​ေဝး​ေန​ေပမယ္​့ လြမ္​ေနဆဲပါ

ကုိယ္ခရီးနဲ့ကုိ့ေျခရာလြင့္ေမ်ာရင္း
အထီးက်န္ဆန္မူ့ေတြ့ေႀကာင့္
ဘာကုိယုံႀကည္လုိ့ ယုံႀကည္ရမွန္းမသိေတာ့တာ... လြင့္ေမ်ာမိခုိက္ ေမ်ာ္ေမ်ာ္ႀကည့္ခဲ့မိတာ
အျဖဴေရာင္နဲ့တုန္ခါခဲ့ အကအနာတရေတြရင္မွာျပည့္ေနေတာ့ အလုိမတူပဲလြင့္ပါးသြားခဲ့တာ
အေရျပားမွာဝတ္ရုံေတြသားသားနားနားဝတ္ဆင္လုိ့ ဒဂၤကေငးႀကည္ခံသက္သက္ပါ
ဒါလဲ ဒဂၤႏွစ္သိပ္မူ့ဆန္ဆန္တခုလုိပါပဲ
အနာတရေတြရင္မွာျပည့္ေနေတာ့
ဘာကုိယုံႀကည္လုိ့ယုံႀကည္ရမွန္းမသိေတာ့တာ... ခရီးဆုိတာႀကီးတေရြ့ေရြ့လွမ္းရင္း
ခါးေနခဲ့ေတာ့လဲအခါးပဲေပါ့ ခ်ိဳသာခဲ့တာမဟုတ္ခဲ့တာ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ​ေဝးလြင့္မူ့ေတြ
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ အထီးက်န္မူ့ေတြနဲ့လဲ
ကုိယ့္ခရီးကုိလမ္းႀကမ္းလဲ
လွမ္းေနရမွာအုံးမွာ...
ပတ္ဝန္းက်င္အသစ္တစ္ခုမွာ
အလုပ္အကိုင္တစ္ခုခုမွာ
ခရီးသြားျခင္းေတြမွာ
ခ်စ္သူအသစ္နဲ႔ပဲ
ကဏၭတစ္ခုမွာ
နယ္ပယ္တစ္ခုမွာ
အထက္ပါအေျကာင္းအရာေတြနဲ႔
အဆင္ေျပေျပေနသားတက်ရွိေနခဲ့လွ်င္
ဘယ္လြမ္းျဖစ္ေတာ့မလည္း မိသြယ္​ရယ္​...။