Intuïtieve psychologie
Wat betreft de psychologie hoeft dit geen groot verhaal te zijn. Gezien het feit dat je altijd denkt in taal en je jezelf er verpersoonlijkt mee associeert volgens betekenis, terwijl je in werkelijkheid bewustzijn bent die daardoorheen kijkt, is psychologie de poging tot begrip over al de illusies van de mind en is het onderhevig aan de omstandigheden van een bepaalde plaats, moment, persoon en achtergrond. Psychologie als methode om de mens te leren begrijpen is daarmee een oefening in futiliteit, want het is als het in kaart brengen van alle gedachten en beweegredenen die een mens kan hebben en al de patronen van combinaties die het dan kan beschrijven… Het is eindeloos.
Je kan de psychologie van iets beschrijven, maar niet echt van het menselijk wezen. Wat is de psychologie van de mens? -Je kan de psychologie beschrijven van vanalles en nog wat behalve van het Zelf… En de mens is de vrucht van Dát… God. We zullen ons voor eeuwig van gedachten gaan veranderen. Voor eeuwig. Kan je het je voorstellen? Voor eeuwig nieuwe muziek!
Je kan een psychologische beschrijven geven van wat gebeurt of wat een dynamiek heeft of wat een systematiek heeft of wat een proces is... Zoals, de psychologie van politiek of de psychologie van economie, de psychologie van overheid of de psychologie van oorlog. En ze zullen alle gelijksoortige plaatjes schetsen. Maar om de psychologie te beschrijving van een constant variabel iets is onmogelijk. En de mens is dat, constant variabel: vrij.
Psychologie kon slechts zo ontstaan doordat er in de hele geschiedenis van de mensheid amper iemand langdurig z’n aandacht bij zichzelf heeft gehad. Waardoor er geen mens naar zichzelf heeft gekeken… want zodra iemand naar zichzelf kijkt, zal wat hij er tegenkomt al snel niet onder de categorie psychologie vallen, maar onder de categorie religie… in de zin van spirituele, archetypische, kosmische, gnostische zin.
De mens is een spiritueel wezen; een religieus wezen. Om psychologie in verband te brengen met je wezen maakt voor een psychologische onwaarheid... en dan kijken we naar elkaar als dieren, niet als wezens. -Het is een effect van ideologische groeperingen die zoeken de mensheid te demoraliseren om over ze te heersen… het is ontdaan van zinvolheid. (Zie Deel 2 & 3 - Het Conflict & Het Oordeel).
Slechts de onbewuste mens is een psychologisch wezen. De psychologie van de mens beschrijven door mensen die hun eigen mind niet doorzien, is daarmee een onmogelijke. En dat terwijl het vakgebied het bestaan van bewustzijn erin ontkent wordt, maakt het geheel volledig onzinnig. Psychologie is als het in kaart brengen van alle mogelijke menselijke uitingen, en dat te doen door naar elkaar te kijken... -Er zullen voor eeuwig nieuwe beschrijvingen bijkomen. Het is als het beschrijven van wiskunde door alle mogelijke formules te gaan noteren.
Je zou kunnen zeggen dat, doordat de mens niet beseft dat hij een spiritueel wezen is, is hij psychologisch in de problemen. Psychologie beschrijft uitsluitend de kant van de mens waarin de mensheid in de problemen is: het beschrijft de problematiek. Het ego van een psycholoog is echter net als dat van alle andere mensen: splitsend en verdelend... Waardoor er slechts steeds nieuwe “aandoeningen” bij komen. Psychologie beschrijft daardoor een voor eeuwig groeiende hoeveelheid van menselijke problematieken. En het claimt slechts oplossingen te hebben. Maar psychologie blijkt vervolgens niet in staat daadwerkelijk iemand te kunnen helpen. En omdat psychologen zelf ook onbewust zijn, zijn zij net zo goed verantwoordelijk voor het creëren van de aandoeningen van hun patiënten: psychologen projecteren zelf de aandoeningen op de patiënten, en de patiënt neemt dat uit reflectie over… Waarna er zeer waarschijnlijk medicijnen worden voorgeschreven door een psychiater. -mm.
Niemand kan een ander helpen door middel van psychologie, eenieder staat er volledig alleen mee. Doordat psychologie gebruik maakt van rationele beschrijvingen, helpt het slechts het ego te laten functioneren op een lokaal geaccepteerde manier. Dat is alles.
Je kan met psychologische kennis een ander leren bespelen, dat wel, want psychologie beschrijft veel van hoe de mens functioneert. Maar het kan niet beschrijven hoe de mens leeft, slechts hoe hij functioneert. En dan uitsluitend hoe de mens egoïsch functioneert... en er is niets meer doortrapt in het universum dan het ego. Psychologie leert mensen elkaar slechts bespelen.
Psychologen en therapeuten willen wel helpen maar kunnen niet, want ze bezitten geen zelfkennis. Anders zouden ze je leren mediteren als enige oplossing, en net zoals in de meeste andere vakgebieden van de mens waar ze moeten liegen tegen hun patiënten, hanteren ze een eed die hen eerder de mond snoert dan dat het ze werkelijk laat vertellen wat ze willen. (Zie Deel 2 – “Afgescheiden van Zelf” en Deel 4 – “Sabotage in ontdekking”.)
Psychologie is niet in staat om te beschrijven hoe de mind functioneert want geen psycholoog kent zichzelf. Anders zouden de associatieve kenmerken van het ego aan het licht komen en zou het vakgebied zich samenvoegen met vele andere disciplines... waardoor de mensheid haar ware eenheid zou gaan beseffen.
Psychologie heeft perfect in kaart gebracht hoe vals de mens is, want het beschrijft het ego: iets waar we als mensheid nou juist vanaf moeten.
In het kort: omdat je een gedachte, idee, hoop, drang, neiging of verlangen hebt, betekent dat niet dat je er iets mee hoeft te doen! En als je wel iets moet doen voor je leven om beter of minder slecht te worden, doe het dan!
-En dat geldt voor bijna alle gedachten en belevingen.
Wanneer je in gevaar bent dan reageer je. Maar als er gesproken wordt dan moet je respons geven. Bij gevaar moet je direct handelen, nergens anders.
Een reactie is direct en zonder innerlijke weerslag, maar de mens is gewend geraakt om uitsluitend te reageren op reactieve manieren en symptomen.
Als een mens een beetje bewust wordt, reageert hij niet meer reactief. Hij laat de signalering los van wat om hem heen gebeurt en verblijft in de periferie van aandacht. Het leidt dan meer tot bewuste overwegingen, en bewuste overwegingen zijn niet reactief. Voor een bewuste overweging laat je je innerlijk in stilte zelf komen met wat nodig is: zonder nadenken en zonder analyse. Je doet zelf niets maar laat je bewustzijn je wezen bespelen als een instrument. Je laat bewustzijn ernaar kijken, waardoor het niet leidt tot een reactie, maar hooguit tot een respons. Als er iets gebeuren moet dan volgt dat vanzelf.
Voor de meeste gedachten geldt simpelweg: wanneer er een gedachte komt, laat het voorbij gaan. Doe er niets mee... Zo leiden ze allemaal tot respons, of, als er niets mee gedaan hoeft te worden is dat de respons: stilte. De manier waarop je wacht op respons van je wezen is onbewuste zelfreflectie. Reacties blijven na een tijdje allemaal uit, waardoor stilte en respons gewoon worden en je bewustzijn je egoïsche structuren zal doen verdwijnen.
De moderne mens is echter gewend om zich druk te maken over iedere gedachte die in hen opkomt. Welke kleding we aan moeten, of we er wel goed uit zien, wat anderen over ons denken; veel te veel. We vinden dat alles uitgesproken moet worden en dat alles beantwoord moeten worden. Maar het is wat we zelf willen horen, want het zijn allemaal slechts projecties van de innerlijke toestand die maar geen aandacht krijgt van degene die de gedachten heeft.
Door het wachten op respons van je eigen wezen, begin je te luisteren naar je bewustzijn. Hierdoor creëer je afstand tussen jou en je persoonlijkheid. En door het creëren van afstand tussen jou en je persoonlijkheid, creëer je afstand tot de overtuigingen van je eigen geest: afstand tussen bewustzijn en je reactieve neigingen en intellectuele kennis. Als je je gedachten steeds vaker laat varen en je er zelfs een vast moment van maakt om dit dagelijks te doen, dan doe je een bewuste poging om jezelf te gaan herkennen als het bewustzijn dat in je is. Om op een bepaald moment van de dag even te gaan zitten en alle gedachten zonder oordelen voorbij te laten gaan, maakt dat je hier steeds meer handigheid in krijgt. Je zal je dan steeds meer bewust gaan worden van je rationele overtuigingen, je verpersoonlijkte overtuigingen, je instinctieve reactieve neigingen en al de rest: de hele egoïsche constructie.
Je wordt je bewust van alle aspecten van je valse zelf, door al je in je ziet voorbij te laten stromen als wolken aan de lucht. Tot op een dag je ego compleet wegvalt. De lucht gaat open en de wolken drijven voor de zon vandaan… Er is licht.
Je wordt er jezelf van. Het zal vele momenten geven waarin inzicht en intuïtie je allerlei dingen van jezelf laten zien. Maar uitsluitend in meditatie. Je eigenschappen komen ervan in beeld en om daaraan expressie te geven en er gewoon mee te gaan, zal je verrijken en vervullen. Je leven zal van jezelf zijn en je zal vele dingen die je eigen aard aangaan intuïtief weten, want al je dan weet is eigen en zo leer je erop te vertrouwen. Universele Kennis geeft je een weten zonder denken. Kijk lang genoeg, en jouw visie en de mijne zullen naadloos in elkaar passen. Dat is wat er met de hele mensheid gaat gebeuren, want we passen wezenlijk, allemaal naadloos in elkaar… Alle mannen en vrouwen kunnen met elkaar voortplanten. En zoals het fysiek is, zo is het mentaal. Er is één ras, anders zouden we niet kunnen voortplanten met iedere andere sekse. Zo past ook al het mentale in elkaar. Je kan het kunstmatige ervan alleen niet gebruiken om een leven zin te geven. Dat is voor ieder individu zelf gereserveerd. Ware diversiteit is eenheid… maar dan de eenheid van het hart.
Links:
Het Inzicht
book: https://www.bol.com/nl/p/het-inzicht/9200000073003101/
ebook: https://www.bol.com/nl/p/het-inzicht/9200000075577075/