İnsanın ilk və gerçək evi onun qəlbidir. Orada rahatlığın yoxdursa dünyanın ən böyük saraylarını da sənə versələr bu səni xoşbəxt hiss etdirməyəcək. Çünki o qızıl taslar çox qusulan qanlar görüb, amma mədənləri qəlbində tapanların ruhları saraya çevrilib. Xoşbəxt hiss etmək də belə bir şeydir. Sən hər sabah qəlbində oyanıb pərdələrini çəkib çölə baxırsan və çayını da elə orada dəmləyib bir qurtum alırsansa sən həyata başqalarından daha şanslı oyanmısan deməkdir.
