علائم و نشانه‌های کم‌خونی در کودکان

کم‌خونی اغلب با رنگ پریدگی پوست، همراه است. معمولاً بهترین علامت آن کم‌رنگ شدن لب‌ها، مخاط یا پوشش داخلی پلک‌ها، و بستر ناخن‌ها می‌باشد.

بچه‌های مبتلا به کم‌خونی ممکن است دچار تحریک پذیری، ضعف خفیف، یا خستگی زودرس شوند.

در مواردی که کم‌خونی شدید وجود دارد، ممکن است، تنفس کوتاه، ضربان قلب تند، و دست و پای کودک متورم باشد.

در صورتی که کم‌خونی تداوم پیدا کند، باعث ایجاد اشکال در رشد طبیعی کودک می‌شود. اگر کودکان هر یک از علائم و نشانه‌های گفته شده را نشان دهند یا اگر مطمئن نیستید که در رژیم غذایی‌شان به مقدار کافی آهن وجود دارد، بهتر است با پزشک مشورت کنید.

با انجام یک آزمایش ساده شمارش سلول‌های خون، می‌توان در بسیاری از موارد کم‌خونی را مشخص کرد.

بعضی از کودکان کم‌خونی ندارند ولی با وجود این، مقدار آهن خونشان کمبود نشان می‌دهد. این بچه‌ها کم اشتها هستند، بهانه‌گیر، تحریک‌پذیر، ایرادگیر، و بی توجه نسبت به اطراف هستند، که نتیجه آن تاخیر رشد، یا عقب‌ماندگی در امر تحصیل خواهد بود. این مشکلات با دادن آهن برطرف می‌شود.

یکی دیگراز علائم کمبود آهن که ممکن است، غیر مرتبط با کم خونی باشد، داشتن تمایل زیاد به خوردن چیزهای غیر معمول مثل یخ، خاک، و گچ دیوار است. معمولا این رفتار با دادن آهن و افزایش سن کودک اصلاح می‌شود. اما چنان‌چه کودک دچار تاخیر تکاملی باشد، این حالت مدت بیشتری تداوم خواهد یافت.

کودکان مبتلا به کم‌خونی سلول داسی شکل ممکن است، درنوزادی دچار تب‌های غیرمنتظره یا ورم دست و پا شوند. این کودکان نسبت به عفونت‌ها حساسیت زیادی دارند و به راحتی دچار انواع عفونت‌ها می‌شوند.
چنانچه سابقه‌ای از کم‌خونی داسی شکل در خانواده وجود داشته باشد، باید بعد از تولد نوزاد از این نظر مورد آزمایش قرار گیرد.