Plac przed zamkiem w Kanazawie. Czarne orły, dzieci puszczające latawce i drzewo w kształcie serca.

Read this post on TravelFeed.io for the best experience

---

Przed zamkiem w Kanazawie znajduje się olbrzymi plac porośnięty trawą. Gdy tam dotarliśmy po zielonym terenie beztrosko biegały dzieci i puszczały latawce. Przez kilka minut obserwowałam jaką mają frajdę z tej zabawy. Niestety nie zdążyłam uwiecznić tego momentu i cudnych japońskich latawców, bo dzieciaki i ich nauczyciele szybko się zebrali, widocznie trafiłam na koniec ich wycieczki.

Po drodze minęliśmy to drzewo. Przypomina mi trochę watę cukrową na patyku ułożoną w kształt serca. Efekt serca potęguje kolor liści, które jesienią w części zrobiły się czerwone.

Gdy zobaczyliśmy, że wiele osób siedzi na trawie, także postanowiliśmy spędzić w ten sposób trochę czasu. Położyliśmy się na niej i przez dłuższą chwilę relaksowaliśmy się patrząc w niebo.
Lubię czasem obserwować chmury, które mają różnorodne kształty, niekiedy przypominające coś co znam z realnego życia. Bardzo mnie to odpręża.

Po pewnym czasie zauważyłam, że obok nas latają ważki. Jena z nich usiadła blisko mnie. Najpierw na trawie, a później na mojej torbie. Miałam nietypowy, czerwony kolor. Wcześniej znałam tylko niebiesko-zielone gatunki ważek.

Niedaleko nas było sporo grupek japońskich uczniów ubranych w tradycyjne uniformy i żółte kapelusze oraz ich nauczycieli. Większość z nich zrobiła sobie mały piknik na trawie. Myślę, że o wiele przyjemniej jest zjeść drugie śniadanie w takim otoczeniu, na łonie przyrody niż w szkolnych murach. Pamiętam, że w szkole podstawowej też mieliśmy spory teren przed szkołą. Najczęściej wychodziliśmy tam gdy było ciepło - na przerwach, albo na lekcjach wf-u. Wróciło wspomnienie kanapek zjadanych na kocu, na trawie. Choć japońscy uczniowie mieli dodatkową atrakcję - widok na cudowny zamek.

Kolejną atrakcją tego miejsca były czarne orły latające nad naszymi głowami. Szybowały z szeroko rozpartymi, dużymi skrzydłami. Wznosiły się dumnie, czasami bardzo wysoko, a kiedy indziej na tyle nisko, że mogłam je uchwycić na zdjęciu. Jednak dopiero gdy dotarłam na wysokość zamku udało mi się uwiecznić jednego z czarnych orłów - z bliska, gdy odpoczywał na jednym z drzew.

---

View this post on TravelFeed for the best experience.