Wanneer mijn fantasie geprikkeld wordt door de schoonheid van vrouwen...
Het vrouwenlichaam is net een tempel waar ik wil verloren lopen. Een doolhof van ontdekkingen, waar mijn fantasie wordt door geprikkeld en waar ik in verdwaal door haar aanwezige schoonheid.
Het vrouwenlichaam is net een onbesproken blad, waar ik me net als een rups me laat voeden door haar kennis en wulpse rondingen. Tot ik voldaan me laat opnemen door haar aanwezigheid.
Het vrouwenlichaam is net een tuin, waar ik als vlinder wil rondfladderen. Net als de eerste lentekriebels na een lange afwezigheid van genegenheid.
Het vrouwenlichaam is net een oceaan, waar ik wil vertoeven. En onbezorgd wil rondzwemmen, net als in vijver van geborgenheid van in de moederschoot.
Het vrouwenlichaam is net een landschap waar ik onbezonnen wil rondfietsen, om de kleuren van het licht te laten weerkaatsen tot schaduwen en reflecties van mijn zijn.
Gelieve dit te beoordelen en te herstemen als je deze post leuk vindt alvast bedankt