Salam. 08.11.2020-08.11.2021 , 1il ötdü..
Sentyabr'ın 27-dən başlayaraq 44 gün dəvam edən və işğal olunan torparlarımızın azad olunması ilə əlaqədar tarixə silinməz şəkildə həkk olunan müharibədən ötüb keçən 1 il. Ərazilərin zəfərinin qürurla hər bir yandan səslənməsi, küçələrdə "qələbə bizimdir,bizim olacaq" xaoslar və o sevinc göz yaşları..İzah edilməz.
Biz bu günü ölkə olaraq neçə ildir ki gözləyirdik və o gün, bir il bundan əvvəl bu günkü gün idi. Hərkəs kimi məndə bu xəbəri eşidən zaman çox sevindim. Ancaq içimdə nəsə var idi, içimi sıxan, sevinc hissimi yaşamağıma mane olan. Bu hissimin adı Şəhidlərinmizin yoxluğu idi. Heç unuda bilərik mi? kimi gələcəyin, kimi ailəsin bir kənara qoyaraq bizim üçün canlarından keçən Şəhidləri. Unutmarıq! Ruhlarınız şad olsun.Sizinlə fəxr edirik.
O gün mənim sevinc ilə kədərim bir birinə qarışmışdı və o hissi, hər yadıma düşəndən yenidən ürəyimim ən dərinlərində hiss edə bilirəm.
Səhər açılan zaman isə 3000 insana yaxın hərflərdən "Dəmir Yumruq"adlı cümlə düzəldəcəklər və orada məndə iştirak etmiş olacam.Bundan qurur duyuram.
Evə gəldikdən sonra önəmli məlumatları sizinlə paylaşacağam. Hələlik..
