ΑΓΑΠΗΜΕΝΕΣ ΑΤΑΚΕΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟ

ΓΚΙΩΝΑΚΗΣ: Τι θέτε; Θέτε τίποτα;
ΣΤΑΥΡΙΔΗΣ: Έχεις μια πορτοκαλάδα ρε;
ΓΚΙΩΝΑΚΗΣ: Πορτοκαλάδα θέτε;
ΣΤΑΥΡΙΔΗΣ: Ναι!
ΓΚΙΩΝΑΚΗΣ: Από πορτοκάλια;
ΣΤΑΥΡΙΔΗΣ: Όχι, από μούσμουλα!!!
ΓΚΙΩΝΑΚΗΣ: Χαχα, καλό!
ΣΤΑΥΡΙΔΗΣ: Να! Να που το ρίξαμε και οι δυο στις τσαχπινιές και πώς θα βγάλουμε άκρη! Φέρε μια πορτοκαλάδα ρε!
ΓΚΙΩΝΑΚΗΣ: Πορτοκαλάδα θέτε;
ΣΤΑΥΡΙΔΗΣ: Πορτοκαλάδα, λεμονάδα, ό,τι να 'ναι.
ΓΚΙΩΝΑΚΗΣ: Λεμονάδα θέτε;
ΣΤΑΥΡΙΔΗΣ: Άιντε, λεμονάδα.
ΓΚΙΩΝΑΚΗΣ: Από λεμόνια;
ΣΤΑΥΡΙΔΗΣ: Ω! Ρε τι θα γίνω εγώ με δαύτον! Ρε! Έχεις μια γκαζόζα;
ΓΚΙΩΝΑΚΗΣ: Γκαζόζα θέτε;
ΣΤΑΥΡΙΔΗΣ: Γκαζόζα, σόδα, ό,τι να 'ναι!
ΓΚΙΩΝΑΚΗΣ: Σόδα θετε;
ΣΤΑΥΡΙΔΗΣ: Ω! Ρε τι θα γίνω εγώ με σένα!
ΓΚΙΩΝΑΚΗΣ: Ε! Μια μου λέτε λεμονάδα, μια πορτοκαλάδα, μια σόδα! Τι θέτε;
ΣΤΑΥΡΙΔΗΣ: Άκου δω! Μια κι όξω! Πορτοκαλάδα!
ΓΚΙΩΝΑΚΗΣ: Πορτοκαλάδα θέτε;
ΣΤΑΥΡΙΔΗΣ: Α! Στάσου! Μην το ξαναπάμε απ' την αρχή!
ΓΚΙΩΝΑΚΗΣ: Πορτοκαλάδα θέτε;
ΣΤΑΥΡΙΔΗΣ: Πορτοκαλάδα.
ΓΚΙΩΝΑΚΗΣ: Να σας δώκω.
ΣΤΑΥΡΙΔΗΣ: Άντε δώκε μου τέλος πάντων. Να ξεμπερδεύουμε!

    (Ρωτάει ο Σταυρίδης περιμένοντας την πορτοκαλάδα)

ΣΤΑΥΡΙΔΗΣ: Ρε συ; Ο Παλαιών Πατρών Γερμανός είναι αυτός;
ΓΚΙΩΝΑΚΗΣ: Τσου. Έλληνας είναι.
ΣΤΑΥΡΙΔΗΣ: Κατάλαβα!!!!!