Yaşanılabilir Bir Dünya İçin Ne Yapmalı? (iyidunya)

"İyi bir dünya" denilince akıllarda birçok kavram şekilleniyor, bu konuyla ilgili hayaller veya planlar ortaya atılıyor ve "Hemen işe koyulmak lazım!" deniliyor. Fakat "İyi bir dünya oluşturmak için hadi başlayalım." denilince ise büyük bir sessizlik kaplıyor etrafı... Herkes kabuğuna çekiliyor, düşüncelerini kendine saklıyor. Kötü bir olay gördüklerinde ise üç maymunu oynuyorlar ve kötü bir şey yaptıklarında ise "Zaten hak etmişti, ben yapmasam başka biri yapardı. Oh olsun!" diyorlar. Bence iyi bir dünya için öncelikle bu suskunluğu bozmak ve kötü gidişata bir son vermek gerekli.

Bu suskunluğu bozabilmek için temele inilmesi gerekiyor. Temelde ise bence en önemli faktör KADIN. Kız çocukları olanlar onları öyle iyi yetiştirmelidirler ki; büyüdüklerinde, hatta anne olduklarında, iyilik saçabilsinler. Çünkü bir kadın anne olduğu zaman bildiği bütün her şeyi çocuklarına öğretir. Yani özetle geleceği kadın şekillendiriyor diyebilirim. Bir anne çocuklarına iyilik aşılarsa; iyi bir dünya biraz olsun hayalden gerçeğe aktarılabilir.

Bu arada süreç böyle devam ederken hep iyi şeyler yaşanır demiyorum. Her insan dört dörtlük olamaz ki, çocuklar da hata yapabilir. Hata yaptıklarında onlara kızmak yerine, onları susturmak yerine; sabırla, doğruyu keşfetmelerini uygun sorularla hatta empati yaptırarak sağlamalıyız. Maharet çocuğu kırmadan incitmeden ona doğruyu gösterebilmekte.

Suskunluğu bozabilmek için başka bir faktör: Öğretmenler. Çocuk belli bir yaşa geldikten sonra okulla tanışır. Çevresi artık sadece aile bireylerinden oluşmamaktadır. Bu çevrede ise öğretmen tıpkı bir aile bireyi gibidir. Derslerin yanı sıra doğruyu, yanlışı, iyiyi, kötüyü öğretmek; çocukların iyi bir birey olması öğretmenin sorumluluğundadır. Çocukların hayatlarına dokunarak onların iyi bir birey haline getirmek öğretmenin görevidir. Öğretmen bir konuda her bir öğrencisine söz hakkı vermelidir, her bir öğrencisinin fikirlerini dinlemelidir. Bizim eğitim sistemimizde çok konuşanı hep susturmaya çalışırlar. Bazen bazı öğretmenler konuşanları tahtaya yazarlar, düşük notla tehtit ederler; çok konuşanlara ceza verirler. İşte bu şekilde yetişen çocuklar fikirlerini dile getirmekte çekimser kalıyorlar, düşüncelerini kendine saklıyorlar. Yani susan bir topluluk oluyorlar. Böyle öğretmenler için artık yapacak bir şey yoktur ama; gelecek için hiç umut yok diyemem. Bu noktada yazımın başına tekrar dönüş yaparak "İyi bir öğretmeni ise ancak iyi bir KADIN yetiştirir." demek istiyorum. Yani kilit faktör KADIN diyebilirim. Tabi kadınların üzerine bu kadar sorumluluk yüklemek doğru olmaz. Onlara yardımcı olacak kişiler; yine iyi bir kadın tarafından yetiştirilmiş olan eşleridir. İyi bir aile iyi bir gelecek yetiştirip şekillendirebilir.

Sonuç olarak çocuklarımızı iyiyi öğreterek yetiştirirsek, fikirlerine değer vererek yetiştirirsek, bir topluluk içinde birer söz sahibi olmalarını sağlarsak biraz olsun iyi bir dünya oluşabilir. Böyle böyle bu kötü gidişata bir dur demiş olabiliriz. Şimdi başlasak belki biz göremeyiz ama bizden sonraki nesiller için bir umut olmuş olur.

Fotoğraf