Beyaz Dilekçe - Beğendiğim bir şiiri yazdım

sourceincisozluk

Rüzgâr giriyor artık kapıdan, pencereden;
Yanık kokusu gelir kaynayan tencereden.
Ölüp-ölüp dirilir mumun cılız alevi,
Ne kadar bağlansak da bu dünya bir düş evi.
Her yolcuda bir telaş, denizde fırtına var,
Bir hüzünlü şarkıdır dorukta esen rüzgâr.
Tek gözlü bir korsandır takvimin her yaprağı,
İnsan ölünce kocar mezarının toprağı...
Beden bir kuş kafesi gönül ise dost evi;
Ev kurmak hüner değil içinde yoksa sevi.
Ben sevda vurgunuyum, ha şair, ha ekinci;
Üretmekte birinci, üleşmekte ikinci...
Diri tohumlar ektim sahipsiz araziye,
Renksizi, âhenksizi koymadım teraziye.
Hep Hak rızası için kuşandım silahımı,
İsyan olmasın diye boğdum kendi âhımı.

sourcetrthaber

Ağlarken gülümsedim, gülümserken inledim;
Mevt oldum, mâverâyı merkezinde dinledim.
Bir yumurta bir lârva, bir lârva bir kelebek,
Bu düzenle kaynaşmış ana-renkle ara-renk...
Eşyayı kullanırken hangi ölçekte helâl?
Aşkımdır, iffetimdir beni kuşatan melâl.
Yorgun askerler gibi şehre çökünce gece,
Bağırtlak çarşılardan el-ayak çekilince
Tayflar geçer önümden, birden ateşim çıkar,
Binlerce sorgulayan gizli göz bana bakar.
sourcehaberler.com

Atılan her kurşunun bir erimi olmalı,
Eprimiş her giysinin bir yorumu olmalı.
Bir tarafta esenlik, bir tarafta sayrılık;
Vuslat bir ödül müdür, bir ceza mı ayrılık?
Kan esriği bir kedi yüreğimi tırmalar...
Her cepheye sürdüğüm aklımdan korkuyorum,
Bazen deli bir şimşek, bazen dipsiz uçurum.
Bu gelimli-gidimli dünyanın yükü ağır,
Bütün ufuklar kaçak, duvarlar kör ve sağır.
İnsanın aslı toprak, mayası kutsal çile,
Bir fişeklik baruttur bir kaşık güherçile.
Atmaca pençesini neden takar kekliğe?
Garibe tokat atmak yakışmaz erkekliğe.

İnsan insana karşı nasıl düşler ölümü?
Ben Barışa adadım kıskandığım gülümü...

Bahaettin Karakoç

@club5050 @club100 @steemitblog @steemexclusive @steemit-turkiye