Eenvoudig parabeleren
Jezus sprak tegen eenvoudige mensen, daarom zijn zijn woorden eenvoudig. De doortraptheid van de mens was duidelijk zichtbaar en niet verstopt. Mensen droegen hun binnenkant aan de buitenkant: je kon ze lezen. Wat Jezus zei was duidelijk, omdat de mensen simpel leefden en geen ingewikkelde geesten hadden.
De Schriftgeleerden waren wel ingewikkeld, daarom konden zij Jezus niet begrijpen. Gewone mensen begrepen wat hij zei, omdat ze zelf niet ingewikkeld waren en daarom hun egoïsche kenmerken niet hadden leren verstoppen. Gewone mensen konden begrijpen wat Jezus zei, maar de geleerden konden dat niet; de Schriftgeleerden niet, de politici niet etc..
Het is niet moeilijk om te begrijpen waar ware religie over gaat. Het is ook niet moeilijk om puur te worden, totaal in je aanwezigheid. En in die tijd spraken ze nog vrijwel uitsluitend in wat wij boerentaal noemen: boerenwijsheid taal, het is de wijsheid die van dichtbij je wezen komt, het is kennis van dichtbij jezelf, de kennis van het eerlijke. Het is kennis van het land, en het kan niet oneerlijk zijn. De boerenwijsheid was zelfkennis.
Om boerenwijsheid als taal te gebruiken, of om boerentaal als spreektaal te hanteren, maakt dat je niet veel hoeft te zeggen om duidelijk te maken wat je bedoeld. Maar doordat Jezus tegen zowel gewone mensen als ook tegen geleerden sprak, heeft dat een probleem veroorzaakt waardoor je hem niet begrijpt. Jezus zegt het tegen de gewone mens dingen in boerenwijsheid-taal, in parabels gebruikmakend van lokale gezegden en uitspraken… maar tegen de Schriftgeleerden spreekt hij in symbolische taal, iets wat hij zelfs een aantal keren fysiek demonstreerde.
Jezus wist heel goed wat hij deed. Hij vertelt de gewone mens de ander lief te hebben als jezelf, en hij zegt dat, omdat de toehoorders dat direct begrijpen, maar in de tempel gooit Jezus voor geleerden en handelaren de tafels om, terwijl hij zegt: “Maak mijn Vaders huis geen marktplaats”… Waarmee hij zegt dat religie niet tot handel gemaakt moet worden, omdat de spiritualiteit ervan de waarde is, en geen andere… en hij zegt er tevens mee dat je je mind niet tot handelaar moet maken, zodat je de wereld niet symbolisch gaat benaderen, want dan doe je de dingen niet meer omdat je de liefhebt, maar omdat je iets van hem wilt…
Als je jezelf niet liefhebt, kun je geen ander liefhebben en als je je mind tot een handelaar maakt, houdt je hooguit van de anders' geld. Waardoor hij zegt dat je de ander moet liefhebben zoals jezelf, zodat je een mogelijk hebt om te herkennen wanneer je aandacht goed gericht is om jezelf te kunnen zien… want dat is spiritualiteit. En het brengt slechts schoonheid.
Jezus zegt dingen dusdanig dat het zowel voor het externe als ook voor het interne geldt. Het zijn daarmee geen regels om naar te leven, maar de woorden van een mens die diep inzicht in de psyche van de mens heeft. Jezus toont daarmee dat hijzelf weet, maar dat hij ook de ander doorziet in z'n mentale vervorming.
Jezus toont met z'n woorden dat hij weet dat je geest spiegelt en dat je ermee verpersoonlijkt door auto-hypnotische eigenschappen, waardoor je ook zal spiegelen en overnemen wat hij je zegt en demonstreert. Doordat Jezus z'n statements zelf verpersoonlijkt, toont hij je niet alleen wat er fout is, maar demonstreert er ook het juiste mee. Jezus is niet alleen juist maar fraseert het dusdanig dat het direct over te dragen is, omdat je het zo van elkaar spiegelt: je kleed je er mee aan; je spiegelt het en verpersoonlijkt ermee… En daarmee leer je door simulatie, wat hij nou eigenlijk zegt.
Jezus' woorden zijn gebruikmakend van het feit dat je spiegelt en gebruikmakend van het feit dat je je ermee verpersoonlijkt. Zijn woorden zijn congruent met zowel het innerlijk als ook het uiterlijk. Maar hij zegt het niet als iets wat je moet uitvogelen, maar door je mind de waarheid direct te laten spiegelen vanuit je onbewuste staat. Iets wat het juiste is om te doen met zelfkennis, waardoor je wezen zich automatisch richt naar bewuste aanwezigheid. Maar ook iets wat door iedere manipulator wordt gebruikt om je te sturen, iedere tiran, religieuze leider, dictator en politicus… de handelaren die de mind hebben leren gebruiken vanuit deze precaire aangelegenheid om bevolkingen te besturen… Het is hoe alle spiritualiteit tot religie werd door het occulte.
Door de manier hoe Jezus zich uitdrukt, ben je direct even in een stukje rust in je mind, waardoor je geweten direct zichtbaar is, waardoor je direct zelf kunt weten waar je, niet en wel, wezenlijk jezelf bent. Jezus maakt de contrasten zichtbaar, waardoor je kunt zien wat de zweren en zonden zijn, die je ervan weerhouden eerlijk en jezelf te zijn. Door de krachtige statements van Jezus zijn je mentale structuren direct voor je zichtbaar en je zal eenvoudigweg vergeven moeten worden om erdoorheen te kijken naar jezelf.
Als je de ander niet liefhebt, zal je alles beoordelen wat een ander doet... als reflectie van het feit dat je jezelf niet liefhebt. En als je de ander beoordeelt, dan ben je constant handel aan het drijven. In beide gevallen vertelt het hetzelfde verhaal: je construeert een ego, waardoor je alles wat je maar kan, bent doet of weet, gaat willen verhandelen. Je zal het hele leven tot een formule willen maken. Dit moet zus volgens je regels en dat moet zo volgens je regels. Maar het is allemaal voor persoonlijk gewin en door persoonlijke beleving van symbolische waarden. Zo leven we voor vanalles wat we waardevol vinden, maar niets daarvan heeft wezenlijk de waarde die we erop projecteren. Dit structureert de toestand waarin we ons afscheiden van ons eigen leven en aldus sterven we af zonder ooit echt geleefd te hebben.
De woorden die Jezus tegen gewone mensen sprak, werden niet begrepen door de Schriftgeleerden, want zij waren denkers met rationaliserende minds en ego's. En wat Jezus tegen de Schriftgeleerden zei, werd niet begrepen door de gewone mensen, want die dachten niet veel en kenden een liefdesleven, waardoor ze ook zonder ego met elkaar konden zijn.
Het omgooien van de tafels heeft net zo'n zelfde soort verklaring. Zowel fysiek als ook symbolisch. Jezus gebruikt het feit dat hij dit in de stenen tempel doet, om de lichamelijke tempel voor de geleerden aan te wijzen. De stenen tempel is representatief voor de symbolische tempel: de constructie van de minds overtuigingen.
En als je projecteert dan zie je de stenen tempel als iets wat een “tempel van God” is… als je kijkt met de ogen als de Schriftgeleerden. Maar het is daarmee dus de tempel van de verkeerde god: het ego van de mind… tenzij je de handelaar eruit gooit.
De stenen tempel is de tempel van de valse. Er is niets heiligs daar, behalve de natuur van de steen… Maar als je het gebouw gaat gebruiken om bij elkaar te komen om uit te leggen hoe de constructie van de valse erin plaatsvindt, dan wordt het gebruikt waarvoor het is bedoeld.
Als je in de stenen tempel samenkomt om er eer aan God te brengen, dan ben je op de verkeerde plek... Het grasveld bij de rivier is er beter voor… tenzij het koud is en regent.
De mensheid wordt al millennia de verkeerde kant op gewezen, doordat alle institutionele religie, gekaapte religie is. Maar een Meester zoals Jezus, die zo tot de verbeelding spreekt maar tevens het hart raakt, blijkt alle tijden te overleven… en dus eeuwig te zijn.
Als ik zoveel geld zou hebben dat ik het zou kunnen uitdelen, dan zou ik het uitdelen… Maar als ik zoveel geld zou hebben dat ik het kan uitdelen en ik deel het uit, dan zou ik niet zoveel geld meer hebben dat ik het zou kunnen uitdelen... waardoor ik geld niet uitdeel.
Als ik zoveel geld zou hebben dat ik het kan uitdelen en als ik dan zoveel geld zou overhouden dat ik het kan uitdelen, en ik deel het uit… dan is er geen verschil meer tussen mij, die geld genoeg heeft om het uit te delen, en hen met wie ik deel. Waardoor zij die ervoor zorgen dat ik genoeg geld heb om het uit te delen, er niet meer voor zorgen dat ik genoeg geld heb om het uit te delen... waardoor ik geld niet uitdeel.
De mind is een handelaar, maar kan niet delen. Het delen van de mind is een rekensom. De mind is verdelend. En dit verdelen is niet delend, het is opbrekend... en daarmee stroming stagnerend, waardoor geen dynamiek ontstaat en harmonie buiten bereik blijft…
Jezus doet de Schriftgeleerden in de stenen tempel voor hoe ze intern met die symbolische waarden moeten omgaan. Jezus doet ze voor hoe ze met de symbolische tempel moeten omgaan, die de stenen tempel is gaan representeren. Hij gooit de inhoud ervan even door elkaar, waardoor ze direct kunnen inzien wat ze nou echt belangrijk vinden.
Hij toont de hypocrisie van de mind, en toont daarmee aan dat je de handelaar in de tempel eruit moet gooien.
Door de aandacht even duidelijk gefixeerd te krijgen op wat ze aan het doen zijn, hebben ze de mogelijkheid om het direct te stoppen.
Door te kijken hoe ze zelf aan het handelen zijn, moeten ze hun aandacht naar binnen richten, in de levende tempel.
Ze keken niet goed. Ze moesten bekeren. Ze moesten hun aandacht naar binnen richten... ze moesten inzichten.
En als ze naar Jezus hadden geluisterd en daadwerkelijk de stenen tempel geleegd hadden van alle handel, inclusief alle religieuze handel die er plaats had, dan had het slechts drie dagen geduurd, voordat de stenen tempel gebruikt zou kunnen worden waar het voor is. Eén dag zou nodig zijn om de handelaren eruit te gooien en de tempel weer leeg te maken. Eén dag is er dan nodig met de Schriftgeleerden, om de parabels voor gewone mensen uit te leggen. En één dag is er nodig met de gewone mensen om de symboliek van de Schriftgeleerden uit te leggen. Waarna het geheel weer klaar is voor gebruik.
In de toestand van zelfreflectie, zie je je eigen doortraptheid, je eigen duivelsheid, omdat je mind het innerlijke van je tempel is, waar de valsheid in je kan ontstaan als je niet kijkt. Je hebt je tempel tot een handelaar gemaakt, en je hebt het huis van God daarmee tot marktplaats gemaakt, waardoor je de ander niet kunt liefhebben, omdat je niet met liefde met jezelf omgaat…
Je kent jezelf niet en je kent je wezen niet, waardoor je niet van een ander kunt houden, zoals je van jezelf kunt houden. Zodoende blijft de handelaar in de tempel en verdedig je het en blijf je hypocriet.
Zoals met alle taal is het gebonden aan de plaats en periode dat het gesproken werd, maar zouden de uitspraken in de loop van de tijd veranderen als we het hadden toegestaan. Maar de woorden werden niet begrepen en degene die er iets van begrepen werden vervolgt, omdat het de hele wereld kan veranderen in het delende paradijs wat het is. Het dient als levend gezien te worden, want alles leeft in werkelijkheid: taal, samenleving, religie… alles...
En levend betekent vrij.
Zo zegt een boer tegen iemand die goed praten kan: “Hij kan op water lopen”, maar wordt er vervolgens gedacht dat dat letterlijk kan. Zo zal een “leproos” iemand zijn geweest die niemand durfde aan te raken, omdat hij gewoon vies was en stonk. En een “kreupele” zal iemand zijn geweest die zichzelf voorhoudt dat hij twee linkerhanden heeft en daarom niets kan. Het is niet dat we zomaar spontaan genezen door een aanraking; we helen door aanraking, maar helen is een eigenschap van de mind, niet van het lichaam. Je geneest als gevolg van heling, dat is zeker waar. Je heelt door de aandacht van anderen en door je aandacht bij jezelf te houden, waardoor je ook lichamelijk geneest.
Het lichaam beweegt als één met de mind, maar het zijn de geloven van je mind die je voor de gek houden en je doen zeggen: “Je hoeft van hem geen hulp te verwachten, want hij is kreupel” of “Die moet je niet aanraken, hij is een leproze”, net zoals in alle tijden in alle talen gebeurt, slechts met verschillende bewoording.
Net zo is een “blinde” iemand die niets begrijpt en daarin blijft hangen: iemand die maar niet wil begrijpen dat hij zelf moet zien om iets te kunnen begrijpen. Zo zullen er in die tijd mensen zijn geweest die zo terneergeslagen waren door het geweld van het maatschappelijk leven, dat er van gezegd kon worden dat ze “dood” waren, omdat er geen leven meer in zat: ze waren depressief en hadden opgegeven.
Al de soorten beschrijvingen van menselijke toestanden zijn tegenwoordig net zo figuurlijk als in alle tijden. Het is zoals we zeggen: “Hij is ziek”, om daarmee aan te geven dat iemand ziekelijke gedachten heeft, mensonterende gedachten. Zo iemand kan daar niet van genezen, hij dient te helen. Dat is waarom er gezegd werd dat Jezus mensen heelde, maar ook dat hij ze genas… door aandacht… Maar het is slechts symboliek om het te zien als een wonder. Het wonder is dat het kan!
Je dient jezelf rechtop te zetten, zodat je energie kan stromen, zodat je wakker wordt voor wie je werkelijk bent en wie je werkelijk wilt zijn, zodat je al je blokkades en obstakels tegenkomt en je ze een voor een kan verwijderen, waardoor de balk uit je ogen verdwijnt. Als je je aandacht maar bij het “lezen” houdt: het lezen van de mind.
Links: