia gebouwd op het World wide Web (WWW) met een client-server netwerk model.
Een gebruiker (client) met toestemming kan de informatie opgeslagen bij Wikipedia veranderen op de server. Wanneer een andere gebruiker de Wikipedia opvraagt krijgen ze de laatste, bijgewerkte pagina te zien. De controle van deze gehele database blijft bij Wikipedia administrators om toegang en permissies tot artikels te regelen.
Wikipedia’s ruggengraat lijkt zeer goed op de hoogbeveiligde en centrale databanken die overheden, banken en verzekeringsmaatschappijen gebruiken. Controle van deze databanken rust immers bij de eigenaren ervan; het managen van de updates, toegang en bescherming tegen hackers.
De databank die bij blockchain technologie aangemaakt wordt heeft echter een fundamenteel verschil. Wikipedia’s artikel wordt aangepast op een server en alle gebruikers krijgen de nieuwe versie ervan te zien. Bij een blockchain komt elke ’n ode’ in het netwerk tot dezelfde conclusie, deze updaten als het ware hun eigen database samen met het netwerk.
Het is net dit verschil wat de blockchain zo handig maakt, het vertegenwoordigd een innovatie op het vlak van informatie registreren en distribueren. Er komt op deze manier geen centrale autoriteit aan te pas die de informatie naziet en in het oog houdt.
Blockchain is echter geen nieuwe technologie, het is een combinatie van bestaande technologieën die tezamen gebruikt worden.
Het resultaat van deze combinatie is dat er geen centrale autoriteit de macht heeft over het netwerk.
Digitaal vertrouwen Het vertrouwen in de digitale wereld komt neer op volgende elementen: authenticatie en permissies. Ben je wie je zegt dat je bent? En heb je toegang tot wat je probeert te doen?
In het geval van de blockchain technologie dient een privésleutel om de authenticatie vereiste in te vullen. Enkel en alleen met deze sleutel heb je toegang. Bezit van de privésleutel = bezit van eigendom. Bij de bitcoin blockchain wordt de privésleutel gebruikt om toegang te verschaffen tot het bedrag dat op een publieke sleutel staat. Enkel met de privésleutel kan je tegoeden verplaatsen van de ene publieke sleutel naar de andere. Het is dus zeer belangrijk dat je deze privésleutel goed bewaart en niet deelt met anderen.
Authenticatie is echter niet genoeg. De autorisatie (bij bitcoin: heb je wel genoeg geld, transactietype, ..?) heeft een gedistribueerd netwerk nodig. Dit gedistribueerd netwerk houdt corruptie door een centrale partij tegen.
Dit netwerk houdt de beveiliging en transacties in de gaten. Transacties autoriseren is een resultaat van een netwerk die specifieke regels toepast om deze te kunnen valideren. Het netwerk houdt altijd rekening met het protocol.
Dus…
Autorisatie en authenticatie voorzien op deze manier laten toe interacties in de digitale wereld om plaats te vinden zonder een centrale autoriteit. Deze technologie is zeer interessant, net omdat fraude en corruptie volledig vermeden kunnen worden.
Is je interesse gewekt en wil je coins kopen die rusten op de blockchain technologie? Dat kan! Klik hier om coins aan te kopen. Voor een uitgebreide uitleg over het aankopen van Bitcoin kan je hier terecht.