[C.D.]
…Zarówno dwudziestoparolatek jak i gospodarz zwiesili głowy.
- No niby tak, ale historia jest prawdziwa – Rzekł Indra unosząc wzrok – Posłuchaj. To może uratować Ci życie...
Ta historia wydarzyła się grubo ponad dekadę temu. Brat wybrał się ze znajomymi ze studiów na biwak. Wtedy jeszcze nie istniały żadne obostrzenia wstępu do miejsca naszego jutrzejszego pobytu. Studenci w planach mieli wędkowanie, taplanie się w morzu i chodzenie po zboczach wulkanu. Brat miał przynieść węgiel na sate [1], drugi kolega wędkę, ktoś tam jeszcze płetwy i rurkę.O miejscu już wtedy chodziły legendy, ale mój brat jest, tak jak i ty, człowiekiem małej wiary.
Wierzę w rzeczy, które mają sens – odrzekłem - dlatego póki, co Ci wierzę, ale coś czuję, że zaraz przestanę.
Tak jak już wspominałem, brat zapomniał tego węgla – zignorował moją złośliwość Indra – i trzeba było ukuć coś innego. Z racji swojej niezgułowatości, to na niego padła funkcja łowcy chrustu. W tej arcyważnej misji, zobowiązał towarzyszyć się mu jego namiotowy współlokator Taufik. Chłopaki wciągnęły na nogi kalosze, a na plecy sznurki do dźwigania chrustu, po czym wyruszyli na tułaczkę po stokach wulkanicznych. Cała reszta została nad brzegiem. Wibowo zajął się tym na czym się znał najlepiej, czyli połowem ryb i jedzeniem „węży” pod palemką, zaś Bagus i Bambang poszukiwaniem Nemo wśród bielejącej rafy morza baliskiego.
Czytaj dalej tutaj:
https://www.azjatyckitrip.com/single-post/2014/05/15/Wszystkie-Niewidzialne-Miejsca-Vol-I-cz2