Poznaj Historię przez Numizmatyke

Witam dziś chciałem wam przedstawić monetę która jest datowana na około 330 lat pne.
Jest to drachma Aleksandra Wielkiego króla Macedonii, twórcy bliskowschodniego imperium; nazywany także Aleksandrem Macedońskim. W młodości wychowywany przez sławnego filozofa Arystotelesa. Zasiadł na tronie w roku 336 p.n.e., po śmierci swojego ojca Filipa II. Hegemon Związku Korynckiego, skupiającego większość państw greckich. W 334 roku rozpoczął wielką kampanię przeciwko Persji, rządzonej przez Dariusza III. Zwycięzca spod Issos (333 p.n.e.), zdobył Tyr, zajął Gazę i Egipt. W 331 roku zadał Dariuszowi ostateczną klęskę pod Gaugamelą, wcielając do swojego pęczniejącego imperium Mezopotamię, a także obszar dzisiejszego Iranu i Afganistanu. Podjął próbę podboju Indii. Zmarł w Babilonie w wieku zaledwie 33 lat.

Awers monety przedstawia Głowę Heraklesa nakryta lwią skórą patrzącą w prawo.

Rewers monety to Zeus siedzący na tronie w lewo, trzymający orła i berło.
Moneta raczej w stanie słabym i nie dużo warta ale dla mnie to prawdziwy skarb.

Jakim człowiekiem był Aleksander Wielki-Spoiwem, które przez wszystkie lata podbojów zapewniało zwartość armii macedońskiej, była osobowość Aleksandra. Po bitwach miał zwyczaj odwiedzać rannych, rozmawiać o ich obrażeniach, chwalić za dzielność oraz nagradzać pieniężnie stosownie do dokonanych czynów. Poległym w boju urządzał okazały pogrzeb. Ich rodziców i dzieci zwalniał od wszelkich podatków i świadczeń. Dla urozmaicenia organizował po bitwach igrzyska i zawody. A pewnego razu mężczyznom, którzy niedawno się ożenili, dał urlop, by mogli w Macedonii spędzić zimę z żonami. Wszystkim tym zaskarbił sobie przywiązanie i podziw swoich ludzi.

Jak zmarł Aleksander Wielki-Wkrótce po powrocie do Babilonu Aleksander zapadł na gorączkę malaryczną i już nie wyzdrowiał. Dnia 13 czerwca 323 roku p. n. e., przeżywszy zaledwie 32 lata i 8 miesięcy, Aleksander uległ najgroźniejszemu wrogowi - śmierci.

Potwierdziły się słowa hinduskich mędrców, którzy rzekli: „Królu Aleksandrze, każdy człowiek zajmuje tylko taką część ziemi, na jakiej właśnie my stoimy. Ty zaś będąc człowiekiem podobnym do innych, a ponadto wtrącającym się zuchwale w obce sprawy, przeszedłeś ze swego domu taki szmat ziemi, sprawiając sobie i innym kłopot i cierpienia. Niedługo i ty umrzesz, a wtedy zagarniesz tylko tyle ziemi, ile potrzeba na pogrzebanie ciała”.]

Zapraszam do komentowania.