İnsanlar! Afrikada ki o küçük bebeklerin çocukların açlık ve susuzluktan kemiklerinin belirginleşmesini görmüyorlar mı? İnsanlar neden haline şükür etmiyor da her zaman fazlasını istiyor? Biz neden bu insanları doyuramıyoruz? Onların muhtaç olduğu şey neden bize ağır geliyor? Bizler sıcacık evlerimizde gönül rahatlığıyla yemek yerken onların her gün aç uyuması yüreğimizi sızlatmıyor mu? Her ne olursa olsun şükür edin. O bebeklerin aç uyumasına razı olmayın. Her yediğiniz lokma da onların aç uyuduklarını düşünün. Düşünün ki sahip olduklarınızın değerini bilin.