return human;

In many programming languages it is conventional to call scoped environments within their global environment in the form of functions. A function is a way to describe a specific task or an act which is encapsulated in it's own context. Within this context a specific endgoal or endresult can be manufactured. This result can consequently be brought along as the program 'returns' to the global environment. The goal of the portraitmachine is to yield humans (in the form of portraits), hence the title return human; This machine is able to draw a portrait based on someone's photo by using an algorithm that produces values based on how dark or light certain positions in the image should be. These values are then translated to instructions that move a pen filled with black ink over the paper to produce an image that is more or less to the likeness of the photo. Thus, the goal of this machine is 'de mens' (meaning both the human and humankind). But it is 'de mens' that is responsible for the definitive image.

The machine kan be left alone and it will then try to fill out every segment of the image until there is nothing left to be done. The human can also use a haptic actuator (a gamepad) to get involved and aid the machine in the drawing process. When the human takes over, the machine will yield and wait until the human stops drawing. In this manner it is possible to produce images that are made by a collaboration between the human and machine. Whether the human took control or not, the end result will always be a portrait because that is the goal. In this way I hope to emphasize a subject that concerns us all, which is the way we (as humans) relate to technology. In my view it is up to humankind to decide what exactly it is that we want from machines, and how far we are willing to go when it comes to delegating tasks.

--

In veel programmeertalen is het gebruikelijk om binnen een globale omgeving een afgekaderde omgeving aan te roepen in de vorm van een functie. Een functie is een manier om een specifieke taak of handeling te beschrijven in een eigen context. Binnen deze context kan een bepaald eindresultaat of einddoel tot stand komen. Dit resultaat wordt dan meegenomen waneer het programma 'terugkeert' naar de globale omgeving. Het doel van de portretmachine is het opleveren van mensen (in de vorm van portretten), vandaar de titel return human; Deze machine kan aan de hand van een foto een portret van iemand maken door middel van een algoritme dat analyseert hoe donker of licht een bepaalde positie in een beeld zou moeten zijn. Deze waarden worden omgezet naar instructies die een pen met zwarte inkt over een papier laten bewegen om tot een min of meer gelijkend beeld te komen. Deze machine heeft dus de mens als doel. Maar het is de mens die verantwoordelijk is voor het uiteindelijke beeld.

De machine kan alleen gelaten worden en zal dan proberen elk segment van het beeld in te vullen tot er niets meer te doen is. De mens kan ook ingrijpen of meehelpen door middel van een haptische actuator (een gamepad). Wanneer de mens het overneemt zal de machine wijken en afwachten totdat de mens ophoudt met tekenen. Op deze manier kunnen er beelden ontstaan die de mens in samenwerking met de machine gemaakt heeft. Of de mens nou wel of niet controle genomen heeft, er zal uiteindelijk altijd een portret komen want dat is het doel. Hiermee hoop ik op een poetische en actuele manier een onderwerp aan te kaarten dat ons allen aangaat, namelijk de manier waarop wij ons verhouden tot technologie. Naar mijn idee is het aan de mens om te bepalen wat het is dat we willen van machines, en tot in hoeverre we taken willen delegeren of in de gaten willen houden.