Inzicht in visie
Zij die iets ontdekten, gebruikten hun intelligentie, maar zij die het herhalen, gebruiken hun intellect. De ene leidt zijn eigen leven en de ander volgt iemand anders. De een heeft inzicht, de ander op z’n best begrip en meestal alleen een goed geheugen.
Begrip kan niet zien, buiten het veld dat het beslaat. Begrip ziet slechts een onderdeel en begrijpt daar iets over, maar kan het niet plaatsen in de context van een groter geheel. Begrip heeft een logica in zich, een systematiek, en maakt daarmee gebruik van de gecompartimentaliseerde structuur van de linkerhersenhelft. Het kan het begrip over iets niet zomaar in verband plaatsen, want hetgeen wat begrepen is is opgeslagen in z'n eigen compartiment. (Zie Deel 2 – “Richten zonder wijzen”.)
Begrip kan leiden tot meer begrip, maar alleen inzicht kan leiden tot visie. Je moet ervoor naar jezelf kijken. Inzicht en visie doorzien intuïtief datgene wat hen met alleen begrip volledig ontgaat. Inzicht is naar binnenkijken en daar leren van jezelf, of anders gezegd: door de weg van intuïtie, leert inzicht je van jezelf te leren. Inzicht is hoe je je aandacht richt: je ziet in en verkrijgt inzicht. Visie heeft iemand die veel inzicht heeft, doordat het inzicht zichzelf organiseert. Visie ziet door en door, waar begrip slechts delen beslaat en tracht er verbanden tussen te zien.
Het geheel laat zich niet begrijpen, de mind is te klein om daar iets mee te doen. De begrijpende geest beredeneert slechts delen, en denkt dat, als het meer weet het uiteindelijk alles begrijpen zal. Je ziet daarin ten onrechte het geheel aan voor iets wat te begrijpen is met intellectuele kennis.
Inzichten is iets anders dan begrijpen. Inzichten is naar binnenkijken. E je intuïtie is daarmee de weg naar visie. Als we uit de kinderschoenen willen is dat de manier. Je zal jezelf voelend moeten ontdekken en van daaruit groeien.
Begrip is begrensd door z'n eigen hoedanigheid. Begrip is begrensd door de betekenissen die we overal aan hebben gekoppeld. Begrip is begrensd door de kennis zelf: de redeneringen en definities, semantiek en waardesystemen van anderen die we hebben overgenomen. Slechts gefocust op de aspecten binnen de bestaande mentale kaders van de eigen begripsvorming en overtuigingen ziet begrip slechts delen van een aangeleerde denksystematiek, en hooguit verbanden daartussen.
Begrip mist eenheid. Begrip is gebrekkig op z’n best, gebrekkig en benauwd: onprecies, als het gaat om je wezen of mensen in het algemeen. Begrip is grof en systematisch. -Begrip wil organiseren... omdat het niet begrijpt waar het naar kijkt. Begrip hanteert daarom andere begrippen en verwijst daarmee naar zichzelf. Begrip gebruikt steeds nieuwe begrippen en verwijst daarmee nog steeds met slechts woorden. Verschillende woorden die alle waar kunnen zijn, maar daarmee de waarheid niet ontsluiten. Slechts meer woorden zonder inzicht. Begrip is aanwijzend en concentreert z'n begrepen deel door het met een symbolische beleving een waarde te geven. Begrip begrijpt net niet genoeg om te begrijpen dat het zelf slechts begrippen zijn.
Inzicht daarentegen, is naar jezelf kijken. “Een inzicht” ontstaat uit het zien van waarheden én onwaarheden in jezelf. Het is het begin van zelfkennis en groei naar visie. Inzicht reikt zover als je gezien hebt. Inzicht ziet een dynamiek die voorbij gaat aan begrip… Een dynamiek die je doet inzien dat het menselijke aspect niet georganiseerd hoeft te worden. Je kan niets organiseren als het om het levende gaat, tenzij je het kapot wilt maken.
Visie is geheel periferisch. Visie is uitgebreid, divergent, groots, grens-loos, en met intrinsieke operationele intelligentie over zijn innerlijke werking en dynamiek. Visie is het resultaat van veel inzicht. Visie had ooit begrip nodig om te gaan begrijpen dat, om visie te verkrijgen je naar jezelf moet kijken, en daar inzicht verkrijgen.
Dit begrijpen kan een begin voor je zijn om naar jezelf te blijven kijken en hart en intuïtie te gaan gebruiken om je weg te bepalen. Het kan een begin zijn in het toestaan van inzicht... waarmee visie je ooit ten deel gaat vallen.
Eigenlijk is het zo dat, door slechts te zien, kennis in je ontstaat. Je kunt niet echt iets leren. Beter is het om te zeggen: leren gebeurt, of, onder bepaalde omstandigheden vindt er lering plaats. Zoals er door te observeren lering plaatsvindt is dat geen activiteit, geen bezigheid van de mind... En observeren gebeurt niet onder dwang... tenzij dat wat je leert vernietiging brengt!
Observatie is een openheid, een ontvankelijkheid voor nieuw. Observatie vereist dat je aandacht bij jezelf is en dat je wilt doorgronden wat wordt geobserveerd.
Door je te ontspannen kan observatie plaatsvinden. Dan kan er iets geleerd worden wat wezenlijk zinvol en creatief is. Door je in te spannen kan nog steeds geleerd worden, maar wat je dan leert zal ook een vernietigende kracht hebben... want het gebeurde tegen je wezen in.
Als je het proces zelf wilt beheersen dan zal blijken dat het afhankelijk is van de mate van concentratie, het focuspunt van de aandacht, de intensiteit van je motivatie. En dat alles slechts in de tijdspanne van je mogelijkheden, veelal ergens tussen de 2 en 45 minuten lang. Deze manier van leren vereist een diepgaande bekendheid met de eigen geest en een vermogen tot het focussen van de bewustzijnsstroom die aandacht mogelijk maakt… -Maar zo is het moeilijk en het vereist jaren training. En het is onnodig en uiteindelijk desastreus want het is slechts dat sommige mensen die manier eigen is. Het is een worsteling om het zo te doen en dat kan dus niet de weg zijn die we voor onze kinderen moeten willen. (Zie Deel 2 – “Onderwijs, onderwijzer, onderwijsheid”.)
De werkelijkheid is dat je geen jarenlange training in aandachtigheid nodig hebt om inzicht te verkrijgen, tenzij je de inzichten van een ander wilt “verwezenlijken”, zoals Boeddhisme wel probeert.
Voelend in je lichaam vind je je weg moeiteloos. Helemaal vanzelf en ván jezelf is inzicht dát waar intuïtie je altijd al op wijst.
Intuïtie is altijd beschikbaar en visie komt vanzelf. Op de natuurlijke manier. Rustig. Moeiteloos. Op eigen momenten. Zonder inspanning.
Het is hoe al het leven groeit. Het is hoe jij groeit: vanzelf, van zelf, Van Zelf.
Links:
Het Inzicht
book: https://www.bol.com/nl/p/het-inzicht/9200000073003101/
ebook: https://www.bol.com/nl/p/het-inzicht/9200000075577075/