ကြ်န္ေတာ္ကေတာ့ သူမရဲ႕
ေသြးေအးသြားတဲ့အေငြ႕သက္ေလးပါ
သူမကေတာ့ ကြ်န္ေတာ့္ရဲ႕ထာဝရကဗ်ာေပါ့
ဘယ္ေတာ့မွမႏိူးထခ်င္တဲ့အိမ္မက္ေတြအေၾကာင္းကို
ကြ်န္ေတာ္ေကာင္းေကာင္းသိခဲ့တယ္...
အဘယ္အတြက္မ်ားေရးစပ္ခဲ့ရတာလဲ
ဒီအသံေတြၾကားေတာ့လြမ္းေမာရတယ္
ဝင္လာပါလို႕ေတာ့ ေခၚမထားခ်င္ေတာ့ဖူး...
ေရာင့္ရဲေစဖို႕အတြက္
ေရာင့္ရဲႏိုင္ဖို႕အတြက္
ရိုးသားခဲ့ရတဲ့ဆႏၵေတြကို လြမ္းတယ္
ကြ်န္ေတာ္က မနမ္းရက္ခဲ့ေပမဲ့
လွမ္းရက္တဲ့ ေျခလွမ္းေတြကို အံ့ၾသမိပါရဲ႕
ပန္းဖိနပ္မွာ ရင္ဘတ္တန္ဆာဆင္ထားတယ္
လွမ္းထြက္သြားတဲ့အခါ နာက်င္ေနမွာစိုးလို႕...
လြင့္