ඉතින් යාලුවනේ අද වෙනසකටත් එක්ක මේ මාතෘකාව තෝරගත්තා.ඔව් අද ලියන්නේ ගොඩක් දුරට මම ගැන.ගොඩක් අය ආසයි ඇවිදින්න, විනෝද චාරිකාව යන්න වගේ ඒවට.මමත් ආසයි ඒත් මගේ එහෙම ලොකුවට කැමැත්තක් නැහැ.මොකද මට එහෙම යන්න මගේ vibe එකට හරියන කීප දෙනෙක් ඕන. ඔව් ඔයාලට හිතේ ඉක්මන් මෝඩ කතාවක් කියලා.ඒත් යාලුවනේ ඒක එහෙම තමයි.කවුද ඉතින් මේ මගේ vibe එකට හරියන කට්ටිය. ම්ම්ම් හොඳ ප්‍රශ්නයක්.ඇත්තටම ඒක හින්දම තමයි මට ගොඩක් විනෝද චාරිකා මගහැරෙන්නේත්.මම එහෙම මගේ හිතේ ලොකු කැමැත්තක් නැතුව ගියපු විනෝද චාරිකවත් නැතිවම නෙවෙයි.එහෙම ගිහිල්ලා ඒක මට විනෝද චාරිකාවක් නොවන නිසා තමයි මම මේ තීරණය ගත්තේ.මොකටද ඉතින් මගේ කැමැත්තක් නැතුව මම එහෙම යන්නේ.හරි අපි ආයිත් කතාවට එමුකෝ.මට ඉන්නෙ අම්මයි තාත්තයි අයියයි විතරයි.ඉතින් ඒ තමයි මගේ හැටි හොඳටම අඳුරන අය.මට ඕන ගොඩක් දේවල් ඒ අයත් එක්ක බෙදාගන්න.කොහේ කොහොම ගියත් ඒ අයත් එක්ක යන්න , ඒ සතුට ඒ අයත් එක්ක බෙදාගන්න.මොකද ඒ තමයි මගෙත් සතුට.
මට යාළුවො ගොඩ දෙනෙක් හිටියත් , හොඳම යාළුවො ළඟින්ම ආශ්‍රය කරන යාළුවො ඉන්නේ අතේ ඇඟිලි ගානටත් අඩුවෙන්.ඇත්තටම ඒක ලොකු සහනයක් මොකද යාළුවො ගොඩක් ලඟින් ආශ්‍රය කරන්න ගියාමත් ප්‍රශ්න නිසා.ඉතින් ඒ දෙතුන් දෙනා එක්කත් ඉඳලා හිටලා කොහේ හරි සෙට් වෙන වෙලාවල් නැතුවම නෙමෙයි.කොහේ හරි කියන්නේ හැම වෙලාවෙම වගේ ගාලු කොටුවෙ තමයි.මට නම් trip යන්න ලොකු පිස්සුවක් නැහැ නමුත් යන්න ආස තැන් නැතුවමත් නෙවෙයි, හැබැයි ඒ යන්න ආස අයත් එක්ක විතරයි.නැත්නම් ඒ ගමනෙනුත් ඵලක් නැති වෙන නිසා.ඉතිං ගොඩක් වෙලාවට මගේ trip යන්න ඕනෑ කාලය වයස ගෙවෙන්නෙත් ගෙදර අයත් එක්කම තමයි.නමුත් ඒ ගැන මගේ කිසිම කලකිරීමක් හෝ දුකක් නැත්තේ මගේ සතුටත් එයාලම හින්දා.ඉතින් යන්නං වාලේ ලෝකෙට පේන්න trip යනවට වඩා මගේ සතුට මම කැමති විදිහට විඳින එක මට වැදගත්.ඉතිං අද ලිව්වේ නම් පිස්සු දෙයක් ගැන.ඒත් මට මේ දේ ගැන ලියන්නම හිතුනා.