လူတစ္ေယာက္ရဲ႕တန္ဖိုး

( လူငယ္ေတြ ဖတ္ျဖစ္ေအာင္ ဖတ္ၾကည့္ပါ)

အင္တာနက္မွာ ဖတ္ဖူးခဲ့တဲ့ ပံုျပင္ေလးတစ္
ပုဒ္ျဖစ္ပါတယ္။ ဖတ္မွတ္ဖူးသူမ်ားလည္း ရွိႏိုင္ ပါ
တယ္။ ဒါေပမယ့္ ဘ၀အတြက္ အလြန္ေကာင္းတဲ့
သင္ခန္းစာနဲ႔ စိတ္ခံစားမႈေလးေတြကုိ ရရွိႏိုင္တာမို႔
ထပ္မံ ျပန္ဆိုဖြဲ႔ႏြဲေပးလိုက္ပါတယ္။

တစ္ခါက လူငယ္တစ္ဦးက ပညာရွိအဘိုးအိုကို
လူတစ္ေယာက္ရဲ႕တန္ဖိုးက ဘာလဲလို႔ ေမးပါ
တယ္။ ပညာရွိအဘိုးအိုက လူငယ္ရဲ႕ေမးခြန္းကို
မေျဖေသးပဲ ေက်ာက္တံုးေလးတစ္လံုးကို ေပး
လိုက္ၿပီး ၄င္းရဲ႕တန္ဖိုးကို စံုစမ္းရုံသာ စံုစမ္းခဲ့ဖို႔နဲ႔
မေရာင္းခဲ့ဖို႔ မွာလိုက္ပါတယ္။

လူငယ္လည္း ေက်ာက္တံုးေလးကို ယူခဲ့ၿပီး ေစ်း
ရုံဘက္ကို ေလွ်ာက္လာခဲ့တယ္။ ေက်ာက္တံုးေလး
ရဲ႕တန္ဖိုးကို ေစ်းသည္ေတြသိလိမ့္မယ္လို႔လည္း
အထင္ရွိခဲ့ဟန္တူ ပါတယ္။

ဒါနဲ႔ ေစ်းရုံထိပ္နားမွာ စေတြ႔ရတဲ့ လိေမၼာ္သီးသည္ကို
ေက်ာက္တံုးေလးျပၿပီး တန္ဖိုးေမးေတာ့ သူ႔ကုိ
ေရာင္းရင္ လိေမၼာ္သီး(၁၂)လံုးေပးမယ္လို႔ ေျပာ
ပါတယ္။ လူငယ္လည္း အဘုိးအိုက စံုစမ္းရုံသာ
စံုစမ္းခိုင္းတဲ့အတြက္ မေရာင္းေသးပါေၾကာင္းေျပာ
ၿပီး ဆက္ေလွ်ာက္လာခဲ့တယ္။

ဒီလိုနဲ႔ သေဘာေကာင္းပံုေပၚတဲ့ ဟင္းသီး
ဟင္းရြက္သည္ကို ထပ္ေတြ႔ၿပီး ေမးၾကည့္ျပန္ေတာ့
သူ႔ကိုေရာင္းရင္ အာလူးတစ္အိတ္ေပးမယ္လို႔ ေျပာ
ျပန္ပါတယ္။ ဒီအခါမွာလည္း ေစ်းစံုစမ္းၾကည့္ရုံသာ
ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာဆိုၿပီး ဆက္ေလွ်ာက္ခဲ့ျပန္ပါတယ္။

ဟင္းရြက္သည္နဲ႔ နည္းနည္းေ၀းတဲ့ ေစ်းရုံအစြန္တစ္
ေနရာအေရာက္မွာေတာ့ ရတနာပစၥည္းအေရာင္းဆိုင္
ကို ေတြ႔သြားၿပီး တန္ဖိုးကို စံုစမ္းျပန္ပါတယ္။

ရတနာပစၥည္းဆိုင္ပိုင္ရွင္က ေက်ာက္တံုးေလးကို
မွန္ဘီးလူးနဲ႔ စစ္ေဆးၾကည့္လိုက္ၿပီး သူ႔ကိုေရာင္း
ရင္ (၅)သန္းေပးမယ္လို႔ ေျပာပါတယ္။ လူငယ္က
ေခါင္းခါျပေတာ့ သန္း(၂၀)ေပးမယ္လို႔ ထပ္ေျပာျပန္
ပါတယ္။

လူငယ္လည္း ေစ်းစံုစမ္းရုံသာျဖစ္ပါေၾကာင္း၊ ေရာင္း
ျဖစ္တဲ့အခါ ျပန္လာခဲ့ပါမယ့္အေၾကာင္း ေတာင္းပန္
ေျပာဆိုခဲ့ၿပီး ဆက္ေလွ်ာက္ခဲ့ျပန္တယ္။

လူငယ္ရဲ႕စိတ္ထဲမွာေတာ့ ေက်ာက္တံုးေလးရဲ႕
တန္ဖိုးဟာ ပိုပိုတိုးလာတာကို သတိျပဳမိလာပါတယ္။
ဒီလိုနဲ႔ ေစ်းရုံထဲက ထြက္ၿပီး လမ္းမေဘးကို ေရာက္
သြားတဲ့အခါ အဖိုးတန္ေက်ာက္ မ်က္ရတနာအေရာင္း
ဆိုင္တစ္ဆိုင္ကို ေတြ႔ျမင္သြားပါတယ္။

လူငယ္လည္း ေက်ာက္တံုးေလးရဲ႕ တန္ဖိုးကို ဒီဆိုင္က
လူဆို ေကာင္းေကာင္းႀကီးသိလိမ့္မယ္လို႔ ေတြးထင္
လိုက္ၿပီး ၀မ္းသားအားရနဲ႔ ဆိုင္အတြင္းသို႔ ေျပး၀င္
သြားခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီေနာက္ ေက်ာက္တံုးေလးကို ျပ
ကာ တန္ဖိုးစံုစမ္းၾကည့္တဲ့အခါ ဆိုင္ရွင္ရဲ႕မ်က္ႏွာ
ဟာ ၀င္းလက္သြားတာကို သတိျပဳမိခဲ့ပါတယ္။

ဆိုင္ရွင္က ေက်ာက္တံုးေလးကို အ၀တ္အနီစ
တစ္ခုေပၚတင္လိုက္ၿပီး ေဘးပတ္လည္ကို လွည့္
ပတ္ၾကည့္လိုက္တယ္။ ေနာက္ေတာ့ ခါးကိုပါကုန္း
လိုက္ၿပီး ေက်ာက္တံုးေလးကို အနီးကပ္စိုက္ၾကည့္
ေနရင္း ဒီလိုတန္ဖိုး မျဖတ္ႏိုင္တဲ့ ပတၱျမားႀကီးကို
ဘယ္ကေနမ်ားရလာခဲ့တာလဲလို႔ တအံ့တၾသဆို
လိုက္ၿပီး ကမၻာႀကီးတစ္ခုလံုးကို ေရာင္းၿပီး၀ယ္မယ္
ဆိုရင္ေတာင္ မရႏိုင္ဘူး။ တန္ဖိုးမျဖတ္ႏိုင္ဘူးလို႔
မွတ္ခ်က္ျပဳ လိုက္ပါတယ္။

အဲဒီေနာက္ လူငယ္လည္း အက်ိဳးအေၾကာင္းကို ဆိုင္
ရွင္နားလည္ေအာင္ ရွင္းျပခဲ့ၿပီး ပညာရွိအဘိုးအိုထံ
ခပ္သုတ္သုတ္ ျပန္လာခဲ့ေတာ့တယ္။

ျပန္ေရာက္တဲ့အခါ ပညာရွိအဘိုးအိုကို စံုစမ္းျဖစ္ခဲ့တဲ့
ေနရာေတြနဲ႔ ေက်ာက္တံုးေလးဟာ
တန္ဖိုးမျဖတ္ႏိုင္ေအာင္ ထိုက္တန္ပါေၾကာင္း ေျပာျပ
ပါတယ္။

အဲဒီေနာက္ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕တန္ဖိုးကို အေျဖေပးဖို႔
ေတာင္းဆိုပါေတာ့တယ္။ အဲဒီအခါ အဘိုးအိုက သင့္
ေမးခြန္းရဲ႕အေျဖကို သင္သြားျဖစ္ခဲ့တဲ့ လိေမၼာ္သီးဆိုင္၊
ဟင္းသီးဟင္းရြက္ဆိုင္၊ ရတနာပစၥည္းဆိုင္နဲ႔ အဖိုးတန္
ေက်ာက္ မ်က္ရတနာဆိုင္ေတြက ရွင္းျပခဲ့ၿပီးျဖစ္ေၾကာင္း
ေျပာျပန္ပါတယ္။

လူငယ္ သိပ္နားမလည္ေသးပံုမေပၚတာနဲ႔ အဘိုး
အိုက “ သင္ဟာ ဒီေက်ာက္တံုးေလးလို အဖိုးမျဖတ္ႏိုင္
ေအာင္ ထိုက္တန္သူတစ္ဦး ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္မယ္။ ဒါေပ
မယ့္ လူေတြက သူတို႔ရဲ႕ေငြ ေရးေၾကးေရးအေျခအေနေတြ၊
ပညာအရည္အခ်င္းေတြ၊ အသိပညာ၊ ဗဟုသုတအဆင့္အ
တန္းေတြ၊ ယံုၾကည္မႈေတြ၊ ရည္မွန္းခ်က္ေတြ၊ ျဖတ္သန္းရွင္
သန္ခဲ့တဲ့ ဘ၀အေတြ႔အႀကံဳေတြေပၚ မူတည္ၿပီး တန္ဖိုးျဖတ္
ၾကလိမ့္မယ္။

တစ္နည္းဆိုရရင္ သူတို႔ရဲ႕မတူညီတဲ့ခ်ိန္ခြင္ေတြနဲ႔ ခ်ိန္
တိုင္းၿပီး အမ်ိဳးမ်ိဳး တန္ဖိုးျဖတ္ၾကလိမ့္မယ္။ ဒါေပမယ့္
စိတ္မပူပါနဲ႔။ ေနာက္ဆံုးမွာ အဖိုးတန္ေက်ာက္မ်က္ရ
တနာဆိုင္ရွင္လို သင့္တန္ဖိုးကို အမွန္ကန္ဆံုးအကဲ
ျဖတ္ေပးႏိုင္သူနဲ႔ ႀကံဳဆံုႏိုင္ပါလိမ့္မယ္။

လူတိုင္းလူတိုင္းမွာ အဖိုးမျဖတ္ႏိုင္တဲ့ အရည္အေသြး
ေကာင္းေတြ အသီးသီး ပိုင္ဆိုင္ထားၾကတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္
သင့္ကို တန္ဖိုးမထားသူေတြ၊ သင့္တန္ဖိုးကို အသိအ
မွတ္ျပဳလက္ခံျခင္းမရွိသူေတြထံ သင့္ကိုယ္သင္ ဘယ္
ေတာ့မွ အလြယ္တကူ မေရာင္းမိပါေစနဲ႔။

သင့္ကိုယ္သင္ တန္ဖိုးျမွင့္ရင္း ဘ၀ခရီးကို ပံုမွန္ ဆက္
လက္ေလွ်ာက္လွမ္းေနပါ။ တစ္ေန႔မွာေတာ့ သင့္ကို တန္
ဖိုးထားႏိုင္သူ၊ သင့္တန္ဖိုးကို သိျမင္လက္ခံႏိုင္သူ တစ္
ဦးဦးနဲ႔ ႀကံဳဆံုေတြ႕ရွိႏိုင္ပါလိမ့္မယ္” လို႔ ရွင္းျပေပးလိုက္
တယ္။

အဲဒီအခါမွ လူငယ္ဟာ နားလည္သေဘာေပါက္သြား
ၿပီး ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ တန္ဖိုးျမွင့္ရင္း ကိုယ့္တန္ဖိုးကို
သိျမင္လက္ခံႏိုင္ျခင္းမရွိသူေတြရဲ႕ပတ္၀န္းက်င္မွာ ရပ္
တန္႔မေနဖို႔နဲ႔ ကိုယ့္တန္ဖိုးကို အသိအမွတ္ျပဳလက္ခံႏိုင္
သူေတြအနီးကို ေရာက္ေအာင္သြားဖို႔ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ခ်ျဖစ္
ခဲ့ပါတယ္။

သူ႕ရဲ႕တန္ဖိုးကို သိျမင္လက္ခံႏိုင္သူေတြရဲ႕ပတ္၀န္းက်င္
မွာ သူ႕အတြက္ ေပ်ာ္ရႊင္မႈ၊ ေအာင္ျမင္မႈနဲ႔ အျမင့္ဆံုးစိတ္
ဓာတ္ခြန္အားေတြ တည္ရွိေနတဲ့အေၾကာင္း လူငယ္ေလး
သိရွိသြားခဲ့လို႔ပါပဲ။

===============================

“ လူေတြက သင့္ကို သူတို႔ရဲ႕မတူညီခ်ိန္ခြင္ေတြနဲ႔ ခ်ိန္တိုင္းၿပီး
အမ်ိဳးမ်ိဳး တန္ဖိုးျဖတ္ၾကပါလိမ့္မယ္။ အကယ္၍ သင္ကိုယ္တိုင္
က အဖိုးတန္ေက်ာက္တစ္လံုးဆိုရင္ေတာ့ ေက်ာက္မ်က္ကၽြမ္း
က်င္ သူရဲ႕ တန္ဖိုးျဖတ္မႈကိုသာ အသိအမွတ္ျပဳလက္ခံရပါလိမ့္
မယ္ ”