Hello everyone

Long ago, in the heart of Phuket, a unique tradition emerged, blending the rich tapestry of Chinese vegetarian culture with the vibrancy of the local community. This fusion of customs and beliefs gave birth to an identity that would be cherished for generations to come.

In the early 19th century, the shores of Phuket welcomed a wave of overseas Chinese, seeking solace in its embrace. Drawn by the promise of prosperity in the tin industry, they settled in the Kathu community, an area shrouded in dense forests and plagued by mosquitoes and malaria.

As the tin industry flourished, so did the population of Kathu, a place where people from distant lands came to forge their livelihoods. Yet, amidst the hustle and bustle, a shadow of illness loomed over the community. It seemed as though a mysterious malaise had settled upon them.

Amidst this backdrop, a Chinese opera troupe journeyed from the Hokkien province, bringing with them not just entertainment for the weary miners, but also a curiosity about the afflictions plaguing the people of Kathu. Through conversations and observations, they discovered that a crucial ceremony was missing from their routines — the sacred act of observing precepts and consuming only vegetables.

With newfound resolve, the Chinese opera troupe rekindled the ancient traditions of their homeland. They performed the solemn rites, offering sacrifices to the Jexian Emperor and beseeching the 9 Kings for forgiveness, purity, and protection from harm. Miraculously, in the wake of these rituals, the once-ominous specter of illness lifted, vanishing without a trace.

News of this extraordinary transformation spread like wildfire, instilling a profound faith and reverence in the hearts of the people of Phuket. Thus, a remarkable tradition was born, a festival that celebrated the union of devotion and vegetarianism, becoming the cornerstone of Phuket's cultural legacy.

Today, this grand spectacle endures as the greatest vegetable festival in Phuket and its neighboring provinces. The very essence of this tradition is encapsulated in its name, a mantra that echoes through the ages — "Keep the precepts and eat vegetables." It stands as a testament to the resilience of a community and the power of ancient wisdom, forever etched in the annals of Phuket's history.

The Vegetarian Festival, a cherished event in Phuket, unfolds each year with solemnity and fervor, spanning nine days and nine nights, following the traditional Chinese calendar. In 2024, the festival aligns with the dates of October 2nd to 11th, marking a time of spiritual introspection and cultural celebration. During this period, the streets of Phuket come alive with vibrant processions, ornate ceremonies, and a profusion of delectable vegetarian fare, as the community gathers to honor their age-old customs and bask in the blessings of unity and harmony.

The allure of Phuket's vegetable-eating tradition beckons tourists from far and wide, drawing them to partake in this sacred ritual. With over 30 shrines in Phuket taking part in the Vegetarian Eating Ceremony, the atmosphere is charged with devotion and festivity.

Across the span of nine days and nine nights, a tapestry of ceremonies unfolds, each with its own unique significance. At the break of dawn, the narrow streets of Phuket Old Town come alive with a procession of god statues. It was a crisp morning, the clock nearing 7:30 AM, when I eagerly positioned myself to witness this awe-inspiring event.

This marked my inaugural participation in this age-old tradition, an experience I anticipated with a blend of excitement and reverence. The air was filled with an electric energy, as locals and visitors alike gathered to pay homage to their revered deities and partake in a ritual that bridged cultures and generations.

As the clock neared 8:00 a.m., a solemn procession of godly figures started to make its way before me. Each participant was draped in pure white, creating a striking visual against the backdrop of the morning. Flags danced at the forefront, leading the way for this divine entourage. It was a sight that stirred a profound sense of awe and wonder. The air was charged with an atmosphere of sanctity, and I couldn't help but feel a deep sense of privilege to be part of this momentous event.

นานมาแล้ว ณ ใจกลางภูเก็ต ประเพณีอันเป็นเอกลักษณ์ได้ถือกำเนิดขึ้น โดยผสมผสานวัฒนธรรมมังสวิรัติของจีนเข้ากับความมีชีวิตชีวาของชุมชนท้องถิ่น การผสมผสานระหว่างขนบธรรมเนียมและความเชื่อนี้ทำให้เกิดอัตลักษณ์ที่พึงหวงแหนไปชั่วอายุคน

ในช่วงต้นศตวรรษที่ 19 ชายฝั่งของภูเก็ตยินดีต้อนรับคลื่นชาวจีนโพ้นทะเลที่แสวงหาความสงบในอ้อมกอด ด้วยคำมั่นสัญญาของความเจริญรุ่งเรืองในอุตสาหกรรมดีบุก พวกเขาจึงตั้งถิ่นฐานในชุมชนกะทู้ ซึ่งเป็นพื้นที่ที่ปกคลุมไปด้วยป่าทึบและเต็มไปด้วยยุงและมาลาเรีย

เมื่ออุตสาหกรรมดีบุกเจริญรุ่งเรือง ประชากรกะทู้ซึ่งเป็นสถานที่ที่ผู้คนจากแดนไกลมาประกอบอาชีพก็เจริญรุ่งเรืองเช่นกัน แต่ท่ามกลางความเร่งรีบและวุ่นวาย ก็มีเงาแห่งความเจ็บป่วยปรากฏขึ้นทั่วชุมชน ดูเหมือนอาการป่วยไข้ลึกลับได้เข้ามาครอบงำพวกเขา

ท่ามกลางฉากหลังนี้ คณะงิ้วจีนเดินทางจากจังหวัดฮกเกี้ยน ไม่เพียงแต่นำความบันเทิงมาสู่คนงานเหมืองที่เหนื่อยล้าเท่านั้น แต่ยังรวมถึงความอยากรู้อยากเห็นเกี่ยวกับความทุกข์ยากที่เกิดขึ้นกับชาวกะทู้ด้วย จากการสนทนาและการสังเกต พวกเขาพบว่าพิธีกรรมสำคัญขาดหายไปจากกิจวัตรประจำวัน นั่นคือ การปฏิบัติตามศีลและการบริโภคผักเท่านั้น

ด้วยความมุ่งมั่นที่เพิ่งค้นพบ คณะงิ้วของจีนได้จุดประกายประเพณีโบราณของบ้านเกิดของพวกเขาอีกครั้ง พวกเขาประกอบพิธีกรรมอันศักดิ์สิทธิ์ ถวายเครื่องบูชาแด่จักรพรรดิเจ็กเซียน และวิงวอนกษัตริย์ทั้ง 9 พระองค์เพื่อการให้อภัย ความบริสุทธิ์ และการปกป้องจากอันตราย น่ามหัศจรรย์ที่หลังจากพิธีกรรมเหล่านี้ วิญญาณแห่งความเจ็บป่วยที่ครั้งหนึ่งเคยเป็นลางไม่ดีก็หายไป และหายไปอย่างไร้ร่องรอย

ข่าวการเปลี่ยนแปลงที่ไม่ธรรมดานี้แพร่สะพัดราวกับไฟป่า ปลูกฝังความศรัทธาอันลึกซึ้งและความคารวะในใจชาวภูเก็ต ประเพณีอันน่าทึ่งจึงถือกำเนิดขึ้น ซึ่งเป็นเทศกาลที่เฉลิมฉลองการรวมตัวกันของความจงรักภักดีและการกินเจ กลายเป็นรากฐานสำคัญของมรดกทางวัฒนธรรมของภูเก็ต

วันนี้ งานมหกรรมผักอันยิ่งใหญ่นี้ถือเป็นเทศกาลผักที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในภูเก็ตและจังหวัดใกล้เคียง แก่นแท้ของประเพณีนี้ถูกห่อหุ้มไว้ในชื่อ ซึ่งเป็นมนต์ที่สะท้อนผ่านยุคสมัย - "รักษาศีลและกินผัก" เป็นเครื่องพิสูจน์ถึงความยืดหยุ่นของชุมชนและพลังของภูมิปัญญาโบราณที่จารึกไว้ตลอดกาลในประวัติศาสตร์ของภูเก็ต

เทศกาลกินเจซึ่งเป็นงานอันเป็นที่รักในจังหวัดภูเก็ต จัดขึ้นทุกปีด้วยความเคร่งขรึมและร้อนแรง ครอบคลุมเก้าวันเก้าคืนตามปฏิทินจีนแบบดั้งเดิม ในปี 2024 เทศกาลนี้สอดคล้องกับวันที่ 2 ถึง 11 ตุลาคม ซึ่งเป็นช่วงเวลาแห่งการใคร่ครวญจิตวิญญาณและการเฉลิมฉลองทางวัฒนธรรม ในช่วงเวลานี้ ถนนต่างๆ ในภูเก็ตจะมีชีวิตชีวาด้วยขบวนแห่ที่มีชีวิตชีวา พิธีอันวิจิตรงดงาม และอาหารมังสวิรัติแสนอร่อยมากมาย ในขณะที่ชุมชนรวมตัวกันเพื่อแสดงความเคารพต่อประเพณีอันเก่าแก่ของพวกเขา และดื่มด่ำกับพรแห่งความสามัคคีและความสามัคคี

ถนนในเมืองมีชีวิตชีวาด้วยขบวนแห่เทพเจ้า คดเคี้ยวผ่านฝูงชนที่กระตือรือร้นทั้งชาวท้องถิ่นและนักท่องเที่ยวที่อยากรู้อยากเห็น ตลอดเส้นทาง ผู้คนต่างรอคอยอย่างใจจดใจจ่อเพื่อรับพรจากผู้ติดตามอันศักดิ์สิทธิ์ ขณะที่ขบวนแห่เคลื่อนตัวไปทั่วเมือง ชาวบ้านที่นับถือศรัทธาในประเพณีมังสวิรัติได้จัดเตรียมแท่นบูชาและโต๊ะต้อนรับอย่างพิถีพิถันตามเส้นทางต่างๆ พื้นที่ที่ตกแต่งอย่างสวยงามเหล่านี้อุทิศให้กับการบูชาเทพเจ้า ซึ่งเต็มไปด้วยเครื่องบูชาและสัญลักษณ์แห่งความคารวะ

The city streets came alive with the ceremonial procession of gods, winding its way through the eager crowd of both locals and curious tourists. Along the route, people anxiously awaited their turn to receive blessings from the divine entourage. As the procession wound its way through the city, villagers who were devout participants in the vegetarian tradition had meticulously prepared altars and welcoming tables along various routes. These adorned spaces were dedicated to the worship of gods, laden with offerings and symbols of reverence.

Amidst this spiritual spectacle, mediums dedicated to the gods displayed a remarkable display of devotion. With resolute faith, they bore sharp instruments to pierce their own bodies, a symbolic act of bearing the misfortunes that might have otherwise befallen those who, despite their best efforts to adhere to the vegetarian regimen, might have inadvertently attracted negativity.

ท่ามกลางปรากฏการณ์ทางจิตวิญญาณนี้ สื่อที่อุทิศให้กับเทพเจ้าได้แสดงการอุทิศตนอย่างน่าทึ่ง ด้วยศรัทธาอันแน่วแน่ พวกเขาเจาะเครื่องมืออันแหลมคมเพื่อเจาะร่างกายของตนเอง ซึ่งเป็นการกระทำเชิงสัญลักษณ์ของการแบกรับความโชคร้ายที่อาจประสบแก่ผู้ที่แม้จะพยายามอย่างเต็มที่ที่จะปฏิบัติตามกฎเกณฑ์ที่เป็นมังสวิรัติ แต่อาจดึงดูดความคิดเชิงลบโดยไม่ได้ตั้งใจ

As the divine procession made its way through the bustling streets, I hurriedly made my way to the bustling intersection near the iconic yellow clock tower. This spot was a prime location, a hub of anticipation for those eager to receive the blessing of the gods.

Here, a gathering of expectant individuals stood, their eyes fixed on the approaching spectacle. It was also a magnet for journalists from diverse news channels, each vying to capture every moment of this sacred event. The air was charged with excitement, the intersection alive with the hum of activity.

Drones soared overhead, capturing the grandeur from above, ensuring no angle was left unexplored. This corner of Phuket Old Town, with its timeless charm and historical significance, provided a backdrop of unparalleled beauty. It was a tableau of tradition, faith, and unity that would undoubtedly be immortalized in news reports, photographs, and videos, spreading the magic of Phuket's unique Vegetarian Festival far and wide.

ขณะที่ขบวนแห่ศักดิ์สิทธิ์เคลื่อนผ่านถนนที่พลุกพล่าน ฉันก็รีบเดินไปที่สี่แยกที่พลุกพล่านใกล้กับหอนาฬิกาสีเหลืองอันเป็นสัญลักษณ์ สถานที่แห่งนี้เป็นสถานที่ที่ดีเยี่ยม เป็นศูนย์กลางของความคาดหวังสำหรับผู้ที่ต้องการรับพรจากเหล่าทวยเทพ

ที่นี่ ฝูงชนที่คาดหวังไว้รวมตัวกันยืนขึ้น สายตาของพวกเขาจับจ้องไปที่ภาพอันใกล้เข้ามา นอกจากนี้ยังเป็นแม่เหล็กดึงดูดนักข่าวจากช่องข่าวที่หลากหลาย ซึ่งแต่ละช่องต่างแข่งขันกันเพื่อจับภาพทุกช่วงเวลาของเหตุการณ์อันศักดิ์สิทธิ์นี้ อากาศเต็มไปด้วยความตื่นเต้น จุดตัดที่มีชีวิตชีวาด้วยเสียงฮัมของกิจกรรม

โดรนทะยานขึ้นเหนือศีรษะ เพื่อจับภาพความยิ่งใหญ่จากด้านบน เพื่อให้แน่ใจว่าจะไม่มีมุมใดหลงเหลืออยู่ มุมหนึ่งของเมืองเก่าภูเก็ตแห่งนี้ที่มีเสน่ห์เหนือกาลเวลาและความสำคัญทางประวัติศาสตร์ ทำให้เกิดความงดงามที่ไม่มีใครเทียบได้ มันเป็นภาพประเพณี ศรัทธา และความสามัคคีที่จะคงอยู่ตลอดไปในรายงานข่าว ภาพถ่าย และวิดีโออย่างไม่ต้องสงสัย เป็นการเผยแพร่ความมหัศจรรย์ของเทศกาลกินเจอันเป็นเอกลักษณ์ของภูเก็ตไปไกลและกว้าง

As the majestic procession of gods reached its climax, the air crackled with anticipation. At its culmination was the vibrant lion dance, a symbol of vitality and good fortune.

Eager participants, myself included, eagerly approached the lively spectacle. With reverence and hope in our hearts, we placed coins and banknotes into the lion's open mouth, a gesture believed to usher in prosperity and blessings. Amidst the exhilaration, I too took part in this age-old tradition. However, caught up in the moment, I forgot to make a wish! lol.

ในขณะที่ขบวนแห่เทพเจ้าอันสง่างามมาถึงจุดไคลแม็กซ์ อากาศก็แตกกระจายด้วยความคาดหวัง จุดสุดยอดคือการเชิดสิงโตอันมีชีวิตชีวา ซึ่งเป็นสัญลักษณ์ของความมีชีวิตชีวาและความโชคดี

ผู้เข้าร่วมที่กระตือรือร้น รวมทั้งตัวฉันเองด้วย ต่างกระตือรือร้นที่จะเข้าไปชมการแสดงอันมีชีวิตชีวานี้ ด้วยความเคารพและความหวังในใจ เราใส่เหรียญและธนบัตรเข้าไปในปากของสิงโต ซึ่งเป็นท่าทางที่เชื่อกันว่าจะนำพาความเจริญรุ่งเรืองและการอวยพรมาให้ ท่ามกลางความรื่นเริง ฉันก็มีส่วนร่วมในประเพณีเก่าแก่นี้ด้วย แต่ทันใดนั้นฉันก็ลืมขอพร! ฮ่าๆ

Across from the iconic yellow clock tower stood the imposing figure of Naja, a revered child god from Chinese mythology known for its immense power. This imposing mascot drew visitors and locals alike, who flocked to capture a moment with this symbol of strength and divinity.

The area surrounding Naja's statue became a popular spot for photography enthusiasts and tourists seeking to capture the essence of Phuket's rich cultural tapestry. Against the backdrop of the yellow clock tower and the vibrant atmosphere of the Vegetarian Festival, this corner of Phuket Old Town resonated with a unique charm, offering a snapshot of tradition and modernity interwoven. It was a testament to the enduring allure of this storied city, where ancient beliefs and contemporary life converged in a harmonious dance of past and present.

ตรงข้ามกับหอนาฬิกาสีเหลืองอันโดดเด่น มีรูปปั้น Naja เทพเจ้าเด็กผู้เป็นที่นับถือจากเทพนิยายจีนซึ่งเป็นที่รู้จักในด้านพลังอันยิ่งใหญ่ มาสคอตที่โดดเด่นนี้ดึงดูดนักท่องเที่ยวและคนในพื้นที่ให้มารวมตัวกันเพื่อจับภาพช่วงเวลาสำคัญด้วยสัญลักษณ์แห่งความแข็งแกร่งและความศักดิ์สิทธิ์

บริเวณโดยรอบรูปปั้นของนาจากลายเป็นจุดยอดนิยมสำหรับผู้ชื่นชอบการถ่ายภาพและนักท่องเที่ยวที่ต้องการเก็บภาพแก่นแท้ของพรมวัฒนธรรมอันอุดมสมบูรณ์ของภูเก็ต ด้วยฉากหลังของหอนาฬิกาสีเหลืองและบรรยากาศเทศกาลกินเจที่มีชีวิตชีวา มุมนี้ของเมืองเก่าภูเก็ตสะท้อนด้วยเสน่ห์อันเป็นเอกลักษณ์ นำเสนอภาพรวมของประเพณีและความทันสมัยที่ผสมผสานกัน มันเป็นข้อพิสูจน์ถึงเสน่ห์อันยาวนานของเมืองที่มีเรื่องราวมากมายแห่งนี้ ที่ซึ่งความเชื่อโบราณและชีวิตร่วมสมัยมาบรรจบกันเป็นการเต้นรำที่กลมกลืนกันของอดีตและปัจจุบัน

Hastening my steps, I opted for a shortcut to reach the Courtyard by Marriott Phuket Town, knowing that the divine procession was still in full swing. As I approached, it became evident that I wasn't alone in this endeavor. The area teemed with a sea of people, all drawn to witness this momentous event.

The balcony of the hotel was a prime vantage point, and it was brimming with tourists, their eyes alight with curiosity and reverence. They clamored for a view of the ongoing procession, eager to partake in this sacred spectacle that had captivated the heart of Phuket. It was a scene of unity, where locals and visitors alike stood together in awe of the ancient traditions that continued to shape the city's identity.

ฉันเร่งฝีเท้าอย่างรวดเร็ว ฉันเลือกใช้ทางลัดเพื่อไปถึงโรงแรมคอร์ทยาร์ด บาย แมริออท ภูเก็ตทาวน์ โดยรู้ว่าขบวนแห่ศักดิ์สิทธิ์ยังคงดำเนินไปอย่างเต็มอิ่ม เมื่อฉันเข้าใกล้ ก็เห็นได้ชัดว่าฉันไม่ได้อยู่คนเดียวในความพยายามนี้ บริเวณนี้เต็มไปด้วยผู้คนมากมาย ต่างดึงดูดให้มาร่วมเป็นสักขีพยานในเหตุการณ์สำคัญนี้

ระเบียงของโรงแรมเป็นจุดชมวิวที่สำคัญ และเต็มไปด้วยนักท่องเที่ยว ดวงตาของพวกเขาเปล่งประกายด้วยความอยากรู้อยากเห็นและความเคารพ พวกเขาโห่ร้องเมื่อเห็นขบวนแห่ที่กำลังดำเนินอยู่ และกระตือรือร้นที่จะร่วมชมการแสดงอันศักดิ์สิทธิ์ที่ตรึงใจใจกลางภูเก็ตนี้ เป็นฉากแห่งความสามัคคีที่คนในท้องถิ่นและผู้มาเยือนยืนหยัดร่วมกันด้วยความทึ่งในประเพณีโบราณที่ยังคงหล่อหลอมเอกลักษณ์ของเมือง

The atmosphere was electrified with the explosive bursts of firecrackers, their sharp reports punctuating the air. Their loud clamor, accompanied by swirling plumes of smoke, pervaded the surroundings, creating a vivid display of exuberant welcome and wishes for abundant blessings.

In this lively spectacle, families and individuals sought to imbue their homes and careers with the promise of prosperity. It was a vibrant celebration of faith, community, and the shared aspiration for a brighter future. The fervent energy of the event resonated with all who bore witness, leaving an indelible impression of unity and devotion.

บรรยากาศเต็มไปด้วยความตื่นตระหนกด้วยการระเบิดของประทัด รายงานที่คมชัดของพวกมันหยุดอากาศ เสียงโห่ร้องดังของพวกเขาพร้อมกับกลุ่มควันที่หมุนวนแผ่ซ่านไปทั่วบริเวณโดยรอบ ทำให้เกิดการต้อนรับอย่างล้นหลามและขอพรอย่างล้นเหลือ

ในงานที่มีชีวิตชีวานี้ ครอบครัวและบุคคลต่างๆ พยายามทำให้บ้านและอาชีพของตนเต็มไปด้วยความเจริญรุ่งเรือง เป็นการเฉลิมฉลองความศรัทธา ชุมชน และความทะเยอทะยานที่มีร่วมกันเพื่ออนาคตที่สดใสยิ่งขึ้น พลังอันแรงกล้าของเหตุการณ์สะท้อนกับทุกคนที่เป็นสักขีพยาน ทิ้งความประทับใจถึงความสามัคคีและความทุ่มเทที่ไม่อาจลบล้างได้

I stood there, eyes fixed on the mesmerizing procession of gods, for what felt like nearly 20 minutes. The deafening explosions of firecrackers and the billowing smoke began to take a toll on my senses. My ears rang with the cacophony, prompting me to leave that area.

ฉันยืนอยู่ที่นั่น สายตาจับจ้องไปที่ขบวนแห่เทพเจ้าอันน่าหลงใหล ราวกับเป็นเวลาเกือบ 20 นาที เสียงประทัดที่ดังกึกก้องและควันที่ลอยมาเริ่มส่งผลกระทบต่อประสาทสัมผัสของฉัน หูของฉันดังขึ้นด้วยเสียงขรม ทำให้ฉันต้องออกจากบริเวณนั้น

As I moved away from the captivating procession of godly images, my gaze fell upon a nearby clock tower circle, adorned with vibrant dragons that seemed to be playfully climbing its structure. The scene was a burst of color and whimsy, a testament to the artistry and creativity that graced Phuket during its various festivals.

I recalled that this area was known for its ever-changing decorations, each unique to the specific celebration it commemorated. It stood as yet another photographic gem in the heart of Phuket Old Town, a testament to the dynamic spirit and rich cultural tapestry of this storied city. The dragons, in their lively ascent, added a touch of enchantment to the already-charmed surroundings. It was a scene that beckoned to be captured and immortalized in photographs, a snapshot of the lively spirit that defined this vibrant corner of Phuket.

ขณะที่ฉันเคลื่อนตัวออกจากขบวนรูปเคารพอันน่าหลงใหล ฉันก็จ้องมองไปที่วงกลมหอนาฬิกาที่อยู่ใกล้ๆ ซึ่งประดับประดาด้วยมังกรสีสันสดใสที่ดูเหมือนกำลังปีนขึ้นไปบนโครงสร้างอย่างสนุกสนาน ฉากนี้เต็มไปด้วยสีสันและความแปลกประหลาด ซึ่งเป็นข้อพิสูจน์ถึงศิลปะและความคิดสร้างสรรค์ที่มอบให้กับภูเก็ตในช่วงเทศกาลต่างๆ

ฉันจำได้ว่าบริเวณนี้ขึ้นชื่อเรื่องการตกแต่งที่เปลี่ยนแปลงตลอดเวลา ซึ่งแต่ละแห่งมีเอกลักษณ์เฉพาะสำหรับการเฉลิมฉลองเฉพาะที่บริเวณนี้สร้างขึ้นเพื่อเป็นอนุสรณ์ ที่นี่ถือเป็นอัญมณีแห่งการถ่ายภาพอีกแห่งหนึ่งในใจกลางย่านเมืองเก่าภูเก็ต ซึ่งเป็นข้อพิสูจน์ถึงจิตวิญญาณที่มีชีวิตชีวาและพรมผืนวัฒนธรรมอันอุดมสมบูรณ์ของเมืองที่มีเรื่องราวมากมายแห่งนี้ มังกรที่ลุกขึ้นอย่างมีชีวิตชีวาได้เพิ่มสัมผัสแห่งมนต์เสน่ห์ให้กับสภาพแวดล้อมที่มีเสน่ห์อยู่แล้ว เป็นฉากที่เชิญชวนให้บันทึกภาพและคงไว้เป็นอมตะในภาพถ่าย ซึ่งเป็นภาพรวมของจิตวิญญาณที่มีชีวิตชีวาที่กำหนดนิยามมุมที่มีชีวิตชีวาของภูเก็ตแห่งนี้

Close to the clock tower roundabout, a quaint shrine caught my eye. Its vibrant hues stood out vividly against the clear, azure sky. The weather that day was exceptionally pleasant, and the sky stretched out in a perfect.

Intrigued, I ventured inside the shrine to offer my respects. Despite its modest size, there was an undeniable sense of tranquility within. The air was charged with a quiet reverence, inviting introspection and calm. I lingered for a brief, yet meaningful moment, feeling a deep sense of contentment wash over me.

ใกล้กับวงเวียนหอนาฬิกา มีศาลเจ้าที่แปลกตาดึงดูดสายตาฉัน เฉดสีที่มีชีวิตชีวาโดดเด่นอย่างเต็มตาตัดกับท้องฟ้าสีฟ้าใส อากาศในวันนั้นสบายเป็นพิเศษ และท้องฟ้าก็กว้างใหญ่สมบูรณ์แบบ

ด้วยความประหลาดใจ ฉันจึงเข้าไปในศาลเจ้าเพื่อแสดงความเคารพ แม้จะมีขนาดที่เล็ก แต่ก็มีความรู้สึกสงบอยู่ภายในอย่างปฏิเสธไม่ได้ อากาศเต็มไปด้วยความเคารพอันเงียบสงบ เชิญชวนให้ใคร่ครวญและสงบ ฉันอ้อยอิ่งอยู่ชั่วขณะสั้นๆ แต่มีความหมาย รู้สึกพึงพอใจอย่างลึกซึ้งท่วมท้น

---

Feel free to follow me and drop a comment — I’d love to hear from you. 🌸

Sawadee kha! 🙏
@Baiboua