අපිනම් පෝයටත් වැඩ - 5% to Sl Charity

ඉතින් කොහොමද යාළුවන්ට… හැමෝම මේ වසංගත තත්වයෙන් ආරක්ෂාවෙලා පරිස්සමට ඉන්නවා ඇති කියලා හිතනවා. ඔන්න ඉතින් දවස් ටික ටික ගෙවිලා ගිහිල්ලා අවුරුද්දේ අන්තිම කාලයටත් කිට්ටුවෙලා. අවුරුද්දේ මුල මේ අද ඊයේ වගේ මටනම් දැනෙන්නේ.

අද පෝය දවසක් උනත් අපිටනම් පෝය දවසක් කියලා තියෙන රාජකාරී වලින් අඩුවක් නෑ. ඒක තමයි ඉතින් ඉදිකිරීම් වැඩබිම්වල තියෙන විදිය. මුලදී මේ දේවල් නුහුරුයි වගේ දැනුනට දැන් අවුරුදු ගානක් තිස්සේ පෝයට වැඩට එන එක කරන හින්දා ඒක සාමාන්‍ය දෙයක් බවට පත්වෙලා. ඉතින් රටේ තියෙන තත්වයත් එක්ක පළාත් අතර සංචරණ සීමා පනවලා හින්දා ගෙදර ගිහින් අම්මලා තාත්තලා බලලා එන්න කියලා වයිෆ් මේ පෝය දවස එනකන් හිටියේ ඇඟිලි ගැන ගැන. එහෙම ඉන්න හේතුව තමයි මේ පොයෙන් පස්සේ සංචරණ සීමා ලිහිල් කරනවා කියලා කියපු එක. ඒත් ඉතින් ඔන්න ආයෙත් පළාත් අතර සංචරණය 31 වෙනකන් තහනම් කරලා කියලා දැන් ටිකකට කලින් දැනගන්න ලැබුනා. ඒ කියන්නේ වයිෆ්ගේ ආසාව ඉෂ්ට වෙන්න තව ටිකක් කල් යනවා කියන එක තමයි.

මං සයිට් ජීවිතේට එන්න කලින්, ඒ කියන්නේ උසස් පෙළ කරන කාලයේදී මට හම්බුනු ගුරුවරයෙක් හින්දා මං පුරුදුවෙලා හිටියා පෝයට සිල් ගන්න යන්න. මුල්ම කාලයේනම් යාළුවොත් එක්ක එකට සිල් ගන්න ගියේ ඒක ටිකක් වෙනස් වැඩක් වගේ හින්දා දැනුණු හින්දා. ඒත් ටිකක් දවස් එහෙම යද්දී සිල් ගන්න යන්න ආසා හිතුනා. ඒ විතරක් නෙවෙයි අසපුවේ පෝය දවසේ තියෙන වැඩසටහන් වලට අමතරව අනිත් දවස්වල තිබුණු වැඩසටහන් වලටත් යන්න මං පුරුදුවෙලා හිටියා. ඒ කාලේ දැන් වගේ වගකීම් කියලා දෙයක බරක් තිබුනෙම නැතිතරම්. සමහර වෙලාවට සතියකට විතර කිට්ටු කාලයක් අසපුවේ නතරවෙලා වැඩසටහන් සංවිධානය කරන දේවල් වලට පවා උදව් කරලා එන්න තරම් කාලයක් ගතකරන්න පුලුවන් උනා.

ඒ හැමදෙයක්ම එහෙම වෙන අතරේ තමයි මං මගේ සයිට් ජීවිතය පටන්ගත්තේ. ඉතින් මේවගේ තියෙන වැඩත් එක්ක මගේ පරණ පුරුදු වලින් මාව ටිකෙන් ටික ඈත් උනේ මටත් නොදැනීම. පරණ මතකයන් මතක් කරද්දිනම් ආයෙත් ඒ කාලයට යන්න හිතෙනවා. ඒත් මොකක්දෝ තැනක වෙච්ච මොකක්දෝ දෙයක් හින්දා මං රාමුවකට කොටුවෙලා වගේ දැනෙනවා. සයිට් ජිවිතේ මුල් කාලයේනම් අපි සර්ට කියලා ටිකක් කලින් ඕෆ් වෙලා සයිට් එකේ වාහනෙන්ම පන්සල් ගිහින් ආවා. ඒත් දැන් තියෙන කොරෝනා තත්වෙත් එක්ක ඒවත් නතරවෙලා. ඇත්තටම එක දිගට වැඩ කරලා හෙම්බත්වෙලා ඉද්දි පෝය දවසට පන්සල් ගිහින් ආවම හිතට දැනෙන්නේ පුදුම සහනයක්. ඉතින් අදවත් හවසට පන්සල් යන්න තිබුනානම් හොඳයි කියලා හිතුනත් කොරෝනා එක්ක හිතට බයයි යන්න.