မေမ့နိုင္ေသာအေတြ႕အၾကဳံ

စက္ဘီးေပၚမွာခရီးသည္တင္ေဆာင္ပညတ္တရားအားျဖင့္အျပစ္ေပးထားတဲ့ျပစ္မွုျဖစ္ပါတယ္။ လူတိုင္းသိတယ္ဒါေပမယ့္ေနဆဲကၽြန္ေတာ္တို႔ကိုအခ်ိဳ႕ကလုပ္ပါ။

တစ္ခုခုျပန္လုပ္ဖို႔ဘယ္ေတာ့မွငါ့ကိုသင္ေပးဖို႔ျဖစ္ပ်က္သည္အထိကၽြန္မေရွ႕မွာအႀကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာလုပ္ခဲ့။ ဒါဟာရဲတပ္ဖြဲ႕မဟုတ္ခဲ့ေပ။ အဲဒီအစားသူကတစ္ဦးမေမ့နိုင္ေသာႏွင့္မႏွစ္ၿမိဳ႕ဖြယ္, အေတြ႕အၾကဳံျဖစ္ခဲ့သည္။

ၾကႇန်ေတ်ာ့မိတ်ေဆွ နဲ႔ကၽြန္မအခ်ိဳ႕အကြာအေဝးေဝးေနေသာအျခားမိတ္ေဆြတစ္သြားႏွင့္သြားေရာက္ၾကည့္ရွုျခင္းငွါအလိုရွိေသာအခါဒါဟာတစ္ညေနခင္းျဖစ္ပ်က္ခဲ့သည္။ ကၽြန္မစက္ဘီးရွိခဲ့ပါတယ္။ Segaran မဟုတ္ျပဳေလ၏။ ငါ စဥ္ဒီေတာ့ပုံမွန္အတိုင္းသကဲ့သို႔, သူစက္ဘီး၏အလ်ားလိုက္ဘားတန္းေပၚေဘးထြက္ကုန္းႏွီးထိုင္ေတာ္မူ၏။ က်ေနာ္တို႔ေရွ႕မွာအႀကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာလုပ္ခဲ့ဒါေၾကာင့္မည္သည့္ျပႆနာမျဖစ္သင့္ပါတယ္။

ၾကႇန်ေတ်ာ့မိတ်ေဆွ၏အိမ္ေတာ္အနီး, က်ေနာ္တို႔မၾကာေသးမီမိုဃ္းရြာေစသျဖင့္ေခ်ာကိုဖန္ဆင္းတဲ့ေက်ာက္စရစ္လမ္းေၾကာင္းေပၚသို႔တယ္။ သို႔တိုင္ကၽြန္ေတာ္ႏွိုက္ႏွိုက္ခၽြတ္ခၽြတ္ၾကမ္းတမ္းစီးနင္းခံစား, တေလၽွာက္ေၾလႇာက်နိုင္ခဲ့သည္။

ကၽြန္ေတာ္တစ္ဦးစီးကအတည္ျပဳသည့္အတိုင္းငါဘဏ္အနီးလည္းသြား၏အမွားဖန္ဆင္းေတာ္မူ၏။ မိုးရြာသည္ေျမဆီလႊာေပ်ာ့ေပ်ာင္းခဲ့ေၾကာင္းႏွင့္ကေပါင္းစပ္အေလးခ်ိန္ကိုကိုင္ထားလို႔မရဘူး။ တစ္ခုမွာယခုအခ်ိန္တြင္က်ေနာ္တို႔ဘဏ္ကိုအေအာက္လမ္းကိုေပး၏အျဖစ္လာမယ့္က်ေနာ္တို႔စီးသို႔ေဒါက္ေက်ာ္ေခါင္းကိုဖရိုဖရဲခဲ့ တေလၽွာက္သြားခဲ့ၾကသည္။

သုတ်! သုတ်! သုတ်! က်ေနာ္တို႔ၿပီးေတာ့ငါ့ကို ေနာက္တြင္ပထမဦးဆုံးျမစ္စက္ဘီးသို႔ထိုး။ ပုံမွန္အားျဖင့္စီးရွင္းရွင္းလင္းလင္းေရႏွင့္အတူနက္ရွိုင္းေသာသာအနည္းငယ္စင္တီမီတာျဖစ္ပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔အတြက္လဲက်ေသာအခါ, ပုပ္အနက္ေရာင္ကိုေရႏွင့္နက္ရွိုင္းတစ္မီတာျဖစ္ခဲ့သည္။ အဆိုပါေရဆိုးဆိုးရြားရြားဒဏ္ရာရတဲ့ထဲကေနကၽြန္ေတာ္တို႔ကိုတားဆီးဒါေပမယ့္က်ေနာ္တို႔ကိုလည္းအခ်ိဳ႕ ၏ေစ်းႏွုန္းေပးေခ်ခဲ့ရသည္။ ဒါဟာစက္ဆုပ္ရြံရွာဘြယ္ေသာကိုျမည္းစမ္း။ စက္ဘီးငါ့ကိုအၾကားတည္ရွိေနေပမယ့္ခံဘို႔ကအဆိုးဆုံးတယ္, ဒါေပမယ့္သူကအရမ္းမဆိုးခဲ့ပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔သာအနည္းငယ္ျဖတ္ေတာက္မွုႏွင့္အမည္းရွိခဲ့ပါတယ္။ ကၽြန္ုပ္တို႔၏မာနေထာင္လႊား ပို. နာက်င္ခဲ့ပါတယ္။

က်ေနာ္တို႔စီးကေနကိုယ်႕ကိုယ်ကိုႏွင့္စက္ဘီးျပန္ထုတ္။ က်ေနာ္တို႔ညစ္ပတ္ျခင္းႏွင့္စိုစြတ္ေသာစိုႏွစ္ခုစလုံးရွိၾက၏။ သိသာထင္ရွားတဲ့က်ေနာ္တို႔မည္သူမဆိုသြားေရာက္ၾကည့္ရွုရန္မခြေအနေအရွိၾက၏။ ဒါေၾကာင့္က်ေနာ္တို႔အိမ္ျပန္ဖို႔ဆုံးျဖတ္လိုက္တယ္။

ငါတို႔ရွိသမၽွသည္လမ္းကိုအိမ္မွာသြားလာ၏။ ယင္း၏ေရွ႕ဘီးပုံသ႑ာန္ထဲကငုံ႔ခံခဲ့ရသည္ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ကၽြန္မစက္ဘီးတြန္းခဲ့ရသည္။ ခဏ မွစ. တဖန္ငါမယ့္စက္ဘီးေပၚမည္သူမဆိုသယ္ေဆာင္ရန္ဘယ္ေတာ့မွသစၥာဂတိ။ ဘယ္ေတာ့မွမတဖန္ငါအားလုံးငါ့ကိုယ္အေပၚျဖတ္ေတာက္မွုမ်ားႏွင့္အမည္းေတြနဲ႔ညစ္ပတ္ျခင္းႏွင့္စိုစြတ္ေသာျဖစ္ခ်င္ၾကဘူး။ ၿပီးတာနဲ႔အလုံအေလာက္ျဖစ္ခဲ့သည္။