သမိုင္းဖတ္ပါ

သမိုင္းဖတ္ပါ

 လူတစ္ေယာက္ဟာ ဘဝကို ေနတဲ့အခါ ကိုယ့္တစ္ေယာက္တည္း အျမင္နဲ႔ ဘယ္ေတာ့မွ မျပည့္စံုဘူး။
 ဒါ့အျပင္ လူတစ္ေယာက္ဟာ ဘဝကိုအထက္စီးက်က် ေနသြားခ်င္တယ္ ဆိုရင္ ကိုယ့္တစ္ေယာက္တည္း အမွားနဲ႔လည္း မလံုေလာက္ဘူး။
  ဒါ့ေၾကာင္း သမိုင္း ဖတ္ရမယ္။

  သမိုင္းဟာ လူေပါင္းေျမာက္မ်ားစြာရဲ႕ အမွားေတြ၊ ႐ွင္ဘုရင္ႀကီးေတြရဲ႕ နိဂံုးေတြ ၊ သူေဌးႀကီးေတြရဲ႕ ဇာတ္သိမ္းေတြ ၊ အာဏာရဲ႕ အဆိပ္တက္မႈေတြ ၊ ပကာသနေတြရဲ႕ အေယာင္ေဆာင္ ခ်ီးမြမ္းခန္းေတြကို .. အထုပ္ျဖည္ျပသလို ျပတဲ့ ျပဇာတ္ဆန္တဲ့ ဇာတ္လမ္းႀကီးပါ။
သမိုင္းဖတ္ရင္းနဲ႔ ကိုယ့္ေ႐ွ႕က ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာေစာၿပီး ေနထိုင္သြားၾကတဲ့ ေတာက္ေတာက္ေျပာင္ေျပာင္ တဒဂၤဘဝေတြဟာ မ်က္စိေ႐ွ႕တင္ ဇာတ္သိမ္းသြားၾကတယ္။ 

ငါကေရာ....။ သမိုင္းဖတ္ရင္းနဲ႔ ငါကေရာ လို႔ ေမးလိုက္တာဟာ သမိုင္းကေပးတဲ့ တန္ဖိုးထဲမွာ အျမင့္ဆံုးပါပဲ။ ကိုယ့္ရဲ႕ ေ႐ွ႕ဆက္အံုးမယ့္ ဘဝလမ္းခရီးအတြက္ လိုအပ္ေနတဲ့ ဥာဏ္အေျမာ္အျမင္အတြက္လည္း ဒါပါပဲ။ 
ငါကေရာ ..  လို႔ ေမးၿပီးတဲ့ေနာက္ သမိုင္းစာအုပ္ အနားခ်ၿပီး ငိုင္သြားရတယ္။ လူသားဟာ ကိုယ္မဟုတ္တဲ့ တျခားလူေတြရဲ႕ ဘဝကို ၾကားနာရၿပီးတဲ့ေနာက္ ငါလည္း သူတို႔လို ျဖစ္မွာပါလားလို႔ ေတြးမိတယ္ .. ၿပီးေတာ့ ငိုင္သြားရတယ္ ဆိုတဲ့ ဒီအေတြ႕အၾကံဳဟာ သိပ္ကို အေရးႀကီးတဲ့ အေတြ႕အၾကံဳပါ။
 ဒါမ်ိဳး ၾကံဳဖူးတဲ့သူနဲ႔ မၾကံဳဖူးတဲ့သူ .. ဥာဏ္ရည္ ၊ စိတ္ေနစိတ္ထား ၊ အေျပာအဆို ၊ အေတြးအေခၚ သိပ္ကို ကြာပါတယ္ေနာ္။ ဒါကို သမိုင္းဖတ္ရင္း သိႏိုင္တယ္။ 

 လူတစ္ေယာက္ဟာ ေလာကႀကီးကို ျမင္ကြင္းက်ယ္႐ႈ့ေဒါင့္ကေနၾကည့္ၿပီး သိျမင္ ခံစားရဖို႔ ဆိုရင္ ပထမဆံုး မျမဲျခင္းေတြရဲ႕ သေဘာကို ေကာင္းေကာင္း နားလည္ထားမွ ရမယ္။
  အမွားနည္းတဲ့ဘဝတစ္ခုမွာ ျမင့္ျမတ္မႈ ေပ်ာက္ဆံုးမသြားပဲ ေနထိုင္ခ်င္တယ္ ဆိုရင္ ငါ့ဘဝဟာ တဒဂၤပါလား လို႔ ရင္ထဲက သေဘာေပါက္ထားဖို႔ လိုပါတယ္။ 

ေသမ်ိဳးျဖစ္တဲ့ လူေတြဟာ  ဘယ္ေတာ့မွ မေသမယ့္အတိုင္း ေတြးတယ္.. ဘယ္ေတာ့မွ မေသေတာ့မယ့္အလား ေလာဘတတ္တယ္ ... ဘယ္ေတာ့မွ မေသမယ့္ သူေတြလိုပဲ ျပဳမူေနထိုင္ တတ္တယ္ေနာ္ ...
သမိုင္းဟာ ဘဝင္ျမင့္တတ္တဲ့လူသားရဲ႕ ဥာဏ္အနည္းဆံုး ႐ွင္သန္ေနထိုင္မႈကို ခပ္ေျဖးေျဖး အထုပ္ျဖည္ျပရင္း တသိမ့္သိမ့္ ရယ္ေမာ ဟားတိုက္ျပတယ္။
 ခမ္းနားတဲ့ civilization ႀကီးေတြ၊ မကုန္ႏိုင္မခမ္းႏိုင္တဲ့ ဘ႑ာတိုက္ေတြ၊ ဒီကမၻာေျမေပၚက ေပ်ာက္ကြယ္သြားဖို႔ ျပဌာန္းၿပီးသား သက္ရိွသက္မဲ့ အကုန္လံုးရဲ႕ ဇာတ္သိမ္းခန္းကို ဖြင့္ခ်ျပတယ္။
ဘယ္ေလာက္ ဝမ္းနည္းစရာ ေကာင္းလိုက္တဲ့ လူသမိုင္းဇာတ္လမ္းလဲ။ 

လူတစ္ေယာက္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ႀကီးက်ယ္လွခ်ည္ရဲ႕ လို႔ ဆိုတာ သူမေသခင္ေလး ထင္တဲ့ အထင္ပါ။
  ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ သိပ္ႀကီးက်ယ္တယ္ ထင္တဲ့သူေတြဟာ တခ်ိန္က်ရင္ လံုးဝေမ့ေပ်ာက္ခံရမယ့္ ပါမႊား ပါဆိုတာ မသိလို႔ပါ။ 

 ခပ္ျမန္ျမန္ ေမ့တတ္တဲ့ ခုလိုေခတ္မ်ိဳးမွာ သမိုင္းကို မဖတ္ရင္ အ႐ူးရဲ႕ ႐ွင္သန္မႈမ်ိဳး ျဖစ္လိမ့္မယ္။ 

တကယ္ျမင့္ျမတ္တဲ့ လူသားစိတ္ဓာတ္ဆိုတာလည္း ဘယ္ေတာ့မွ အေမ့ေလ်ာ့ခံ မျဖစ္ပါဘူး ဆိုတာကို သမိုင္းက ခပ္ေဆြးေဆြး ေျပာျပပါလိမ့္အံုးမယ္။ 

 သမိုင္းစာအုပ္ေကာင္းေကာင္းကို မၾကာခဏ ျပန္ျပန္ဖတ္ပါ။ 
သမိုင္းစာအုပ္ေကာင္းေကာင္း တစ္အုပ္ဟာ ကိုယ့္ကို ဘယ္ေလာက္ အေျမာ္အျမင္ျဖစ္ထြန္းေစသလဲ ဆိုတာ သိရလိမ့္မယ္။ 
လူသားဟာ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ဘဝင္ျမင့္တတ္လြန္းလို႔ သမိုင္းစာအုပ္တစ္အုပ္ အနားမွာ အျမဲေဆာင္ထားပါ။.

photo : google