فناوری ای که به احتمال زیاد بیشترین تاثیر را بر روی دهه های اتی خواهد داشت پا به عرصه ظهور گذاشته.این فناوری انقلابی نه شبکه های اجتماعیست، نه علوم داده های کلان و نه علم رباتیک .حتی هوش مصنوعی هم نیست! حتما شگفت زده خواهید شد که بفهمید فناوری مورد نظر ، همان لایه زیرساخت بیت کوین و تمامی ارزهای رمزنگاری (Cryptocurrencies) مانند بیت کوین هستند.نام این فناوری : بلاک چین (Blockchain ) یا زنجیره های بلوکیست .بله! زنجیر و بلوک! ممکن است در برخورد اول،این دو کلمه ساده به نظر بیایند اما باید یادمان باشد که در هر صورت نسل بعدی اینترنت اینجاست و این اینترنت نوین قرار است اتفاقات تاثیر گذاری را برای هر تجارتی ،هر جامعه ای و حتی هرفردی رقم بزند. 

 اینترنتی که در دهه های پیشین پایه ها آن بنا گذاشته شده بود و امروزه از ان در زندگی روزمره بنا به هر نحوممکن استفاده میکنیم، "اینترنت اطلاعات" نام دارد.اجازه دهید تا با یک مثال برای شما اینترنت اطلاعات را بهتر توضیح دهم :وقتی من برای شما ایمیلی یا فایل پاور پوینتی را ارسال میکنم، در واقع برای شما یک نمونه یا کپی از فایل اصلی ارسال میشود و فایل اصلی نزد من یا در یک سرور متمرکز باقی می ماند.حال باید دانست که این قابلیت شبکه اینترنت بی نظیر است، چونکه با استفاده از همین شبکه اینترنت، ما به دنیای نامحدود و ازادی از اطلاعات دست پیدا کرده ایم و امروز کاربردهای مختلف آنرا در زندگی روزمره بکار میگیریم .

اما وقتی درباره  موضوعاتی مانند داراییها صحبت میکنیم، چیزهایی مانند پول ، سهام ، اوراق قرضه،امتیازات وفاداری ، مالکیت معنوی،موسیقی،هنر و حتی یک رای.. فرستادن یک نمونه بسیار ایده ی اشتباهیهست.چرا؟اجازه دهید با یک مثال برای شما توصیح دهم.فرض کنید من برای شما صد دلار پول ارسال میکنم یا در ازای تبادل محصولی به شما صد دلار پرداخت میکنم. مهم این است که صد دلار پرداختی من به اصطلاح "خرج شده باشد" و من پس از پرداخت دیگر مالک ان اسکناس صد دلاری نباشم تا نتوانم تبادل دیگری را با ان پول انجام دهم. حال اگر این تراکنش بر بستر شبکه اینترنت اتفاق بیافتد و من از پول نقد استفاده نکنم ،دوباره مهم است که ارزش صد دلار پرداختی من از کارت اعتباری من کسر شود.همین مساله به ظاهر ساده در علم رمزنگاری  مشکل "پرداخت دوبله " (Double Spending Problem) نامیده می شود و متخصصین رمزنگاری سالهاست که با این مشکل دست و پنجه نرم میکنند. 

تا امروز راه حل ما برای این مشکل ایجاد " موسسات واسط" و تکیه کامل  بر"واسطه "بوده است . واسطه هایی نظیر بانک ها ، نهاد های اقتصادی، دولت ها ، شرکت های بزرگ و غیره.. همگی درحال تلاشنند تا اعتماد را در فعالیت های اقتصادی  ما برپا و منطق های موجود در هر تجارت را برای ما پیاده سازی کنند.فرایند هایی نظیراحراز هویت و تایید افراد تا پرداخت ها، تسویه حساب ها، وصول و نگهداری حساب ها. تقریبا تمام نظام اقتصادی بر پایه اعتماد به این واسطه ها بنا شده است.تا امروز واسطه ها تلاش خود را به پرهزینه ترین و پرچالش ترین شکل ها انجام داده اند تا من و شما براحتی از خدمات نوین بانکداری استفاده کنیم. 

    اما واسطه ها نیزخود هر روز با مشکلات بزرگتری که تعداد انها نیز همواره در حال رشد است ، دست و پنجه نرم میکنند . برای نمونه :

• تمامی این شبکه ها متمرکزند و این به معنیست که تمامی اطلاعات بر روی یک هسته متمرکز ذخیره شده اند و بالطبع این به این معناست که تمامی انها اسیب پذیر و قابل  هک شدن هستند . تعداد این هک ها هم بطور دائم در حال افزایش است . بانک ها ، ادارات دولتی ، شبکه های اجتماعی بارها طعم تلخ این حمله هارا در قالب های مختلف اعم از  باج افزار ، بدافزار ، حمله های منع سرویس چشیده اند. 
•  واسطه ها، میلیارد ها نفر را از اقتصاد جهانی بیرون نگه میدارند.برای مثال مردمی که پول کافی برای باز کردن یک حساب بانکی را در محروم ترین مناطق افریقا و اسیا ندارند. 
• واسطه ها روند کار بسیار کندی دارن. فقط چند ثانیه برای ارسال یک ایمیل کافیست تابه هر نقطه ای از جهان ارسال شود اما برای انتقال پول از کشوری به کشور دیگرنیازمند روزها و در شرایطی حتی هفته هاست. 
•  در ازای انجام و تسهیل فرایندهای مالی، این موسسات سهم بزرگی  از هر تراکنشی  رادریافت میکنند . شاید قریب به 10 الی 20 درصد از هر تراکنش کسر شود تا پول کشوری به کشور دیگر بصورت امن انتقال یابد.
• در عین حال، انها تمامی اطلاعات خصوصی ما رو ضبط و اجازه دخل و تصرف این اطلاعات شخصی را بواسطه بروکراسی و نظام اداری پیچیده از ما سلب می کنند تا شما عملا  اختیار اطلاعات شخصی خود را در اختیار نداشته باشید. حریم خصوصی ما به صورت پیوسته در حال کوچکتر شدن و مرز های آن در حال کمرنگ تر شدن است.

   ولی بزرگ ترین مساله دنیای امروز هیچ کدام از موارد بالا نیست.بلکه این موسسات روی هم رفته ثروت تولید شده در عصر دیجیتال را بصورت نامتقارن تقسیم کرده و می کنند. ثروتی که مرتبا  توسط خود مردم در حال تولید است اما همزمان با آن نابرابری اجتماعی نیز در حال رشد است. این قضیه مبرهن وجود نوعی ناکارامدی در نظام مورد اشاره است.حال چه رخ میداد اگر ما نه تنها اینترنتی برای اطلاعات،بلکه اینترنتی نیز برای تبادل ارزش ها داشتیم.چیزی شبیه به یک دفتر حساب وسیع جهانی که در میان همه ی مردم و شرکت کنندگان شبکه توزیع و بر روی میلیون ها کامپیوتر همواره در حال انجام بود و در عین حال هیچ محدودیت دسترسی  برای  کسین وجود نداشت  و هر نوع دارایی: از موسیقی گرفته تا پول و هر چه که فی مابین این دو میگنجد را  بر روی این دفتر حساب قابلیت ذخیره ، انتقال ،مدیریت و جابجا داشت آن هم بدون نیاز به هیچ واسطه ای. چه میشد اگر بشر برای هرنوعی از ارزش یک واسط تبادل منحصر بفرد داشت؟ 

بیت کوین چیست ؟

 در سال 2008 اقتصاد دنیا به عرصه فروپاشی رسید و در این زمان بود که فرد یا افرادی با هویت پنهانی ، خواسته یا ناخواسته ، تحت لفاف نامی با عنوان ساتوشی ناکاموتو مقاله ی علمی تخصصی (وایت پیپر) را منتشر کرده که در ان توضیح کامل عملی درباره ایجاد  پروتکل جدیدی برای انتقال دیجیتال پول و توسعه ان ارائه کردند. این فناوری نوین بعنوان لایه زیرساخت پول دیجیتالی ای به نام بیت کوین مورد استفاده قرار گرفت.بیت کوین،این ارز دیجیتال مردم رو قادر میکند تا با حل کردن مساله پرداخت دوبله ، اعتماد فرد به فرد در یک شبکه پایا و غیر متمرکز را برقرارسازد وهمچنین تراکنش های مختلفی را بر بستر این شبکه  قابل انجام کند. تمام این شبکه بدون نیاز به هیچ واسطه ای فعالیت می کند و همین کاربرد ساده به مثابه جرقه ای برای انفجار جدیدی در جهان  فناوری اقتصادی بود. 

 برای شفاف سازی بهتر است اشاره کنیم که بیت کوین فقط نوعی از دارایی محسوب میشود که ارزش ان مانند هر نوع دارایی دیگر دارای نوسان است. در ابعاد گسترده تر بیت کوین یک  نوع ارز رمز نگاری محسوب می شود و نه یک ارز فیات ( ارزی که توسط بانک های مرکزی دولت ها بصورت اسکناس یا.. صادر می شود ) و همین بی پشتوانه بودن حتی نقطه قوت این پول دیجیتال است چون به دموکراتیزه کردن این دارایی کمک می کند.
اما برگ برنده واقعی در اینجا فناوری زیرساخت بیت کوین است .یعنی زنجیره های بلوکی .ما امروز برای اولین بار در تاریخ بشری به نقطه ای رسیده ایم که هر فرد ،بدون نیاز به حضور هیچ نوع واسطی قادر به اعتماد به فرد دیگریست. اعتمادی که توسط همکاری الگوریتم های رمزنگاری و قطعه کدهای هوشمندی برپا شده.اعتماد در بنیان این شبکه حضور دارد از این رو می توان پروتک مورد نظر را" پروتکل اعتماد" نامید.
   دارایی ها ، از هر جنس وهرنوع ، از موزیک تا پول ، همگی دیگر در یک مکان متمرکز ذخیره نمی شوند بلکه در یک دفتر حساب مشترک سراسری ( Global Disturbuted Ledger ) توزیع و پخش  می شوند. این دفتر حساب کل همزمان از بالاترین سطوح رمزنگاری برخوردار است و هر اطلاعاتی در ان دارای اثر انگشتی دیجیتال به نام "هش" است .در زمان انجام هر تراکنش ، تراکنش بصورت جهانی در میان  میلیون ها کامپیوتری که هر یک نسخه ای از دفتر حساب توزیعی را دارا هستند، مخابره میشود.همزمان از طرف دیگر گروهی به نام  معدنکاران ( Miners , ماینر ها را نباید با معدنکارای معدن اشتباه بگیرید) که مجهز به سیستم های پردازشی بسیار فوی ای هستند ( شاید ده ها تا صد ها برابر تمامی سرور های گوگل و شرکت ها ی بزرگ ) تمامی قدرت پردازشی خود را برای کار مهمی در جهت امنیت این شبکه اختصاص می دهند.

 در هر ده دقیقه ، مثل نبض تپنده یک شبکه ، یک "بلوک" تشکیل میشود که این بلوک شامل تمامی تراکنش های ده دقیقه ی قبل خود است. .بعد از تشکیل بلوک تراکنش ها ، ماینر ها بر سر حل تکه معمای رمزنگاری شده ای ( پازلی با درجه سختی متغیر که فقط و فقط با قدرت های پردازشی قابل حل شدن است) با هم رقابت میکنند و در عین حال،  با این کار خود امنیت شبکه را نیز تامین میکنند. هر ماینری که زودتر این معما را حل کند، پاداشی از جنس واحد  پول دیجیتال ان شبکه (توکن محلی شبکه) دریافت میکند . برای مثال در بلاک چین بیت کوین با ارز دیجیتال بیت کوین . در مرحله بعد ( که کلید اصلی موضوع است ) بلوک جدید به بلوک قبلی و قبلی و به همین منوال به بلوک های قبل تر تا اولین بلوک  متصل می شود و در اصطلاح زنجیره ای از بلوک ها را تشکیل می دهد وبا این کار دفنر حساب بصورت بی خطا بروز می شود. هر بلوکی دارای زمان منحصر بفرد است و بلوک ها نمی توانند به عقب برگردانده شوند.قابلیتی شبیه به  مهر و موم دیجیتالی از نوع زمان. حالا اگر فرد مخرب  قصد هک یک بلوک را داشته باشد. و برای مثال بخواهد  صد دلاری که در  اول مقاله اشاره کردیم را به فرد دیگری انتقال دهد. ( پرداخت دوبله انجام دهد ) نیاز دارد که در مرحله نخست، بلوک حاوی ان تراکنش بخصوص را هک و سپس بلوک قبلی انرا  و بلوک قبلی و قبل تر تا بلوک اولیه را تغییر دهد، ان هم نه بر روی یک کامپیوتر بلکه بر روی میلیون ها کامپیوتر که با بالاترین سطوح رمزنگاری(Encryption) امن شده اند،و حتما همه ی این کارها باید بصورت همزمان انجام شود. ان هم در سایه بزرگترین قدرت های پردازشی ای که کار نظارت بر شبکه ر انجام می دهند. امری تقریبا غیر قابل انجام.اجازه دهید برای روشن کردن سختی انجام این کار این مثال را بیان کنم :

اگر ما تمامی قدرت پردازشی سیستم هایی رو که بشر از روز اولیه تا به امروز ساخته را ، از کامپیوتر های چند تنی دهه های قبلی تا گوشی های هوشمند امروزی ، را با هم ترکیب و از ان برای هک یک بلاک چین  مثلا بلاک چین بیت کوین استفاده کنیم ، احتمال موفقیت هک از برخورد یک شهاب سنگ به زمین و نابودی زمین در دو ثانیه بعد  هم حتی کمترخواهد....یک....دو .... میبینیم که هنوز شهاب سنگی به زمین برخود نکرده و ما هنوز به زندگی خود در حال ادامه ایم.از این روباید نتیجه گرفت که هک بلاک چین تقریبا محال است و بلاک چین ها  به یقین از تمامی سیستم های متمرکز که امروز از انها استفاده میکنیم امن تر می باشند. بلاک چین بیت کوین فقط یک نمونه از بلاک چین های متعددی است که امروز وجود دارد و هنوز هم با ارزش ترین آنهاست . در زمان نگارش این مقاله ارزش بازار بیت کوین تقریبا 43 میلیارد دلار و قیمت هر بیت کوین 2592 دلار است . 

بلاک چین اتریوم ( Ethereum ) توسط یک جوان روس – کانادایی به نام ویتالیک بوترین در زمانی که فقط 19 سال داشت ابداع شد.این بلاک چین دارای توانمندی های بخصوصیست که یکی از انها ایجاد قرارداد های هوشمند ( Smart Contract ) بر روی بلاک چین است . معنی قرارداد هوشمند دقیقا از نام ان مشهود است.قراردادی که قابلیت خود-اجرایی دارد و میتونه تمامی منطق های یک تجارت یا توافق ،اعم از اجرای قانون ،مدیریت، عملکرد و پرداخت ها را ( به شکل حساب های توافقی همگانی) بصورت کد هوشمند بدون محدودیت زمانی اجرا کند.امروز بر روی بلاک چین اتریوم پروژه های در حال توسعه زیادی قرار دارند که هر کدام هدف مشخصی  را برای بکارگیری از بلاک چین عمومی اتریوم را دنبال میکنند.از ساخت جایگزینی برای بازار سهام تا ساخت مدل های جدید دموکراسی.از خلق اینترنتی غیر متمرکز تا ثبت اطلاعات پزشکی افراد.  

 برای درک بهتر از اینکه چه تغییر عمده ای در شرف وقوع است بهتر است نگاهی بیندازیم به تنها یک مورد استفاده از بلاک چین فقط در یک صنعت. صنعت خدمات مالی.عملکرد صنعت خدمات مالی امروز دنیا بسیار شبیه  به ماشین گلدبرگ است .ماشینی با ساختار بسیار پیچیده که نهایتا کاری ساده مانند شکستن یک تخم مرغ یا باز کردن بک دستگیره را انجام میدهد. شما در گوشه ای از دنیا کارت خود را وارد یک دستگاه عابر یا پایانه خرید میکنید وهمزمان جریانی از اطلاعات مختلف  به تعداد زیادی ازشرکت ها با پلتفرم های مختلف فرستاده میشود که بعضا خیلی ازاین سیستم های بسیار قدیمی اند.بعد از پردازش های مختلف اطلاعات توسط هرکدام از این واسطه ها و هر کدام به روش خود، شما تازه سه روز بعد یک توافق/تایید پرداخت دریافت میکنید .در صنعت خدمات مالی مبتنی بر بلاک چین نیازی به توافق اعتبار یافته توسط واسطه ها وجود ندارد زیرا پرداخت و دریافت هر دو بخشی از یک عمل محسوب می شوند.  تنها تغییری در دفتر حساب کل. 

امروز وال استریت ، بانک ها و نهاد های مالی دنیا تحت تاثیر این فناوری مجبور به انتخاب یکی از این دو گزینه اند : 

•  یا این فناوری را قبول  و ان را بر روی سیستم های موجود خود ادغام کنن و یا بصورت کل به ان مهاجرت کنند ( که این امر در حال رخ دادن است.تخصیص بودجه های هنگفت تحقیقاتی برای بررسی استفاده ازکاربردهای مختلف بلاک چین توسط نهادهای دولتی و یانک ها .تلاش شرکت های اعتباری بزرگی مانند ویزا و مستربرای ساخت و توسعه بلاک چین های خصوصی برای خود. یا در یکی از اخرین اقدامات بانک جی پی مورگان و چندین بانک بزرگ دیگر که تصمیم به توسعه اتحادیه ای بر روی اتریوم جهت پرداخت بین بانکی و ثبت دارایی ها کرده اند. بانک های بزرگی در حال استفاده اولیه از شبکه های پرداخت مبتنی بر بلاک چین های خصوصی و عمومی اند. 
•   یا این فناوری را رد کنند و به عاقبت شرکت هایی دچارشوند که نسبت به فناوری جدید در سالهای ظهور اون بی اعتنایی  یا مقاومت کردند و محکوم به شکست شدند.  

   اجازه دهید برای بهتر متوجه شدن اهمیت کارایی بلاک چین  وتوانایی بالقوه ی ان ، پنج کاربرد فقط از یکی از جنبه های قابل استفاده بلاک چین یعنی"رفاه عام و توزیع ثروت" را معرفی کنیم :

 دوره اول اینترنت یعنی اینترنت اطلاعات، دوره ای بود که در ان ثروت جدید به مرحله تولید رسید ( کافیست نگاهی بیندازید به بازارهای سهام و تعداد شرکت های مبتنی بر فناوری اطلاعات که ارزش انها به ده ها میلیارد دلار نیز می رسد) اما این ثروت تولیدی اصلا بصورت عادلانه میان تولید کنندگان ارزش/ثروت تقسیم نشده و همین دلیلی برای رشد نابرابری های اجتماعی است. سوال اصلی این است که ایا ما میتونیم راه حلی برای رفع مشکل نابرابری پیدا کنیم؟ چون گویا تنها روش موثری که امروز قابل استفاده است، بازپخش ثروت توسط فرایندی به نام مالیات است. ایا می شود که سرمایه را دوباره از اول تقسیم کرد؟ یا اینکه سرمایه از نقطه ی شروع تولیدش، این بار بصورت عادلانه توسط دموکراتیزه کردن تولید ثروت و اجازه حضور افراد بیشتر در اقتصاد تقسیم شود و ایضاَ  اطمینان وجود داشته باشد که همه سهم عادلانه ای رو دریافت خواهند کرد؟

1. زمین،ملک و خاک همواره جزء با ارزش ترین دارایی های انسان محسوب میشود این در حاالیست که  70 درصد از مردم جهان که مالک زمین هستند سند ضعیفی برای اثبات مالکیتشون دارن؟ سندی کاغذی ثبت شده ای در سالیان بسیار دور.حال فرض کنید شما یک کشاورز یا صاحب ملکی در کشوری با ساخنار قانونی ضعیف هستید. اتفاقات سیاسی منجر به روی کار آمدن نظام جدید می شود و ادعا می کند که " من میدونم که تو یک تکه کاغذ داری که روش نوشته این زمین مال توئه اما کامپیوتر های دولت میگه رفقای من صاحب این زمینند" و به همین سادگی شما با ارزش ترین دارایی خود را از دست می دهید. این اتفاق در مقیاس بزرگ تر واقعا در هندوراس بعد از کودتای نطامی رخ داده است وهمواره در تاریخ نمونه های مختلف آن مشاهده شده است.  این امر به حدی مهم است که هرناندو دو سوتو، اقتصاد دان بزرگ امریکای لاتین، معتقد بود که این موضوع، مساله شماره یک در بحث تحرک اقتصادیست.شاید حتی مهم تر از داشتن یک حساب بانکی . چون اگر شما سند معتبری برایاثبات مالکیت زمین خود نداشته باشید عملا قدرت دریافت اعتبار مبتنی بر دارایی خود را نخواهید داشت و طبعا فعالیت های اقتصادی شما با مشکل مواجه خواهد شد. حال اگر سند اثبات توسط یک قرارداد هوشمند بر روی بلاک چین قرار گیرد،دیگر قابل تغییر بدون اجازه نخواهد بود(تغییر به اجازه به مثابه هک خواهد بود).
   
   
2.  بسیاری از نویسندگان و پژوهشگران اقتصادی درباره شرکت هایی مانند اوبر (UBER )و ایر بی ان بی (Air BnB)  و لیفت  (Lyft )و ... به عنوان نمونه های موفقی از اقتصاد اشتراکی حرف میزنند . ایده این شرکت های بسیار قوی و جذاب است . افراد میتوانند گردهم بیایند و سرمایه تولیدی خود را به اشتراک بگذارند.اما موضوع اصلی این است که این شرکت ها دقیقا سرمایه تولیدی رو میان همه ی شرکت کننده ها به اشتراک نمی گذارند و این دلیل اصلی موفقیت چندین میلیارد دلاری این شرکت هاست . این شرکت ها خدمات رو با هم تجمیع میکنند و سپس بر مصرف کننده میفروشند. چه میشد اگر ما بجای ایر بی ان بی 25 میلیارد دلاری،یک اپلیکیشن غیر متمرکز مبتنی بر بلاک چین با نام ایربی اند بی  دو داشتیم که از ابتدا همه ی افرادی که اتاقی برای اشتراک گذاری دارند مالک آن اپلیکیشن بودند.حالا فردی که  بخواهد اتاقی را اجاره کند، به اپلیکیشن مبتنی بر بلاک چین مورد فرض ما رجوع میکند و از میان تمامی گزینه ها ی موجود، اتاقی مد نظرخود را انتخاب میکند. در مرحله بعد بلاک چین ،روند عقد قرارداد رو بصورت اتوماتیک بر روی یک قرارداد هوشمند تنظیم میکند.سپس قرارداد ازطرف  هر دو سمت معامله تایید میشود. .بلاک چین همزمان پرداخت و دریافت را از طریق پرداخت دیجیتال درون شبکه رسیدگی میکند. علاوه بر اون اعتبار وتاریخچه کاری هر فرد هم بروز می شود. اگر کسی به اتاق شما 5 ستاره داده باشد، این نظر تا ابد باقی خواهد ماند.با این روش جدید، اقتصاد اشتراکی بزرگی که دره سیلیکون را به چالش کشیده خود به چالش کشیده میشود.
   
3.  بزرگترین جریان انتقال پول از کشورهای توسعه یافته به کشور های در حال توسعه،نه سرمایه گذاری خارجی است و نه کمک های مالی بین المللی .بلکه حواله ها ییست که کارگران و کارکنان خارجی از کشور محل کارخود به سرزمین مادری خود  برای خانواده های خویش میفرستند.حجم بازار این تبادل مالی بالغ بر 600 ملیارد دلاره که در حال افزایش نیز است.
   انالی دومینگو یک خانه دار فیلیپینیست که در تورتنو مشغول به کار است و هر ماه با مقداری پول نقد به اداره وسترن یونیون محل اقامت خودش میره تا پولی را برای خانواده خود در مانیل فیلیپین ارسال کند. این کار برای اون 10 درصد هزینه دارد و پول نهایتا بین چهار تا هفت روز زمان نیاز دارد که بدست خانواده برسد وآنها هیچ وقت از زمان رسیدن دقیق پول کطلع نخواهند بود. شش ماه پیش انالی از اپلیکیشن مبتنی بر بلاک چینی به نام "ابرا Abra" استفاده کرد تا از طریق تلفن همراه خود 300 دلار برای مادرش ارسال کند . این پول بصورت مستقیم به کیف پول مادرش منتقل میشود  .سپس مادر اپلیکیشن رو چک میکند و در میابد که اینترفیسی شبیه به اوبر است .افرادی همواره در نزدیکی او قرار دارند که همواره برای تبدیل پول اماده اند.اون یکی از انها رو انتخاب و هفت دقیقه بعد یک نفر در درب خونه معادل 300 دلار پزو ی فیلیپین پرداخت میکند. تمامی این فرایند 7 دقیقه طول کشید و فی پرداخت فقط 2 درصد بوده.  
4.   قوی ترین دارایی عصر دیجیتال،داده هاست .داده ها، کلاس جدیدی از دارایی را تشکیل میدهند.شاید حتی بزرگ تر از دارایی های قدیمی ای مانند زمین کشاورزی یا کارخانه های صنعتی و یا حتی خود پول. تولید کننده این داده ها من و شماییم و ما این داده هارا  مثل خرده های نون به دنبال خودمون میریزیم و ما در واقع یک خود مجازی را با استفاده از این داده ها تعریف میکنیم که توسط خود ما نادیده گرفته میشه و حتی در خیلی از مواقع فراموشش میکنیم. مثل کامنتی که چند سال پیش زیر پست دوست خود گذاشته اید یا لایکی که زده اید یا خریدی که مدت ها پیش انجام دادین.این خود مجازی بیشتر از خود شما درباره شما میداند اما مساله این است که توسط شما اداره نمیشود.حتی بدتر، توسط شرکت های بزرگ  فروخته میشود. امروز پروژه هایی وجود دارند که  سعی در ساخت یک جعبه سیاه از هویت مجازی شما را دارند.این جعبه های سیاه همواره به شما چسبیده اند و توسط شما مدیریت میشوند و تنها به اندازه نیاز، اطلاعات شخصی شما را در اختیار درخواست کنندگان قرار می دهند. یادمان باشد که در کبسیاری از تراکنش ها،فروشنده نیازی به شناخت شما ندارد بلکه فقط نیاز به اطمینان از پرداخت دارد.هویت مجازی مبتنی بر بلاک چین به شما اجازه میده تا از حریم شخصی خود دفاع کنید و ان را بار دیگر تحت کنترل خود در اورید.
5.  در حال حاضر تعداد تولید کننده محتوای زیادی  در دنیا وجود دارد که سهم عادلانه ای از محتوای تولیدی خود دریافت نمی کنند.چرا که سیستم توزیع دارایی های معنوی دچار مشکل است . این اتفاق توسط نسل اول اینترنت رخ داده . برای ثال موسیقی را در نظر بگیرید.در دهه 70 شما اگر اهنگی مینوشتید که یک میلیون نسخه  از آن به فروش میرفت ،شما مبلغی بالغ بر 45 هزار دلار به عنوان حق اثر دریافت میکردید.امروز شما یعنوان یک موزیسین که موزیکتان  1 میلیون استریم دریافت کرده فقط 36 دلار دریافت میکنین.انقدر که برای دوستانتان یک شب پیتزا بخرید.امروز میشود دارایی های معنوی را بر روی بلاک چین قرار داد و انها رو مجهز به قراردادهای هوشمند متنوع کرد. مصارف مختلف محتوای تولیدی شما دارای نرخ های مختلفیست که هر کدام یک قیمت و ارزش منحصربفرد دارند و تمامی پرداخت ها بصورت عادلانه میان تولید کنندگان و دست اندرکاران یک اثر توزیع خواهد شد.و این امکان محدود به موسیقی و هنر نیست . اختراعات ، دارایی های متنوع معنوی ، اکتشافات ، خبر رسانی و .... همگی میتوانند از این قابلیت بهره ببرند.

  این پنج موضوع تنها گوشه ای از حل مساله ای بنام اشتراک گذاری ارزش و منفعت عام است که بلاک چین برای ان راه حلی معرفی کرده،ه اما باید در نظر داشته باشیم که عدالت توسط مردم برپا میشود و فناوری فقط تسهیل کننده این امر است.  برای پایان این مقاله باید گفت که غول چراغ جادوی فناوری یک بار دیگر از چراغ جادوی خود توسط فرد نامعلومی خارج شده تا چاره ای برای مسائل سخت پیش روی زندگی ما به ما نشان دهد.اگر و فقط اگر ما بخواهیم.
 

پ. ن :  منبع اصلی این مقاله کتاب " انقلاب بلاک چین : چگونه فناوری پشت بیت کوین پول،تجارت و دنیا را تغییر خواهد داد " نوشته ی : دان تپسکات است.