گلوکوم که در اصطلاح عامیانه به آن آب سیاه نیز گفته می‌شود، یک بیماری چشمی بسیار خطرناک است که علت آن افزایش فشار داخلی چشم می‌باشد. افزایش فشار داخلی چشم می‌تواند، دلایل مختلفی داشته باشد، ولی با دو مکانیسم مشخص ایجاد می‌شود.
یکی افزایش تولید بیش از حد مایع داخل چشم و دیگری به سبب ناکافی بودن تخلیه مایع داخل چشم.
اگر افزایش فشار داخلی چشم به مدت طولانی ادامه داشته باشد، می‌تواند باعث آسیب رساندن به عصب بینایی و در نتیجه کوری شود.
Image source: allaboutvision.com
گلوکوم یا آب سیاه در هر سنی ممکن است، دیده شود. به نحوی که هر چند نادر است، ولی بعضی از کودکان ممکن است با گلوکوم مادرزادی متولد شوند.
در اغلب موارد این اختلال بعد‌ها در طول زندگی ایجاد می‌شود. گلوکوم هرچه زودتر تشخیص داده و تحت مداوا قرار گیرد، احتمال پیشگیری از خطر از دست دادن دائمی بینایی بیشتر می‌شود.
وجود هر یک از نشانه‌های هشدار دهنده‌ی زیر می‌تواند، علامتی به نفع گلوکوم باشد. بنابراین در صورت مواجه با هر یک از موارد زیر باید فورا به پزشک جهت معاینه‌ی مقدماتی چشم و انجام اقدامات لازم مراجعه شود.
اشک ریزش شدید
حساسیت زیاد به نور، به نحوی که فرد ممکن است برای جلوگیری از برخورد نور به چشمانش، صورتش را به وسیله پارچه‌ای یا وسیله‌‌ای مثل تشک یا پتو بپوشاند.
چشمک زدن محکم
کدورت زیاد یا ظاهر برجسته‌ی بیش از حد چشم‌ها
افزایش تحریک پذیری چشم‌ها
وجود لرزش در پلک‌ها
درد مداوم چشم
گلوکوم باید از طریق درمان دارویی و یا جراحی مداوا شود.
از روش جراحی به‌خصوص برای درمان گلوکوم کودکان استفاده می‌شود. جراحی با باز کردن راهی برای خروج مایعات زائد از چشم گلوکوم را مورد درمان قرار می‌دهد.
افرادی که از سن پایین دچار این بیماری هستند در تمام طول عمر باید فشار چشمشان تحت کنترل باشد، تا از آسیب عصب بینایی و همچنین قرنیه چشم، جلوگیری شود. درمان دارویی با استفاده از داروهای مختلف در مواردی که گلوکوم به صورت خفیف باشد مورد استفاده قرار می گیرد.