Çiçeklerime gözüm gibi bakıyorum. Seviyorum onları. Seviyorum derken öyle uzaktan uzaktan değil. Öpüyorum bile. Tozlanınca pamukla tek tek yapraklarını siliyorum.
Begonyaya 5 yıldır bakıyorum. Uzun süre şehir dışındaydım. o sürede annem baktı. Döndüğümde boyumu geçmişti ve çiçekler açmıştı. Sanki bana hoşgeldin demek içindi bunlar.
Orkidem ise 2 yıldır benimle ve bir süredir kurumuştu. Tam ümidi kesiyordum ki minik tomurcuklar vermeye başladı ve böyle oldu. İkisi de hiç bir zaman yerlerinin değiştirilmesini sevmiyorlar. Değiştirince kurumaya başlıyorlar. ikisi ile de iletisimimiz çok iyi. Canım çiçeklerim :)