ဆိပ္ကမ္းသာ
တစ္ေန႔ စားေနက် မုန္႔ဟင္းခါးဆိုင္မွာ ဝင္ထိုင္ၿပီး စားမယ္လုပ္ေတာ့ မနက္တိုင္း လမ္းေလွ်ာက္ရင္ ေတြ႔ေနက် အဘိုးႀကီးတစ္ေယာက္နဲ႔ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ထိုင္ျဖစ္သြားတယ္။
“ဘူးသီးေၾကာ္နဲ႔ တစ္ပြဲ”
ကၽြန္ေတာ္ကမွာလိုက္တာ။ ကၽြန္ေတာ့္ေရွ႕မွာထိုင္လိုက္တဲ့ အဘိုးအိုက ဆိုင္ရွင္ေကာင္မေလးကို
“အေၾကာ္နဲ႔တစ္ပြဲ ဘယ္ေလာက္လဲ” လို႔ ေမးလိုက္တယ္။
ေကာင္မေလးက
“၅၀၀ ပါရွင့္”
သူက ေဘာင္းဘီအိတ္ထဲက ပိုက္ဆံကိုထုတ္ၿပီးေတာ့ ၾကည့္ေနတယ္။ ၅၀ တန္၊ ၁၀၀ တန္ေလးေတြ။ ကၽြန္ေတာ္က ကၽြန္ေတာ့္ေရွ႕မွာ လာခ်ေပးတဲ့ ပန္းကန္ကို စားမယ္လုပ္ေနတုန္း သူက ပိုက္ဆံေလးေတြကို တြက္ေနတယ္။ ၿပီးေတာ့ ထၿပီး ထြက္သြားမယ္လုပ္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္က
“အစ္ကို ထိုင္ပါဦး … သြားေတာ့မလို႔လား” လို႔ ေမးလိုက္မိတယ္
တကယ္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ သူမ်ားကို မစပ္စုတတ္ပါဘူး။ မရင္းႏွီးရင္လည္း စကားမရွိ စကား မရွာ တတ္ပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ ဒီေန႔ ဘယ္လို ျဖစ္မွန္းမသိဘူး။ သူ႔ကို ေျပာလိုက္ေတာ့
“ေၾသာ္ … အင္း … အင္း”
“ထိုင္ပါ အစ္ကို … ဘာစားမလဲ ဘာေၾကာ္နဲ႔လဲ”
“ဟို … ဟုိ”
“ထိုင္ပါအစ္ကို … သမီးေရ … ဘူးသီးေၾကာ္နဲ႔ တစ္ပြဲေပးပါကြယ္”
သူက ေယာင္နန ထိုင္ၿပီးေတာ့ လာခ်ေပးတဲ့ မုန္႔ဟင္းခါးကို စားရင္းက
“ဟိုေလ … အိမ္က ထြက္လာတာ ပိုက္ဆံထည့္မလာမိလို႔”
“အစ္ကိုရယ္ … ကၽြန္ေတာ္တို႔ မနက္တိုင္း ေတြ႔ေနတာပဲ မဟုတ္လား။ စားပါအစ္ကို။ ဒီေန႔ ကၽြန္ေတာ္ ဒကာခံပါရေစ”
“မနက္ျဖန္ ပိုက္ဆံျပန္ေပးပါ့မယ္”
“အစ္ကို႔သေဘာပါ”
စားေသာက္ၿပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္က လက္ဖက္ရည္ ျဖတ္ထားေပမယ့္ သူနဲ႔ စကားေျပာခ်င္တာေၾကာင့္
“လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ထိုင္ရေအာင္အစ္ကို … အခ်ိန္ရတယ္ မဟုတ္လား”
“ရပါတယ္ … ထိုင္ေလ”
ကၽြန္ေတာ္က ေကာ္ဖီၾကမ္းတစ္ခြက္မွာတယ္။ သူက လက္ဖက္ရည္ ခ်ိဳစိမ့္ဆိုၿပီး မွာတယ္။ လာခ်ေပးတဲ့ လက္ဖက္ရည္ကို သူက တစ္ငံုေသာက္ၿပီးေတာ့
“ေကာင္းလိုက္တာ … မေသာက္ရတာ ၾကာၿပီ”
“လက္ဖက္ရည္သမားလား”
“ဆိုပါေတာ့ … ေသာက္လာတာ ငယ္ငယ္ေလးကတည္းက”
“ကၽြန္ေတာ္လည္း လက္ဖက္ရည္သမားပဲ။ ဒါေပမဲ့ ဒီသႀကၤန္ကစၿပီး ဘလက္ေကာ္ဖီပဲ ေသာက္ေတာ့တယ္”
“ခင္ဗ်ားကို မလိမ္ပါဘူးဗ်ာ … အမွန္အတိုင္း ေျပာပါ့မယ္ … ကၽြန္ေတာ့္မွာ ပိုက္ဆံ မရွိလို႔ လက္ဖက္ရည္လည္း မေသာက္ႏိုင္တာပါ”
“ဟာဗ်ာ”
“ကၽြန္ေတာ္က အၿငိမ္းစားဝန္ထမ္းတစ္ေယာက္ပါ”
“ကၽြန္ေတာ္လည္း အၿငိမ္းစား ေက်ာင္းဆရာ”
သူက ကၽြန္ေတာ့္ကို ေသေသခ်ာခ်ာၾကည့္လိုက္ၿပီး
“အင္း … ကၽြန္ေတာ္ ခင္ဗ်ားကို ေန႔တိုင္းေတြ႔ပါတယ္။ ေန႔တိုင္း လမ္းေလွ်ာက္သလား”
“ဟုတ္ကဲ့”
“ေကာင္းပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ဒူးမနာတဲ့ ေန႔ဆိုရင္ ေလွ်ာက္တယ္။ ဒူးေတြ နာလာရင္ မတ္တတ္ ရပ္လို႔ေတာင္ မရဘူး။ အဲဒါဆိုရင္ မေလွ်ာက္ေတာ့ဘူး”
“ကၽြန္ေတာ္လည္း လြန္ခဲ့တဲ့ ၁၅ ႏွစ္ေလာက္က ဒူးနာလို႔ လမ္းေလွ်ာက္ၿပီး ခုေတာ့ ေပ်ာက္ေနၿပီ။ ဒူးနာမွာ ေၾကာက္လို႔ကို လမ္းေလွ်ာက္ေနရတာ”
သူက လက္ဖက္ရည္ကို အရသာခံၿပီး ဆက္ေသာက္ရာက ေဆးလိပ္ကို ထုတ္လိုက္ၿပီး
“ေဆးလိပ္ေသာက္လား”
“ကၽြန္ေတာ္ ေဆးလိပ္မေသာက္ဘူး”
“ဒါဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ္ေသာက္တာ စိတ္မရွိနဲ႔ေနာ္”
“အစ္ကို မေသာက္လည္း ပတ္ဝန္းက်င္မွာ မီးခိုးေတြ ေထာင္းေထာင္းထေနတာပါဗ်ာ”
သူက ေဆးလိပ္ကိုဖြာလိုက္ရင္း မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္က ဘတ္စ္ကားဂိတ္ကို ၾကည့္လိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့
“သားေရ … သားေရ” လို႔ ေအာ္ေခၚလိုက္တယ္။
ဘတ္စ္ကားေစာင့္ေနတဲ့ သက္လတ္ပိုင္း လူငယ္တစ္ေယာက္။ ေက်ာပိုးအိတ္၊ ထမင္းခ်ိဳင့္နဲ႔ပါ။ ေကာင္ေလးက ကၽြန္ေတာ့္ ေရွ႕ကလူကို လွည့္ၾကည့္လိုက္တယ္။ ေခၚတဲ့သူက သားေရလို႔ေခၚေတာ့ သားျဖစ္မယ္ထင္တယ္။ ဒါေပမဲ့ ျပန္ၾကည့္တဲ့ ကေလးရဲ႕ အၾကည့္ကို ကၽြန္ေတာ္မႀကိဳက္ဘူး။ သားလို႔ ေခၚလိုက္ေတာ့ အေဖျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ အေဖကို သားျဖစ္သူ ျပန္ၾကည့္ပံုက ရန္သူကို မိုက္ၾကည့္ ၾကည့္သလိုျဖစ္ေနလို႔ စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိတယ္။
“ဘာလဲ”
“အေဖ့ကို ပိုက္ဆံေလး ၅၀၀ ေလာက္ပါရင္ ေပးခဲ့ပါလား”
“မပါဘူး”
“ေၾသာ္ … ေအးေအး … ေနပါ … ေနပါ … အေဖက ပိုက္ဆံမပါလာလို႔”
သူတို႔ သားအဖဆက္ဆံေရးက တစ္မ်ိဳးႀကီးပဲ။ ကၽြန္ေတာ္က ေငးၾကည့္ေနမိတယ္။ ေကာင္ေလးက ဘတ္စ္ကား လာလို႔ ကားေပၚကို တက္သြားတယ္။ ကၽြန္ေတာ္က
“အစ္ကို ဒီဝိုင္းလည္း ကၽြန္ေတာ္ ရွင္းမွာပါ”
“အားနာလိုက္တာ”
“ကိစၥမရွိပါဘူး။ ေစာေစာက … သားလား”
“ဟုတ္တယ္”
“အလုပ္သြားမွာနဲ႔တူတယ္”
“အင္း”
“ဘယ္မွာ လုပ္သလဲဗ်”
“……………….. ဌာနမွာေပါ့”
“ဝင္ေငြေကာင္းတဲ့ ဌာနပဲဗ်”
“ကၽြန္ေတာ့္ဌာနပဲေလ။ ကၽြန္ေတာ္ပဲ သားကို အလုပ္သြင္းေပးခဲ့တာ။ သားက ခုဆိုရင္ ဌာနစုမွဴးေတာင္ ျဖစ္ေနၿပီ။ ကၽြန္ေတာ္ပင္စင္ယူေတာ့ ေနစရာေလး မေပ်ာက္ေအာင္ သူ႔ကို အလုပ္သြင္းေပးထားရတယ္။ ရန္ကုန္မွာက သိတယ္မဟုတ္လား။ ေနေရးက အရမ္းခက္တာေလ”
“မိသားစုနဲ႔လား”
“ဇနီးက ဆံုးသြားတာ ၆ ႏွစ္ရွိၿပီ။ သားနဲ႔ မွီခိုေနရတယ္။ ပင္စင္လစာကလည္း မျဖစ္စေလာက္ဆိုေတာ့ လူမေလး ေခြးမခန္႔ေပါ့”
photo : google
Downvoting a post can decrease pending rewards and make it less visible. Common reasons:
Submit
Congratulations @kokogyi1! You have completed some achievement on Steemit and have been rewarded with new badge(s) :
Click on any badge to view your Board of Honor.
To support your work, I also upvoted your post!
For more information about SteemitBoard, click here
If you no longer want to receive notifications, reply to this comment with the word
STOPDo not miss the last announcement from @steemitboard!
Downvoting a post can decrease pending rewards and make it less visible. Common reasons:
Submit