Opinia o finałowym, 12 odcinku "Beastars"

No i koniec, ale to były wyjątkowo przyjemne 3 miesiące. Gdyby nie moja miłość do LotGHa (recenzję drugiej połowy S2 wrzucę do piątku, najpóźniej soboty, tak BTW), to 'Beastars' byłoby najlepszym anime, jakie widziałem w tym roku. Na początku myślałem, że Zwierzaki będą na 3 miejscu zaraz za "Vinland Sagą", ale no cóż... Lepsze przedstawianie emocji, głębsze i celniejsze dotykanie wielu problemów, to atrybuty kobiecych artystek. Niewielu facetów umie się zbliżyć do tego poziomu. My chłopy często nie umiemy ująć dobrze esencji rzeczy. Z mangaków/pisarzy, których prace czytałem, to widziałem to tylko u Sapkowskiego (gdzie jest przeróżna gama męskich i kobiecych charakterów - od dziewczyn z wieczną chcicą i trochę miękkim charakterem, jak Sabrina, Triss Merigold poprzez dziewczyny będące między jednym, a drugim, jak Nimue, kończąc na twardych kobietach, jak Calanthe, Filippa, Yennefer) i Togashiego. No i od niedawna "City Hunter", który mimo wielu śmieszków, to przedstawia świetnie te poważniejsze chwile.

No, ale wróćmy do "Beastars". Ten odcinek to było takie spokojne zakończenie i domknięcie części wątków. Pomijając to, jak się skończył w tym sezonie wątek Haru-Legosi, to jestem zadowolony. Wilczy incel mógłby ją chociaż wziąć za rękę, czy choćby pocałować. Ja wiem, instynkty itd. może jestem też nieczuły i po prostu niedostatecznie rozumiem tę sprawę, ale imo to nie pasuje do takiej poważnej bajki. To nie jest "Naruto", czy "One Piece", przy całym szacunkiem dla obu tytułów, no ale nie mają one podjazdu do "Beastars" na tym polu. Paku nieraz ostro daje do pieca niektórymi scenami. Widziałbym takie rozwiązanie w jakieś bajce dla dzieci, gdzie z reguły przedstawia się emocje i relacje między ludźmi w uproszczony, wygładzony sposób.

Juno zrozumiała, co łączy Haru i Wilczka. Cały segment z nimi był bardzo zabawny, ostro się śmiałem jak Wilczyca goniła za Królikową z mina typu: "Przestań odbijać mi chłopa, córo Koryntu!" xD. Fajnie, że Juno okazała się być ogarniętą dziunią i Haru nie musiała się przed nią za długo tłumaczyć. Ładnie wypadł też jej taniec na koniec festiwalu, kojarzyła mi się z jakąś hiszpańską tancerką ;D.

Ciekawe, gdzie podział się Louis. No i jestem ciekaw, kto jest tą tajemniczą postacią, do której odwraca się Legosi na końcu.

Jeśli chodzi o moją recenzję, to wrzucę ją za jakiś czas, o ile będę miał coś do napisania. Planuję napisać w tym roku topkę najlepszych anime 2019 i nie chciałbym się powtarzać. Najwyżej tam wrzucę swoją pełnoprawną recenzje.

A s1 oceniam na 9/10, choć raczej jeszcze zmienię ocenę i nie traktujcie jej jako ostateczną.

---

^{Pierwotnie opublikowano na Zwykły chłopak piszący o popkulturze, polityce, anime, serialach, ksiażkach i wszystkim innym, co go zainteresuje.. Blog na Steem napędzany przez dBlog.}