အေမတစ္ေယာက္နဲ႔ စိတ္ညစ္ပါတယ္
ေမာင္ရယ္…
အိပ္ယာကႏိုးေပမဲ႔ ရံုးပိတ္ရက္မို႔ မထေသးပဲ
ႏွပ္ေနေသာ သူဟာ
မိန္းမရဲ႕ ခပ္တိုးတိုးစကားေၾကာင့္ ေခါင္းေထာင္
သြားသည္။
ဘာျဖစ္လို႔လဲ မိန္းမရဲ႕-?
ဘုရားပန္းေတြ ဝယ္လာတာတဲ့။
က်ဴးလစ္ပန္းေတြေလ…
တစ္ခက္တစ္ခက္ကို ေစ်းႀကီးေပးရၿပီး
ပန္းက်ေတာ့ ပြင့္အာၿပီး ေႂကြက်ေတာ့မယ္။
ေရွာက္ရြက္ကလည္း ႏြမ္းဖတ္ေနတာပဲ။
စိတ္ညစ္တယ္။
ေအာ္…မိန္းမရယ္…
ဘာမ်ားျဖစ္တာလဲ လို႔။
တစ္ခါတစ္ခါ ေရာင္းမွားဝယ္မွား ျဖစ္တာေနမွာေပါ့။
အဲဒီလို မျဖစ္ေစခ်င္လို႔ေပါ့ ေမာင္ရယ္…
ေမာင့္ကိုသာ အခုမွ ေျပာျပတာ။
အေမ အဲဒီလိုျဖစ္ေနတာ ၾကာၿပီ။
ဘာလုပ္လုပ္စိတ္ထဲက မပါတာလား…
တစ္ခုခုျဖစ္ေနလား မသိဘူး။
ဟိုတစ္ခါလည္း ဝက္သားဝယ္လာတာ ဝက္သိုးသား
ျဖစ္ေနေတာ့
အနံ႔နဲ႔တင္ ခ်က္ေနရင္း ေခါင္းေတြကိုက္လာလို႔
သြန္ပစ္လိုက္ရတယ္။
ႏုငယ္တို႔က လခစားဝန္ထမ္းေတြေလ…
တစ္လ တစ္လ အလ်င္မီေအာင္ သံုးရစြဲရတာ။
အခုဆို ရက္ၾကာၾကာထားရမယ့္ ဘုရားပန္းကို
ထပ္ဝယ္ရေတာ့မယ္။
ေလလြင့္တာေပါ့…
ကဲ…ကဲ…ထ။
ရွင့္အကို ေရာက္ေနတယ္။
ႏုငယ္ အိပ္ယာေတြ သိမ္းလိုက္ဦးမယ္။
မိန္းမျဖစ္သူရဲ႕အေျပာကလည္း မွန္ေနသျဖင့္
သူဘာမွ ေစာဒက တက္မေနေတာ့။
မ်က္ႏွာသစ္ရန္ အိပ္ယာမွထၿပီး ေနာက္ေဖးကို
ထြက္လာေတာ့
အေမက သူ႔ကို ၿပံဳးရႊင္စြာျဖင့္…
သား…မ်က္ႏွာသစ္။
မင္းအကိုႀကီးလည္း အိမ္ေရွ႕မွာ ေရာက္ေနတယ္။
အေမ ထမင္းေၾကာ္ထားတယ္။
ငယ္ငယ္က သားတို႔ႀကိဳက္သလို နႏြင္းေလးနဲ႔
ဝါဝါေလး။
အေမ ေႏႊးထားလိုက္မယ္ေနာ္…
အေမ့ကို ေခါင္းညိတ္ျပရင္း မ်က္ႏွာျမန္ျမန္သစ္ကာ
ထမင္းစားပြဲမွာ ထိုင္ေတာ့
အေမက အေငြ႔ေထာင္းေထာင္း ထေနေသာ
ထမင္းေၾကာ္ကို
ငါးနီတူေျခာက္ေၾကာ္ေလးႏွင့္ တြဲကာ လာခ်ေပးသည္။
စားႏွင့္ေနၿပီျဖစ္ေသာ အကိုႀကီးႏွင့္အေမ့ကိုၿပံဳးျပၿပီး
သူတစ္ဇြန္းခပ္စားလိုက္ေတာ့…
နႏြင္းနံ ့မေပ်ာက္ေသးေသာ ခပ္ငံငံ ထမင္းေၾကာ္က
သူ႔ကို စိတ္ညစ္သြားေစသည္။
ႀကိတ္မွိတ္ၿမိဳခ်ရင္း အေမ့ကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့…
အေမ့မ်က္ႏွာက သားျဖစ္သူ စားေကာင္း မေကာင္းကို
အကဲခတ္ဟန္ျဖင့္
ေကာင္းရဲ႕လား သား…ဘာလိုေသးလဲ-?
မလိုပါဘူး အေမရဲ႕။
အေမ့လက္ရာက ဟိုးအရင္က အတိုင္းပဲ စားေကာင္း
ေနက်။
သူမေျဖခင္ အကိုႀကီးက အရင္ေျဖသည္။
အကိုႀကီးရဲ႕မ်က္ႏွာကို သူတအံ့တၾသ ၾကည့္မိသည္။
အသက္ခုနစ္ဆယ္အရြယ္
အေမ့မ်က္ႏွာက ပီတိတေဝေဝႏွင့္ ၿပံဳးရႊင္စြာ။
သူကေတာ့ ဆက္မစားလိုတာေၾကာင့္ ေကာ္ဖီခြက္ကို
ယူကာေသာက္ရင္း
အေမ့အလစ္ ေခ်ာင္းေနမိေတာ့သည္။
အေမကလည္းေနာ္…
ေစာေစာစီးစီး သတိထားမွေပါ့ အေမရယ္။
စိတ္ေတြညစ္လိုက္တာ…
မိန္းမျဖစ္သူရဲ႕ အသံေၾကာင့္ သူပက္လက္ကုလားထိုင္
မွာထိုင္ၿပီး
သတင္းစာဖတ္ေနရာက နားစြင့္လိုက္မိသည္။
မိန္းမရဲ႕ ခပ္တိုးတိုး ေရရြတ္သံကို ၾကားေသာ္လည္း
အေမ့အသံကို မၾကားရတာမို႔
သူထိုင္ေနရာက အသာထကာ မီးဖိုေခ်ာင္ဖက္
သြားၾကည့္ေတာ့
ထမင္းစားပြဲမွာ ထမင္းခ်ိဳင့္ထည့္ေနေသာ မိန္းမက
သူ႔ကို တစ္ခ်က္ၾကည့္ရင္း…
ေမာင္ေရ…
ရံုးသြားခါနီးမွ အလုပ္ေပၚၿပီ။
အေမေလ အိမ္သာသြားရင္း လမ္းမွာ ထြက္က်လို႔…
သမီးျဖစ္သူ အိအိက အေမ့ေျခေထာက္ေတြကို
ေရေဆးေပးေနေသာ္လည္း
မ်က္ႏွာက မေက်နပ္သလို ပါးစပ္ကလည္း ပြစိပြစိ
ေျပာေနတာေၾကာင့္
သူအခန္းထဲကေန ထမီတစ္ထည္ယူကာ အေမ့ကို
လွမ္းေပးလိုက္သည္။
သူ႔ကိုျမင္ေတာ့ အိအိက ဘာမွဆက္မေျပာေတာ့။
အိမ္ေနာက္ေဖး အိမ္ေပါက္ဝမွာ ရပ္ေနေသာ
အေမက
သူ႔မ်က္ႏွာကို အားနာစြာ ၾကည့္ေနသျဖင့္
အေမ…ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲ…
ကေလးမဟုတ္ သူငယ္မဟုတ္ ထြက္က်ရတယ္လို႔-?
အေမလည္း…အိမ္သာကို အျမန္သြားတာပဲ
သားငယ္ရယ္…
ဘယ္လိုျဖစ္သြားလည္း မသိပါဘူး။
အေမ့အသံက ခပ္တိုးတိုး ရွိလွသည္။
ေခြ်းမကို အားနာစိတ္၊
သားျဖစ္သူကို ရွက္ေသာစိတ္ေၾကာင့္ မ်က္ႏွာက ခပ္နီနီ။
သူ ဘာမွ ဆက္မေျပာေတာ့…
အိမ္ေရွ႕မွာ ရံုးကလာႀကိဳေသာ ဖယ္ရီေရာက္လာသျဖင့္
စကားျဖတ္ကာ
သူႏွင့္တပါတည္း ယူစရာရွိတာေတြကို ယူၿပီး ရံုးကား
ေပၚ တက္ထိုင္လိုက္သည္။
ခဏေနမွ မိန္းမက သုတ္သုတ္ျပာျပာႏွင့္ ကားေပၚ
တက္လာသည္။
ဒီေန႔…မမႏု ေနာက္က်တယ္…
စုစုက ခပ္ၿပံဳးၿပံဳး စသည္။
ေန႔တိုင္း ေနာက္က်တယ္ စုေရ…
အိမ္က ေယာကၡမႀကီးလည္း ဘာျဖစ္မွန္းကို မသိဘူး။
အခုတေလာ ဆီးထြက္က် ဝမ္းထြက္က်နဲ႔။
အလုပ္ကပင္ပန္းၿပီး ျပန္လာရင္
ကိုစိုးေမာင္တို႔က အိတ္ကေလးခ် ပန္ကာေလးဖြင့္ၿပီး
နားေနေရာ။
ကိုယ့္မွာသာ ဖတ္သီဖတ္သီနဲ႔ ေသးစိုဝတ္ေတြ ေလွ်ာ္
ညေနစာခ်က္ သိမ္းဆည္း။
အားလံုးလည္းၿပီးေရာ အိပ္ခ်ိန္ေရာက္ၿပီ။
တစ္ေန႔တစ္ေန႔ဆိုတာ…
ဘယ္လိုေနဝင္ၿပီး ဘယ္လိုေနထြက္မွန္း မသိေတာ့
တာ ၾကာေပါ့ စုစုေရ။
သူက မိန္းမျဖစ္သူကို လွမ္းၾကည့္လိုက္သည္။
မိန္းမက သူ႔ကို ျပန္မၾကည့္။
ေျပာခ်င္ရာ ေျပာလိုက္ရလို ့စိတ္ေပါ့သြားဟန္ျဖင့္
ကားျပတင္းေပါက္ကေန အေဝးကို ေငးေနတာကို
ေတြ႔ရသည္။
စိုးေမာင္ သက္ျပင္းဖြဖြ ခ်မိသည္။
အင္း…
အခုတေလာ အေမ့ပံုစံက ခ်ဴခ်ာသလို ထင္ရသည္။
တစ္ခါတစ္ခါ
ဟိုးအရင္သူတို႔ငယ္ငယ္က အေၾကာင္းေလးေတြကို
ျပန္သတိရခ်င္ ရေနတတ္ၿပီး
လက္ရွိမွာ ထမင္းစားၿပီးသလားကိုပင္ ေမ့ေနတတ္
ျပန္သည္။
ၾကာလာေတာ့ မိန္းမျဖစ္သူဆီကေန အသံထြက္လာ
ေတာ့တာေၾကာင့္
အေမ့ပံုက အားနာသလို ေနရခက္ေနသလို ျဖစ္ေန
သည္ဟု သူခံစားရသည္။
ရံုးပိတ္ရက္က်ရင္ေတာ့ ေဆးခန္းေလး ဘာေလး
ျပၾကည့္ဖို႔ သူစိတ္ကူးလိုက္သည္။
သို႔ေသာ္…
သူ႔စိတ္ကူးတို႔သည္ စိတ္ကူးသာျဖစ္ၿပီး လက္ေတြ႔မွာ
ျဖစ္မလာႏိုင္ခဲ့။
ဟိုတစ္ေန႔ကဆို သူ႔သားစားမယ့္ ထမင္းပန္းကန္ထဲ
ေရႊဖရံုသီးဟင္းေတြ ထည့္ၿပီး နယ္ထားတာ။
ေဘးကေန မန္းက်ီးသီးစိမ္းေၾကာ္ေလးပံုၿပီး ဇြန္းတပ္။
ေရေႏြးၾကမ္းတစ္ခြက္ အဆင္သင့္ ခ်ထားတာ။
ႏုငယ္က ဘုရားပန္းလဲေနလို႔ မသိလိုက္ဘူး။
အိမ္ေနာက္ေဖးကို
ဝင္ၾကည့္ေတာ့မွ…တစ္အိမ္လံုး ပြစာႀကဲေနတာပဲ
အကိုႀကီးရယ္…
အေမ…
ဘာလုပ္ေနတာလည္း ဆိုေတာ့မွ
ဒါ..သားငယ္ေလး အႀကိဳက္ တဲ႔။
ငယ္ငယ္ကဆို အၿမဲခ်က္ေကြ်းရတယ္။
ခ်က္ၿပီး အဲဒီလိုနယ္ဖတ္ေပးမွ သူက စားတာတဲ့။
ဟင္း...ဟင္း…
သူ႔သားက တစ္လုပ္စားၿပီး ငံလြန္းလို႔ဆိုၿပီး
ဆက္မစားဘူး။
မိန္းမျဖစ္သူရဲ႕ အေျပာကို အကိုႀကီးက ၿပံဳးကာ
နားေထာင္သည္။
ၿပီးမွ အေမ့ဖက္ကိုၾကည့္ၿပီး
အေမက ဘက္လိုက္တယ္။
သူ႔သားက် ခ်က္ေကြ်းတယ္။
သားကိုက်ေတာ့ အဲဒီလိုမ်ိဳး လုပ္မေကြ်းဘူး။
အကိုႀကီးရဲ႕ စကားေၾကာင့္ အေမ လႈပ္လႈပ္ရွားရွား
ျဖစ္သြားသည္။
သူ႔သားကို အေတာ္ေလး အားနာသြားဟန္ ျဖစ္သြားတာ
ကိုလည္း ေတြ႔ရသည္။
အေမ သြားျပင္လိုက္မယ္…
အေမ ထိုင္ေနရာက ထေတာ့…
အကိုႀကီးက လက္ျပကာ တားရင္း
သူတို႔အိမ္မွာ ခ်က္ထားတာေတြ မစားခ်င္ပါဘူး
အေမရာ…
သားက…
အေမကိုယ္တိုင္ ခ်က္ျပဳတ္ၿပီး ေကြ်းတာကို စားခ်င္တာ။
အေမ…သားနဲ႔ အိမ္လိုက္ခဲ့ေနာ္…
သားနဲ႔တစ္လွည့္ေနၿပီး သားကို ငယ္ငယ္တုန္းကလို
ထမင္းနယ္ၿပီး ေကြ်းမယ္ မဟုတ္လား-?
ေကြ်းမွာေပါ့…
အေမ့အသံက ရႊင္လန္းလာသည္။
ကြ်န္ေတာ္ အကိုႀကီး ဝင္းေမာင္ရဲ႕မ်က္ႏွာကို ၾကည့္မိ
သည္။
အကိုက မ်က္စိတစ္ဖက္ မွိတ္ျပရင္း အေမ့ဖက္
လွည့္ကာ
အေမ…
အေမ့အက်ႌေတြ သြားယူေလ…သား ေတာ္ၾကာေန
ျပန္ေတာ့မွာ။
ေအး…ေအး…
အေမ ထိုင္ေနရာမွ ခပ္သြက္သြက္ထကာ အိပ္ခန္းထဲ
ဝင္သြားမွ
အကိုႀကီးက သူ႔ဖက္လွည့္ၿပီး…အေမ့ကို အကို ေခၚသြား
လိ္ုက္မယ္။
မင္းတို႔လည္း ဝန္ထမ္းေတြဆိုေတာ့ ကသီလင္တ
ႏိ္ုင္မွာပဲ။
အကိုလည္း တစ္ပတ္တစ္ခါ လာလာၾကည့္ရတာ
ခရီးေထာက္တယ္။
အိမ္ေခၚထားလိုက္ေတာ့ အားလံုးအဆင္ေျပတာေပါ့။
အကို႔အလုပ္က စာေရးတာဆိုေတာ့ အျပင္သြားစရာ
လည္း သိပ္မလိုဘူး။
ၿခံထဲမွာ ငါ့တပည့္ ဖိုးကဲတို႔ မိသားစုရွိေနေတာ့
အေမလည္း ေပ်ာ္မွာပါ။
မိန္းမမ်က္ႏွာက ေပ်ာ္သြားသလို ဝင္းကနဲ ျဖစ္သြားတာ
ကို သူျမင္လိုက္သည္။
သူလည္း စိတ္ေအးသြားတာေၾကာင့္ မေခၚပါနဲ႔
ဘာညာ ေျပာမေနေတာ့။
ၾကာရင္…
မိန္းမႏွင့္အေမ့ၾကား အဖုအထစ္ေလးေတြ ရွိလာမယ့္
အေရးမွ ကင္းသြားသည္ဟု ဆိုရေပမည္။
ခဏၾကာေတာ့ အေမ အထုတ္ေလးဆြဲကာ ျပန္ထြက္
လာသည္။
ဒါေပမဲ႔…သူ႔ဖက္ကို သိပ္မၾကည့္။
စိုးေမာင္ အေမ့နားကပ္ကာ အေမ့လက္ကေလးကို
အသာဆြဲယူၿပီး
အေမ့ပါးတစ္ဖက္ကို နမ္းလိုက္ေတာ့ အေမ မ်က္ရည္
ဝဲသည္။
က်န္းမာေရး ဂ႐ုစိုက္…
အေမ့စကားက သည္ေလာက္သာ။
ဒါေပမဲ႔…အေမ့မ်က္လံုးေတြကေတာ့ စကားေတြ
အမ်ားႀကီး ေျပာေနသလိုပင္။
အိမ္ေထာင္က်ကတည္းက သူခ်စ္ေသာသားဆီ
မၾကာမၾကာလာေနရင္း
ကေလးေဝယ်ာဝစၥေတြေၾကာင့္ စိတ္မခ်ဘူးဟုဆိုကာ
မျပန္ေတာ့ပဲ အတူတူေနတာမို႔
သူ႔ကို အေမဘယ္ေလာက္ခ်စ္မွန္း သူအသိဆံုးပင္။
ဒါေပမဲ႔…
အေမက သူ႔ကို သိပ္မၾကည့္သလို ခံစားရေတာ့လည္း
သူ စိတ္မေကာင္း။
ျပန္ခါနီးက်ေတာ့ အကိုႀကီးက သူ႔ပခံုးကို ဖက္ကာ
ခပ္တိုးတိုး ေျပာသြားသည္။
မင္း အေမ့ေမတၱာနဲ႔ နယ္ထားတဲ့ ထမင္းကို ႀကိတ္မွိတ္
စားသင့္တယ္ ငါ့ညီ…
အကိုႀကီးမ်က္ႏွာကို ၾကည့္ၿပီး သူ ဘာစကားမွ မဆိုမိ။
ဒီေလာက္ငံတဲ့ထမင္းကို ဘယ္လိုလုပ္ စားမလဲ
ဟုသာ စိတ္ထဲက ေစာဒကတတ္မိသည္။
အကိုႀကီးကလည္း သူတို႔ကို ဘာစကားမွ ဆက္မေျပာ
ေတာ့…
အေမ့ကိုသာ အငွားကားေပၚတင္ၿပီး သူ႔အိမ္ ျပန္သြား
သည္။
ေတာ္ပါေသးရဲ႕…
ရွင့္အကိုသာ လာမေခၚရင္ ကြ်န္မလည္း ဖုန္းဆက္
ေျပာမိေတာ့မွာ။
သူကလူလြတ္မို႔ ျပႆနာမရွိဘူး။
အေမဒီလို ျဖစ္ေနတာ ၾကာလာေလ။
ကြ်န္မတို႔နဲ႔ အဆင္မေျပျဖစ္ေလ ျဖစ္ေတာ့မွာ။
အဲဒီလိုေတာ့ မေျပာပါနဲ႔ မိန္းမရယ္…
အေမလည္း သူတာဝန္ယူႏိုင္တဲ့အခ်ိန္က အားလံုး
လုပ္ေပးခဲ့တာပဲ မဟုတ္လား-?
အမေလး…ကိုမ်ိဳးခ်စ္…
အေမကို ထိလို႔ကို မရပါလား။
ကြ်န္မက အျဖစ္ေျပာတာပါေတာ္။
က်ဳပ္လည္း ေယာကၡမကို ခ်ီးကလူ ေသးကလူ
ျပဳစုရတာ ပါပဲ။
ကိုယ့္မေအေတာင္ လုပ္ေပးခြင့္ရတာ မဟုတ္ဘူး။
မိန္းမျဖစ္သူကိုၾကည့္ၿပီး သူစိတ္ပ်က္စြာ ေခါင္းယမ္း
မိသည္။
ထိုေန႔ကစၿပီး အေမေရာ အကိုႀကီးပါ သူ႔အိမ္ကို
သိပ္မလာေတာ့…
သူလည္း အေမ့ဆီကို မေရာက္ျဖစ္ေတာ့…
တစ္ခါတစ္ေလ သြားကန္ေတာ့လွ်င္ေတာ့…
သနပ္ခါးေတြ ေဖြးေနေအာင္ လိမ္းထားေသာ
အေမက
ၿပံဳးၿပံဳးႀကီး ဆုေတြေပးသလို ေပ်ာ္ေနဟန္ကလည္း
အတိုင္းသားပင္။
အကိုႀကီးကေတာ့ အေမ့ဆီ မၾကာမၾကာ လာဖို႔
သတိေပးရွာသည္။
အေမ ငယ္မူျပန္ခ်င္ေနသည္…ဟုလည္း ခပ္တိုးတိုး
သတင္းေပးေပမဲ့
အစိုးရဝန္ထမ္းျဖစ္သူ သူ႔မွာ အၿမဲ မေရာက္ႏိုင္။
ဒါေပမဲ႔…
အေမကေတာ့ သူလာျခင္း မလာျခင္းကို ေစာင့္ဆိုင္း
မေနေတာ့။
အိပ္ယာထဲလွဲေနရင္း ဦးေဏွာက္ေသြးၾကာျပတ္
ကာ
နႈတ္ဆက္သြားေလေတာ့သည္။
မ်က္ႏွာေပၚတဖြဲဖြဲႏွင့္ မသိမသာ စင္ေသာ အထိအေတြ႔
ေၾကာင့္ သူ အိပ္ယာက လန္႔ႏိုးလာသည္။
မိုးကလည္း သည္းလိုက္တာဟုေတြးရင္း ပြင့္ေနေသာ
ျပတင္းေပါက္ကို
တေယာက္ေယာက္မ်ားလာပိတ္မလားဟု မသိမသာ
ေမွ်ာ္ေနေပမယ့္
တစ္အိမ္လံုး ဘာသံမွ မၾကားရတာေၾကာင့္ သူ စိတ္ေလွ်ာ့
လိုက္သည္။
ျပတင္းေပါက္တံခါးကို ေလတိုးသံႏွင့္အတူ မိုးက
တရစပ္ ပက္လာေသာေၾကာင့္
သူ ့ေအာက္ပိုင္းတစ္ခုလံုး စိုထိုင္းလို႔ လာသလို
အေပါ့သြားခ်င္စိတ္ေတြကလည္း ထိန္းမရေအာင္ျဖစ္၍
လာေလသည္။
မျဖစ္။
အိပ္ယာထဲ ဆီးသြားလို႔ မျဖစ္။
အိပ္ယာခင္း စိုထိုင္းထိုင္းႏွင့္ သူမေနႏိုင္။
ဘယ္သူကမွလည္း တခုတ္တရ လာလဲေပးမွာ မဟုတ္။
ကိုစိုးေမာင္ အတင္းခ်ဳပ္တီးထားသည့္ၾကားမွ ဆီးက
ထိန္းမရပဲ ထြက္က်ေလေတာ့သည္။
ေလျဖတ္ထားသျဖင့္ ဝူးဝူးဝါးဝါးျဖစ္ေနေသာ သူ႔ေအာ္သံ
က
မိုးသံေတြၾကားမွာ ေပ်ာက္သြားေလသျဖင့္ ဆက္ၿပီး
ႀကိဳးစားမေနေတာ့။
ဝမ္းနည္းစိတ္က လိႈက္ကနဲ တက္လာသလို…
မိန္းမျဖစ္သူရဲ႕ မ်က္ႏွာကိုလည္း ေျပးျမင္မိသည္။
တဖန္ သမီးျဖစ္သူအိအိရဲ႕ ျငဴစူသံ။
သားမက္ျဖစ္သူရဲ႕ နင္ပဲငဆ ေျပာသံေတြကို နားထဲ
ၾကားမိျပန္သည္။
အေမ့ဝဋ္ေတြ လည္ေနပါၿပီ အေမရယ္…
ဟု စိတ္ကေတြးရင္း
အကိုႀကီးမဆံုးခင္ ေျပာခဲ့ေသာ စကားကိုၾကားကာ
ဝမ္းနည္းစြာ ငိုမိေတာ့သည္။
ဒီတံျမက္စည္းကိုၾကည့္ ငါ့ညီ…
အသစ္တုန္းက မင္း အိမ္ေရွ႕ခန္းမွာ ထားတယ္။
ၾကာလာေတာ့ အေမႊးေတြတံုးလာၿပီး လွည္းမေကာင္း
ေတာ့ဘူး။
အဲဒီေတာ့ ေနာက္ေဖးမွာလွည္းၿပီး အိမ္ေရွ႕အတြက္
အသစ္ဝယ္တယ္။
အဲဒီတံျမက္စည္းလည္း ေဟာင္းလာရင္…
မင္း ေနာက္ေဖး ပို႔ဦးမွာပဲ။ေနာက္အသစ္ ဝယ္ဦးမွာပဲ။
အဲဒီအသစ္ကလည္း တစ္ေန႔က် ေဟာင္းလာဦးမွာပဲ။
သံသရာဆိုတာ…လည္ေနတာ ငါ့ညီ။
ဒါေၾကာင့္ မင္းတို႔ေတြ အေမ့အေပၚ ႏိုင့္ထက္စီးနင္း
ႀကီး မေျပာပါနဲ႔ ကြာ…
မိဘဆိုတာ… အစားထိုးစရာလည္း မရွိဘူး။
ရွိေနတုန္း ေက်းဇူးဆပ္ခြင့္ ရတာ။
ဝေအာင္ ဆပ္ၾကပါ။
မင္းတို႔ေတြလည္း အိုၾက နာၾကဦးမွာပဲ။
တေန႔က်ရင္…အသစ္မွန္သမွ် ေဟာင္းၾကရတာပါ။
မင္း…တရားရစမ္းပါ…
ကြ်န္ေတာ္ေလ…
တရားေတြလည္းက် တရားေတြလည္း ရေနပါၿပီ အကိုႀကီး
ရယ္…
ေသမင္းရယ္…
ကြ်န္ေတာ့္ကို ျမန္ျမန္သာ လာေခၚၾကပါေတာ့…။
Credit_ original.
Congratulations! This post has been upvoted from the communal account, @minnowsupport, by zawmin1 from the Minnow Support Project. It's a witness project run by aggroed, ausbitbank, teamsteem, theprophet0, someguy123, neoxian, followbtcnews, and netuoso. The goal is to help Steemit grow by supporting Minnows. Please find us at the Peace, Abundance, and Liberty Network (PALnet) Discord Channel. It's a completely public and open space to all members of the Steemit community who voluntarily choose to be there.
If you would like to delegate to the Minnow Support Project you can do so by clicking on the following links: 50SP, 100SP, 250SP, 500SP, 1000SP, 5000SP.
Be sure to leave at least 50SP undelegated on your account.
Downvoting a post can decrease pending rewards and make it less visible. Common reasons:
Submit
Congratulations @zawmin1! You have completed some achievement on Steemit and have been rewarded with new badge(s) :
Click on any badge to view your own Board of Honor on SteemitBoard.
For more information about SteemitBoard, click here
If you no longer want to receive notifications, reply to this comment with the word
STOPDownvoting a post can decrease pending rewards and make it less visible. Common reasons:
Submit