කවුරුන් ද මා ඔබේ

සරසා වත් සුණු තවරා නිම කළ
අවසන් යුවතිය ද
නික්මුණු පසු
පිවිසුම් දොරටුව වසමි

සැඩ හිරු කිරණට පිටුපා
ගිමන් නිවමින්
සුව පහසුව වැතිරෙමි

මා'තින් ඉබේ පෙරළෙන
ඔබේ මුහුණු පොත් පිටු පුරා
සිනා උතුරණ මුහුණු ය

එවා ඇත ඔබ
හෝරාවක් තුළ
එකම කෙටි පණිවිඩය
තෙවරක්

"ආදරෙයි අහස තරම්
මතක් නොවෙන වෙලාවක්
නැති තරම්"

මේ මොහොතේ
ඔබ කොහි වෙති ද

සේන් ගඟ අසබඩ
හුදකලා අසුනක
රළ රැළිති
නැඟෙනු බිඳෙනු දකිමින් ?

විසල් සාප්පු සංකීර්ණයක
දියණියන්ට
ඇඟළුම්, අත් පලඳනා
බිරිඳට විලවුන් තෝරමින් ?

අවන්හලෙක මුදු ලා රත් පැහැ
ආලෝක පුංජයන් යට
ඔවුන් හා
රාත්‍රී අහර ගනිමින් ?

අඩ අඳුරු සිහිල් ආගාරයක
සමීපතමයන් පිරිවරා තුටින්
ප්‍රියතම සිනමාවක
කිමිදෙමින් ?

---- චාම්----