သန္းေခါင္ယံ

ကြၽန္ေတာ္ စားေမးပြဲ ေျဖဆိုေနတဲ့ အခ်ိန္အတြင္းက ညတစ္ညမွာ ၾကံဳခဲ့ရတဲ့ အျဖစ္ကေလးပါ။ တစ္ေန႔ ေက်ာင္းကျပန္ဆင္းလာၿပီး ေရးခ်ိဳး၊ ထမင္းစား ၿပီး ေတာ့ ၇ နာရီ ထိုးတာနဲ႔ စာၾကည့္တယ္။ ည အိပ္ယာဝင္တာကေတာ့
၁၀ နာရီခြဲ ဆိုတာ နဲ႔ အိပ္ယာထဲဝင္ပါတယ္။ ဖုန္းႏွိပ္တာက တစ္နာရီခြဲ ေလာက္ ႏွိပ္တယ္ ၿပီးတာနဲ႔ ဘုရား႐ွိခိုး ၿပီး
အိပ္မယ္လို႔ၾကံစည္လိုက္တဲ့ အခ်ိန္ ခဏအတြင္းမွာ
"ျဗဳန္း" ခနဲ ဆို ေခါင္မိုးေပၚကို သရက္သီးေႂကြက်လိုက္တာ အမွတ္တမဲ့ လန္႔သြားတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ အိပ္လို႔
မေပ်ာ္ဘူးေလ။ ကြၽန္ေတာ္က အေပါထပ္ကျပတြင္း
ပါက္ နားမွာ အိပ္တာေလ။ မနက္ ကို မႏိုးမွာ စိုးလို႔
ေတာင္ ျပတြင္းေပါက္ကို ဖြင့္အိပ္တာ။ အိပ္ယာထဲ ေခါင္းခ်လိုက္တာနဲ႔ ျပတြင္းေပါက္ အျပင္ဖက္မွာ သာေနတဲ့ လ
ကို အတိုင္းသားျမင္ေနရပါတယ္။ ဟိုေတြ ဒီေတြး အေတြးမ်ားစြာနဲ႔ မ်က္လံုးကေလး မွိတ္ၿပီး အိပ္မယ္ ၾကံရာတြင္
လမ္းထပ္က ေခြးေတြ အူ တာ ဆူညံေနလ်ွက္ ႐ွိပါတယ္။
လူေတြအားလံုး အိပ္စက္အနားယူေနတဲ့အခ်ိန္ျဖစ္လို႔ ပတ္ဝန္းက်င္တစ္ခုလံုးက တိတ္စိတ္စြာ ႐ွိေနတဲ့ အတြက္
ေၾကာင့္ နာရီလက္တံ တစ္ခ်က္ေရြ႔သြားတိုင္း
"ခ်ပ္ခ်ပ္ ခ်ပ္ခ်ပ္" ဆိုေသာ အသံကိုပင္ အတိုင္းသားၾကား
ေနရပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္ ေဘးက ျခင္ေထာင္ထဲမွာလည္း
သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ အိပ္ေနတာ "ဖူး....ေခါ.....ဖူး.....ေခါ....." နဲ႔ ေဟာက္ေနတာ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ ဧရာဝတီ ျမစ္တစ္ဖက္ကမ္းကို ပင္ေရာက္ေနေလာက္မည္ဟု ေတြးေနမိသည္။ ကြၽန္ေတာ္လည္း ဒီလို နဲ႔ အသိစိတ္ေလးေပ်ာက္ကြယ္သြားကာ အိပ္ေပ်ာ္သြားပါေတာ့တယ္။ အိပ္သြား ေသာ္လည္း အိပ္မက္ထဲ အထိ ပါလာတာက "စာေမးပြဲ" ပါ။ မနက္ျဖန္ စာေမးပြဲ ေျဖရမယ္ဆိုတဲ့ အေၾကာင္းကို စိုးရိမ္စြာနဲ႔ အိပ္စက္ေနေသာ သူတစ္ေယာက္ေပါ့။ မနက္ ငါးနာရီ ထိုးတိုင္း ကြၽန္ေတာ္ အေဒၚက ဘုရား႐ွိခိုးေလ့႐ွိပါတယ္။ ဘုရား႐ွိခိုးတိုင္း
ေၾကးစည္တီးၿပီး သာဓု ေခၚေသာ အသံေၾကာင့္
ကြၽန္ေတာ္ လန္႔ႏိုးသြားပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အိပ္ယာ မထေသး။ ညကအိပ္မက္အေၾကာင္းျပန္ေတြးေနမိသည္။
အိပ္မက္ဆိုတာ ကိုယ္သာ ဇာတ္လိုက္ျဖစ္ေလ သည္။
စာေမးပြဲခန္း ၌ စာေျဖေနတဲ့ ကြၽန္ေတာ္ စာမရတဲ့ အတြက္ ဆရာမ က အနားကပ္ၿပီး ေျပာေနတဲ့ အျဖစ္ကို ျမင္မတ္ေနခဲ့တာပါ။ ေျပာင္းျပန္အတိတ္ေကာက္မိေတာ့ ကံအေတာ္ဆိုးလွပါတယ္။