ေတြ႕သမ်ွကူးခ်..

ဒီေန ့အတြက္ေတာ့ စာေရးဆရာ ႏြမ္ဂ်ာသိုင္း ရဲ႕ဝတၳဳကို အပိုင္းလိုက္ ေရးတင္ဖို ့လုပ္ထားပါတယ္။ဖတ္လို ့အဆင္မေျပပါက ျပန္ေရးတင္တဲ႕သူအပစ္လို ့ပဲေျပာရမွာပါ...။...အခ်စ္မ်ားျဖင့္ ေပ်ာ္ပါေစ...
ရင္ထဲမွာ တမာမရွိ
အစဥ္အျမဲသာ ၾကင္နာ၏..
နွလံုသားမွာ အမုန္းမထားပါ
အျပံဳးစကားသာ ေစတနာျဖင့္
အပစ္တံခါး ဖြင့္မေခါ ္ပါေခ်..
အနွစ္တရားနွင့္ ေလ်ာ္စြာေလ့
အခ်စ္မ်ားစြာျဖင့္ ေပ်ာ္ပါေစ...
...နိဒါန္း...
သို ့
ဦးရန္ေက်ာ္
အထက္တန္းျပဆရာ
တြဲဖက္အထက္တန္းေက်ာင္း..ခန္းပတ္
တမူးျမိဳ႕နယ္..စစ္ကိုင္းတိုင္း။
စာအိပ္ေပါ ္မွအမည္နွင့္လိပ္စာကို တေခါက္ျပန္ဖတ္ေနမိသည္..စာက နံနက္ေစာေစာကားၾကံဳျဖင့္ပါလာသျဖင့္ခုမွေရာက္သည္..သို ့ေသာ္ အတြင္းစာရြက္ေပါ ္၌ ဆယ့္ငါးရက္ကတည္းက ပို ့လိုက္ျဖစ္ေလ၏ ။
ဤသည္ကပင္ သည္ရက္ေလာက္နွင့္ေရာက္လာတာေတာ္ေသးသည္ဟု စိတ္ထဲေအာက္ေမ့မိ၏..ဒီလမ္းနွင့္ဒီခရီးကိုစာတေစာင္ေရာက္ဖို ့က လြယ္သည္မဟုတ္..မိုးကုန္စလမ္းမ်ား သာစ အခ်ိန္မို ့ပင္..မိုးေတြသည္းသည္းထန္ထန္ရြာေနေသာကာလပိုင္းကသာဆို တစ္လခြဲ..နွစ္လနွင့္ေရာက္ဖို ့ပင္မလြယ္..။
မိုးတြင္းဆိုလ်င္ ကေလးနွင့္ခန္းပတ္..ခန္းပတ္နွင့္တမူးၾကားလမ္းသည္ ဂ်စ္ကားတစ္စင္းလံုး ျမဳပ္သြားနိုင္ေသာ ရႊံ ႕အိုင္..ခ်ိဳင့္ခြက္မ်ားမေရမတြက္နိုင္ေအာင္ ရွိေနတတ္သည္..။
ပတ္ဝန္းက်င္ကလည္း လြင္တီးေခါင္ဆန္လွသည္..ျမန္မာျပည္နယ္နိမိတ္ဆံုးရန္မိုင္သံုးေလးဆယ္သာက်န္ေတာ့သည့္အရပ္မို ့ ျပည္မနွင့္ ျမိဳ႕ေတာ္မွ အစစတြင္ အလွမ္းေဝးလွသည္..
ရန္ ့စိတ္ကေလးသည္ လ်င္ျမန္ေသာႏႈန္းတစ္ခုျဖင့္မိုင္ေပါင္းရာေပါင္းမ်ားစြာျဖတ္သန္းပီး ရန္ကုန္ျမိဳ႕သို ့ေျပးထြက္သြားပီးစူးစမ္းေနမိသည္..ေမးခြန္းတ ခုလည္းေခါင္းထဲသို ့အလိုလိုေရာက္လာ၏..
လင္းလင္း ဘာမ်ားျဖစ္ေနလို ့လဲ…´ စာအိပ္ထဲတြင္ျပန္လည္ေရာက္ရွိေနပီ ျဖစ္ေသာ ဖိုးကို ၏ စာထဲမွ အေၾကာင္းအရာအခ်ိဳ႕ေခါင္းထဲေရာက္လာ၏...။ သူငယ္ခ်င္းရန္ .. ကိစၥေလးတစ္ခုေျကာင့္ ငါ စာေရးလိုက္တယ္.. ျပီးခဲ႕တဲ႕ ဆယ့္ငါးရက္က လင္းလင္းနဲ႕ ငါ သြားဆံုတယ္.. ငါ့ကိစၥနဲ႕ငါ သြားရင္းလာရင္း ေတြ႕မိတာပါ..အေျခအေန မေကာင္းဘူးကြာ..လင္းလင္းကို ျမင္ရတာ ငါတစက္မွ စိတ္မခ်မ္းသာဘူး..။လူလည္းရုပ္ပ်က္ဆင္းပ်က္ျဖစ္ေလာက္ေအာင္က်သြားတယ္..စိတ္ဓာတ္လည္း အေတာ္ထိခိုက္ပ်က္စီးသြားပံုရတယ္...။ ငါနဲ႕ ခဏတျဖဳတ္ရပ္စကားေျပာရင္းနဲ႕ေတာင္ မ်က္ရည္ က်တယ္..မင္းအေျကာင္းလည္းေမးတယ္..မင္းဘယ္ေရာက္ေနလဲ.ဘာလုပ္ေနလဲ.ေနထိုင္ေကာင္းရဲ႕လားေပါ့ကြာ...။ပထမေတာ့ ဒီအေျကာင္းေတြ မင္းကိုေျပာမျပေတာ့ပါဘူး မင္းဟာမင္း ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္း အရပ္ေဒသမွာ လူေရာ.စိတ္ေရာ ခ်မ္းခ်မ္းသာသာ ရွိပါေစဆိုပီး ဒီအတိုင္းထားလိုက္ေတာ့မလို ့ပါပဲ...ဒါေပမယ့္ ေနာက္ပိုင္းငါသိလာရတဲ႕ အေျခအေနေတြကိုမင္းလည္း သိခ်င္မွာပဲဆိုတဲ႕ အေတြးနဲ႕ ငါစာေရးလိုက္တာ..ဒီစာနဲ႕အတူ မင္းသိသင့္သိထိုက္တဲ႕ ဒိုင္ယာရီ စာရြက္ေလးေတြ ကိုလည္း ထည့္ေပးလိုက္တယ္..။ အားလံုး ကို ျခံဳပီး မင္းစဥ္းစားျကည့္နိုင္ေအာင္ေပါ့ကြာ..။ ရင္ေမာေမာနွင့္ပင္ သက္ျပင္းတခ်က္ရိႈက္၏.. ေလာကၾကီး၏ ျမန္ဆန္လွေသာ တံု ့ျပန္မႈကိုလည္း အံ႕ၾသေနမိသည္..တေန ့တခ်ိန္ခ်ိန္တြင္ ဒီသတင္းမ်ိဳးျကားရ လိမ့္မည္ဟု စိတ္ထဲတြင္ ေရွးဦးမဆြကပင္သိနွင္ေနပီသား...သို ့ေသာ္ သည္ေလာက္လ်င္ျမန္ေသာ အခ်ိန္ပိုင္းတြင္း သည္လို ျဖစ္လာမည္ဟုေတာ့ မထင္မိခဲ႕...ဘာေျပာေျပာ သူ ့စရိုက္..သူ ့ပတ္ဝန္းက်င္နွင့္ သူ လင္းလင္ တစ္ေယာက္ စိတ္ခ်မ္းသာ လက္ခ်မ္းသာရွိေနမည္ဟု ပင္ ဆုေတာင္းေပးမိခဲေသးသည္...။ ရန္..သက္ျပင္းခ်၏..။ ရန္ ့နုတ္ဖ်ားမွသည္ ေလသံဝဲဝဲသာထြက္လ်က္ လႈပ္ရွားသည္ဆိုရံုကေလး လႈပ္ရွားသြားသည္..။ သိပ္မိုက္တာပဲ လင္းလင္းရယ္...လင္းလင္းဘာျဖစ္လို ့အဲ႕ေလာက္မိုက္ရတာလဲ´
ေက်ာင္းရံုးခန္းထဲမွ ျပတင္းကိုျဖတ္၍ အျပင္သို ့လွမ္းျကည့္သည္..ပင္ျကီးနည္းပါးေသာ ကြင္းဆန္ဆန္ အရပ္၌ ရွိေနသည္မို ့ ျမင္ကြင္းမ်ားသည္ အေဝးအေဝး အထိေရာက္ ရွိသြားသည္။
ေဆာင္းကူးစရက္မို ့ ျမဴခိုးမ်ား ေဝေဝမိႈင္းမိႈင္းျဖစ္ေန၏..ေတာင္ယာတဲ တခ်ိဳ႕ဆီမွလည္း မီးခိုးေငြ႕ေလးမ်ား တလူူလူတက္ေနသည္..ရာသီဥတုသာမက အစစ အရာရာ ေအးျမျငိမ္းခ်မ္းေနေသာေဒသပင္…။
``ဂေလာင္..ဂေလာင္..ဂေလာင္´´
ထိုစဥ္ ရံုးခန္ဘက္မွ ေက်ာင္းတက္ေခါင္းေလာင္းသံျကားရသည္..။
စိတ္ထဲမွလည္း အတိတ္မွ ေခါင္းေလာင္းသံတစ္ခုနွင့္အတူ အထက္တန္းေက်ာင္းတစ္ခု ၏ ျမင္ကြင္း ပီျပင္ ထင္ရွားစြာ လႈပ္ရွားျမင္ေယာင္လာေတာ့၏...။
[ အစမ္္းတင္သည့္အတြက္mso ကိုtag မထည့္ထားပါ..အဆင္ေျပမယ္လို ့ထင္ပါတယ္..အားလံုးကိုေက်းဇူးပါ ]