သင့္မွာ႐ွိတဲ့အရည္အေသြးေကာင္းေအာင္ျပဳစုပိုးေထာင္ပါ
လူေတြနဲ႔ဆက္ဆံတဲ့အခါမွာ ကိုယ့္ရဲ႕အရည္အခ်င္းေတြနဲ႔
ကိုယ့္ရဲ႕ဘ၀ဦးတည္ခ်က္ကို အေျခခံၿပီးေတာ့ဆက္ဆံမွ
ေလးနက္တဲ့ဆက္ဆံေရး ျဖစ္မယ္။ လူေတြဟာ သူမ်ားက ကိုယ့္
အေၾကာင္းကို ဘာေျပာေနၾကသလဲ၊ သူမ်ားက ကိုယ့္ကို
ဘယ္လိုထင္ၾကသလဲဆိုတာကို မွီၿပီးေတာ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ဘယ္လုိ
လူဆိုတဲ့ စိတ္မ်ိဳးျဖစ္တယ္။
အခုေခတ္လူေတြဟာ ပတ္၀န္းက်င္ေပၚမွာ၊ တျခားလူေတြေပၚမွာ မီွခိုမႈ အင္မတန္ ႀကီးမားလာတဲ့အတြက္ ပတ္၀န္းက်င္ကလူေတြကမွ သူ႔ကို တစ္နည္းနည္းနဲ႔ အသိအမွတ္မျပဳလို႔ရိွရင္ သူ ေပ်ာက္သြားေတာ့မတတ္ စိတ္ထဲမွာ ခံစားရတယ္။
ဒါေၾကာင့္ social acceptance လို႔ေခၚတဲ့ ပတ္၀န္းက်င္အသိုင္းအ၀ိုင္းက ကိုယ့္ကိုလက္ခံတာ၊ ကိုယ့္ကို ခဏခဏ အလည္ေခၚတာတို႔ ဖိတ္တာတို႔ လုပ္တာ၊ ကိုယ့္ကို သေဘာက်တာဟာ ကိုယ့္ရဲ႕ အေဖာ္မဲ့ အထီးက်န္ျဖစ္ေနတဲ့ခံစားခ်က္ကို ခဏ သက္သာေစတယ္။
ငါ့မွာ အေဖာ္ရိွတယ္ဆိုတဲ့ခံစားခ်က္ ျဖစ္တယ္၊၊ သူ႔နားမွ လူေတြ
၀ိုင္းၿပီးေတာ့ သူေျပာတာကို နားေထာင္ေနတယ္။
အဲဒီအဖဲြ႔ထဲမွာ အုပ္စုထဲမွာ ေရာေႏွာၿပီးေတာ့ တသားထဲ ျဖစ္သြားတယ္။
အဲဒီလို ဝိုင္းဖဲြ႔ၿပီးေတာ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုေမ့ေပ်ာက္ၿပီးေတာ့ ဘာမွ
အေရးမႀကီးတာေတြကို အဆက္မျပတ္ ေျပာေနရတဲ့အခ်ိန္မွာ
ကိုယ့္အေၾကာင္းကိုကိုယ္ မေတြးမိေတာ့ဘူး၊ ကိုယ့္ဘဝကိုကိုယ္
မေတြးမိေတာ့ဘူး။
ကိုယ့္အေဖာ္မဲ့ေနတာကို မေတြးမိေတာ့ဘူး။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ခဏ
ေလာက္ loneliness ခံစားမႈက ေပ်ာက္သြားတယ္။ အဲဒီလို ခဏသက္သာေအာင္ပဲလုုပ္ေနတဲ့သူဟာ ခိုင္မာရင့္က်က္တဲ့ စိတ္ဓာတ္
ကို မရႏိုင္ဘူး။
loneliness ခဏေပ်ာက္သြားတာနဲ႔အတူ ေလးနက္တဲ့ဦးတည္ခ်က္ ရည္မွန္းခ်က္၊ ရင့္က်က္တဲ့ စိတ္ေနသေဘာထားေတြကို ေလ့က်င့္ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ဖို႔ အခြင့္အေရးေတြလည္း ဆံုးရံႈးသြားတယ္။
အဲဒါ သူေပးလိုက္ရတဲ့ cost ပဲ၊ တန္ဖိုးပဲ၊ ဘာမွမေရရာတဲ့ လူစုလူေ၀း
ထဲမွာပဲ ကိုယ္ပါေပ်ာက္သြားတယ္။ ကိုယ့္ဘ၀ပါ ေပ်ာက္သြားတယ္။ အဲဒီလိုလုပ္လိုက္ျခင္းအားျဖင့္ loneliness ဆိုတာကို ေက်ာ္လြန္ႏိုင္ဖို႔၊ လြန္ေျမာက္ႏိုင္ဖို႔အတြက္ အေရးႀကီးဆံုးျဖစ္တဲ့ကိစၥတစ္ခုကို ဆံုးရံႈးသြားၿပီ။
loneliness ဆိုတာကို ေက်ာ္လြန္ႏိုင္ဖို႔၊ လြန္ေျမာက္ႏိုင္ဖို႔ အေရးႀကီးဆံုးျဖစ္တဲ့အလုပ္ဟာ ကိုယ့္စိတ္ထဲမွာရိွေနတဲ့ အရည္အေသြး
ေတြ၊ အရည္အခ်င္းေတြကို ထြက္ေပၚလာေအာင္၊ တိုးတက္လာေအာင္၊ အားေကာင္းလာေအာင္၊ ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ဖို႔ဆိုတဲ့ အလုပ္ပဲ။