අම්මා by Upul Shantha Sannasgala | 5% to SL Charity

කැමතිම දේ මොකක්ද කියලා හොයාගන්න සමහර වෙලාවට ගැටෙන්න වෙනවා. හැබැයි දැනෙනම දේවල් හොයාගන්න එහෙම ගැටෙන්න ඕනෙ නෑ. සන්නස්ගල සර්ගෙ අම්මා කියන්නෙ මට මේ ලෝකෙ "දැනෙනම පොත". එක දවසක් මම නංගි එක්ක එයාගෙ ඉස්කෝලෙට ගිය දවසක මොණරාගල ඉඳන් තංගල්ලට බස් එකේ යන ගමන් සහ එන ගමන් තමයි මම ඒ පොත කියවලා ඉවර කලේ. එහෙම කියවන්න අමාරුයි. ඒත් පොත කොච්චර දැනුනද කියනවා නම් මට ඒක දැනුණෙ නෑ.

පොත කියවන් යනකොට උගුර හිරවෙන තැන්, කඳුලු එන තැන් කම්පනයක් දැනෙන තැන් ගොඩාක් තියෙනවා. සන්නස්ගල සර්ගෙ අම්මා ඉන්න කොටසෙ මුලු ජීවිත කතාවම ඒ පොතේ තියෙනවා. ඒ අම්මා කොච්චර අහිංසකද?? කවදාවත් දැක්කෙ නැති චීත්ත හැට්ට අඳින පරම්පරාවෙ අකුරු නූගත් අම්මා කෙනෙක්ට මේ රටේ මිනිස්සු කොච්චර ආදරේ කරන්න ඇතිද මේ පොත කියවලා. මට එහෙම හිතනවා.

ඒ අම්මා තමන්ගෙ ස්වාමි පුරෂයාගෙන් ගුටි කනවා. දුප්පත්කමින් අසීමිතව බැට කනවා. දරුවන්ගෙ නොහොබිනා කම් වලින් බැට කනවා. හැම දෙයක්ම දරාගෙන මහ පොළොව වගේ දරුවන්ට ආදරේ කරනවා.අම්මගෙ පොඩි පුතා ඒ අම්මට සැලකුවත් හිතූ තරමට සලකගන්න බැරි වුණ පසුතැවීම මේ පොතේ හැම තැනම තියෙනවා.

අම්මා අගස්ති මාලයකට ආස කලා වගේම තමන්ගෙ පොඩි පුතා(සන්නස්ගල සර්) ඒක කවදහරි ගෙනත් දෙයි කියලා ජීවිත කාලෙම බලන් හිටියත් ඒක වෙන්නෙ නෑ. අම්මා මැරුණට පස්සෙ අගස්ති මාල පනහක් ගෙනත් අම්මගෙ වයසෙ තව අම්මලා පනහකට බෙදලා දුන්නා කියලා අම්මගෙ පොඩි පුතා මේ කතාවෙ කියනවා දරුණු පසුතැවීමකින්.

මේකෙන් දෙන වැදගත්ම පණිවිඩය රචකයාට දැනෙන මේ කම්පනය සහ පසුතැවීම කිසිම කෙනෙක් අයිති කරගන් එපා කියන එක. ඒ පණිවිඩය මේක කියවන පුංචි ළමයෙක් පවා ග්‍රහණය කරගන්න තරම් මේ පොත සංවේදී සහ සරලයි. ඒක වයසක අම්මා තාත්තා වෙනුවෙන් විතරක් නෙවෙයි අපි වටේ ඉන්න හැම ආදරණීයයෙන් වෙනුවෙන්ම ආදේශ වෙන් ඕනෙ.

මම ආදරය කරන කෙනෙක්ට මේ මොහොතේ කරන්න ඕනෙ දේකට මම කම්මැලි වෙනවා හෝ හෙටට කල් දාන්න හිතුණොත් ඉක්මනටම මට මේ පසුතැවීමේ කතාවත් මතක් වෙනවා. සමහර පොත් වලින් ඇති කරන දේවල් ඒ තරම් ප්‍රබලයි.

සන්නස්ගල සර්ට මේ රටේ කැමති මිනිස්සු වගේම විවේචනය කරන මිනිස්සුත් ඉන්නවා. කැමති වත් අකමැති වත් වෙලා නොහිටියට සර්ගෙ "අම්මා" අම්මගෙ පොඩි පුතාව මගේ කැමතිම චරිතයක් කලා. ඒ කතාව ඒ තරම්ම අව්‍යාජ යි. හැමෝම "අම්ම" ව කියවන් ඕනෙ. ඒ අම්මගෙන් අපේ අම්මව කියවගන්න පුලුවන්. අම්මලා ගෙ හිත් කොච්චර ලොකුද, සුන්දරද, ආදරණීයද අව්‍යාජ ද කියලා කියවගන්න පුලුවන්.

source

මගේ ෆෝන් එකේ මකන් නැතිව තියන් ඉන්න එකම පොත මේක. ඒ මං මේක නිතර කියවන හින්දා නෙමෙයි. මං මේ පොතට ආදරේ හින්දා. නිතර කියවන් නැත්තෙ මට අඬන් නැතිව ඒක කියවන්න බැරි හින්දා. "අම්මා" කියන්නෙ ඒ තරම් දුක්බර, සුන්දර කවියක්. 💚