HERMİYAS EFSANESİ

Herkese Merhaba;

Sizlere daha önce Milas'ın Güllük Mahallesinden defalarca bahsetmiştim.Çok sevdiğim için anlatmaktan bıkmadığım yer:) Günlerden bir gün Güllük'ün kordonunda gezerken Hermiyas heykelini görünce aklıma geldi. Hermiyas heykelini anlatacaktım.Daha önce size Hermiyas efsanesini başka bir gönderimde anlatacağımdan bahsetmiştim.Kısmet bugüneymiş.

Bundan yıllar önce Güllük Körfez'inde çok mutlu insanlar yaşarmış. Burada herkes birbirini tanırmış. Üzüntülerini, sevinçlerini kederlerini birbirleriyle paylaşır, çocuklar hep birlikte oynarlarmış. Hermiyas da bu çocuklardan biriymiş.Çok güzel bir çocukmuş. Annesi dışında kimsesi yokmuş. Bu yüzden annesi, Hermiyas'ın üzerine titrermiş. Bütün kötülüklerden korumaya çalışır yanından hiç ayırmazmış.Günlerden bir gün Hermyias'ın arkadaşları gelmiş.'' Haydi hep birlikte denize gidelim demişler''. Onu yanından bile ayırmayan annesi tabi ki buna izin vermemiş. Bunu duyan arkadaşları ise Hermiyas'la alay etmeye başlamışlar. Arkadaşlarının alay etmesi Hermiyas'a çok dokunmuş. Annesi bu durumu farkedince dayanamayıp ''haydi oğlum sen de denize git ama çok açılma, deniz bu ne yapacağı belli olmaz'' demiş. Hermiyas çok sevinmiş. Hemen arkadaşlarının yanına gidip hep birlikte denize gitmişler. Ege'nin tuzlu suları çocuk sesleriyle şenlenmiş.Çocuklar denizin serin sularına kendilerini bırakıp açılmışlar. Rüzgar da hafif hafif esiyormuş bu arada. Bir süre sonra bütün çocuklar geri dönmüşler. Ancak içlerinde sadece Hermiyas geri dönmemiş.Kara haber tez yayılmış. Hermiyas'ı 'Ege' aldı diye. En usta balıkçılar denize açılıp körfezi karış karış aramışlar. Ancak tüm aramalara rağmen Hermiyas'ı bulamamışlar. Annesi bağrına taş basıp Hermiyas'ın yokluğunu kabul etmediği gibi bir gün döneceğine inanmış.

Günlerden bir gün bir balıkçı telaşla kıyıya yaklaşarak ,Hermiyas'ı gördüğünü söylemiş. Oradakiler de Hermiyas'ı gördün o zaman neden getirmedin diye sormuşlar. ''Nasıl getirebilirim ki ''! Yunusun sırtındaydı ben yaklaştıkça uzaklaşıyorlardı diye cevap vermiş. ''Yunus, üzerinde insan mı taşır ''diye kimse ,balıkçıya inanmamış.

Ama günlerden bir gün gerçekten Hermiyas'ın geri geldiğini herkes öğrenmiş. Herkes kumsala koşmuş. Yunus ve Hermiyas birlikte kumsalda yatıyorlarmış. Oradakiler anlamışlar ki aslında balıkçının anlattığı hikayedeki yunus buymuş.Sonra yaşlı bir Güllüklü topluluğa demiş ki;

''Şu gördüğünüze iyi bakıp düşünün.İşte dostluk budur. '' Birlikte oynaşırlarken yüzgecinin boynunu kestiği Hermiyas'ın ölümü aslında yunusu da ölüme götürmüş.Yani dostunu yalnız bırakmamış. Yaşamda da ölümde de birlikte olmayı yeğlemişler.Bu durumdan etkilenen dönemin Güllüklüleri Yunus ile Hermiyas'ın altından yontusunu yaptırmışlar. Sikkelerini de kazıyarak onları ölümsüzleştirmişler...

Ben Hermiyas'ın efsanesinden çok etkilenmiştim. Bu yüzden hikayeyi sizlerle paylaşmak istedim.Umarım sizler de beğenirsiniz. Görüşmek üzere:)

#club5050 #club100 #steemit-turkiye #tr #turkiye #steemexclusive