Kennis maken met De Boom
Mensen vinden het innerlijk niet gemakkelijk zonder hulp. Er lijkt geen mogelijkheid meer over voor de mensheid, om een eerlijk leven te beginnen en de lange weg naar binnen in rust te kunnen omarmen. We zullen de waarheid moeten aanschouwen door zelf opzij te gaan staan en de spectaculaire ontdekking bewust in begrip te laten zakken en het onmogelijke actief te overwegen... dat alles wat we denken te weten van religie, God en leven, volledig verkeerd begrepen is, en dat het wonderbaarlijke je zo kan overkomen. Morgen.
Als je langdurig mediteert, dan kan je allerlei verlichtende ervaringen meemaken. Maar het is moeilijk, zwaar en lastig, om je lichaam en geest zo stil te leren houden, dat je erin verdwijnt. Het duurde jaren voor ik m'n eerste ervaring had. Want alles is belangrijk, je hele leven: je houding, je doorzettingsvermogen, je kennis, je discipline, je aandacht, de ambiance van de omgeving waar je bent, de hoeveelheid tijd dat je met jezelf kunt zijn… En hoelang kun je alleen zijn, hoeveel maanden achterelkaar.
Alles is van belang om voor elkaar te krijgen dat je iets kan overkomen, omdat je het niet sturen kan. Je kan niet sturen wat je overkomt, en dat is waarom je je omgeving zo moet maken dat er mogelijkheden ontstaan waarin je iets kan overkomen. Je hoeft slechts mogelijkheden te creëren waarin je iets kan overkomen. En vroeg of laat gebeurt er dan wat. Je moet je omgeving zo maken dat wat je niet sturen kan, per ongeluk kan zijn. Waardoor, op een moment dat je niet oplet, je plots in zo'n situatie bent. En daarvoor moet je zowel je externe omgeving als ook je interne omgeving vormgeven. Meditatie moet je overkomen.
Er zijn vele manieren om je omgeving te veranderen in iets wat meditatie voor je inspireert, zoals er vele manieren zijn om je interne toestand te veranderen in iets waardoor meditatie mogelijk is. En je moet ze beide doen, want het is je totale staat waar het uiteindelijk mee gebeurt.
Muziek, rust, alleen zijn, boeken met esoterische teksten, gedichten, wierook, etc. Alles wat kwetsbaar maakt werkt. Alles wat, opent, week maakt, werkt. Alles wat nederig maakt, naar binnen keert, liefde nodig heeft gevoeligheid nodig heeft, empathisch laat zijn en compassie inspireert, werkt.
Ook voedsel heeft invloed op de mogelijkheid van meditatieve momenten, veel invloed, omdat het je gemoedstoestanden beïnvloedt.
Zo hebben groente en fruit stoffen in zich die daarin een positief effect hebben en het is absurd om dat dan niet te integreren, want lichaam en mind zijn één… waardoor zelfs wat je eet, invloed uitoefent op de mogelijkheid van ervaringen. Je omgeving en je mentale staat en je lichamelijke staat
Meditatie is nog nooit goed begrepen, want ondanks dat het een eenvoudig iets is, is het een enorm intens iets.
Het leidt tot beschrijvingen zoals deze: door jezelf juist te voelen en de zee van energie in je gewaar te worden en er één mee te worden om er dieper en dieper in te verdwijnen tot er deining in bemerkt wordt waarin je meebewegen moet om je aandachtigheid te veranderen in de vormen van de steeds intenser wordende vibraties die je energetische lichaam zo laten trillen dat je uit je lichaam kunt, waardoor je jezelf moet overgeven om erin te kunnen meegaan tot waar jij niet meer bestaat, en het grote zien ontstaat.
Het heeft soms maanden tijd nodig om een juiste toestand te verkrijgen. Om iedere dag te oefenen en je hele leven en omgeving erop aan te passen. Je ritmiek en eigen ritueel, je bioritme en mogelijkheid tot alleen zijn. Alles telt mee, want we zijn hier zo slecht in, dat amper iemand het ooit bereikt, waardoor de maatschappelijke wereld het niet heeft leren ondersteunen en er zelfs tegen is.
Het is waarom Johannes de Doper zei: “Maak een recht pad voor de Heer om te reizen...”, en waarom Jezus zei: “Uw koninkrijk kome...”. Nou, het komt. En de weg is plat voor U gemaakt. En de woorden gelden nog steeds. We gaan het begrijpen. Alles. We gaan allemaal weer thuis kunnen komen. Uiteindelijk zal Gods wil geschiedde en gaan we ontdekken hoe we onze minds ook anders kunnen gebruiken. We gaan begrijpen waarom kinderen goed in meditatie zijn. Maar als we het ego blijven cultiveren, zal deze wereld slechts steeds ingewikkelder worden… En dat terwijl het ego altijd dood gaat aan het einde van je leven, en in geen enkel nieuw leven ooit heeft of kan bestaan. Het ego moet zichzelf dus uitbranden en de maatschappelijke wereld zal gemodelleerd moeten gaan worden naar de ongecorrumpeerde mind: het symbolische, ja, je moet wel, maar dan gemodelleerd op het hart. De wereld, gevormd naar het eeuwige, dat uiteindelijk in miljoenen vormen op aarde zal “mogen” bestaan. Dat is waarom Jezus zei: “Bouw je huis niet op steen...”. Het wordt ware religie in miljoenen vormen, het is amper voor te stellen en toch gaat het gebeuren. De wereld zoals je hem kent is over, een nieuwe wereld gaat beginnen. We gaan weten dat deze wereld niet van ons is en dat, als we niet uitkijken, we gaan stoppen te bestaan. Niet als straf of eeuwig branden, niets van die onzinnigheid, maar omdat we als soort falen in te zien, hoe of dat we met onszelf moeten om gaan.
Meditatie is bijzonder, want het leidt naar het innerlijk. Zoals je luistert naar het kabbelend water van een rivier totdat niets je kan verstoren, en je er structuur in begint te horen… Zo diep met je wegzakken in jezelf. Zo begint je mind de structuur op te lossen. Het geluid van stromend water als je luistert verdwijnt steeds weer, tot een stilte die structuur doet analyseren in het “niets”. Je kan er langzaam één mee worden, waarna de stroom verstoord gaat klinken en je jezelf vanbinnen draaien moet, om het te horen als een melodie die tot een intentie-overdracht leidt die je mind dan weer tot woorden vormt. De hele natuur kan tegen je praten, als je het maar toestaat zodat je het verstaat. We denken dat we de wereld moeten overwinnen, maar daardoor verliest iedereen.
Je kan zelfs je eigen geluiden maken en op die trilling mee naar binnen.
De disciplinaire wegen om het transcendentale te bereiken zijn werkende methoden die slechts één mens tussen miljarden in z'n levenstijd heeft kunnen voltooien. De disciplinaire methoden van meditatie en gebed hebben meestal veel moeite gegeven, want ze werden veelal al snel gekaapt en de Meesters werden vermoord. Waardoor zelfs kleine stukjes helderheid moeilijk worden, omdat het niet langer begrepen kon worden.
Meditatie is een methode die voor velen weinig respijt heeft, door gebrek aan intensiteit. En gebed is een methode die geen respijt heeft door de valse manier van overgave.
De technieken van Meesters voor meditatie en gebed, zijn gebruikt om modellen te maken die de mind juist cultiveren tot de opoffering van je leven voor een doel.
Maar de technieken van meditatie en gebed, zijn niet zo droog als we wel denken, ze zijn voor sessies met wat meer recept, zodat je “morgen” al iets kunt weten. Waarna je je leven direct weer terug hebt.
We dansen letterlijk al eeuwen rond het fenomeen, want we denken dat we onwetend zijn en dat we daarom moeten leren over iets, maar we compenseren daarmee slechts uit onbegrip, omdat we niet begrijpen dat onwetendheid uitsluitend zaligmakend is als sleutel, waarmee je het innerlijk betreden kunt. Dat wil zeggen dat, door in onwetende toestand te zijn, kun je de overgangen doormaken van energetische gewaarwordingen in het harmoniseren met de verschillende hoedanigheden “lagen” van je wezen… tot ze door je zijn doorzien. Onwetendheid is zaligmakend, om je mee te laten nemen door de veranderingen in de stroom, waardoor je langzaam in het heiligdom verdwijnt, in vertrouwen dat het “grotere” voor je zal zorgen.
Geen enkele voorbereiding of kennis kan je ooit voorbereiden op wat dat met je doet. Dus dansen we al eeuwen op de rand van de diepte, en we hebben er een kunst van gemaakt, maar daar valt er al eeuwen slechts per ongeluk iemand in.
Er zijn manieren om ergens één mee te worden, maar de gemakkelijkste manieren zullen altijd dezelfden blijven: liefhebben, compassie, overgave, vertrouwen. Hou ervan, het is waar alle kunst uit ontstaat. Ambachtelijk werk en handenarbeid heeft daar net zo z'n aantrekkingskracht. Omdat het iets is om mee te versmelten, zodat het geen taak meer is. Het vervult dan, omdat je het onwetend kunt doen. Het heeft een gift, een gave en een gratie in zich… het vervult.
De wegen naar het onmogelijke zijn eindeloos en we staan hiermee slechts aan het begin van iets waarvan we het einde nooit gaan tegenkomen. Iets waar we slechts een verwondering voor gaan hebben, een nederigheid voor “Het” die zelfs de kwaadste onder ons zal doen bezwijken.
De problemen van de mind zijn tegenwoordig meer prominent geworden, doordat lichamelijk overleven eigenlijk geen issue meer is, waardoor mensen zich van het juk van overheidsregering begon te verdwijnen. Al die problemen zijn alle op te lossen via het lichaam, maar niet via medicijnen. Psychotherapie zal ook nooit een oplossing kunnen produceren voor de problemen van de mind, doordat het slechts de mind herhaalt en ontleedt. En dat doet de mind vanzelf al.
We zijn eenvoudigweg van het natuurlijke pad afgegaan en we leven daardoor nu in soort niemandsland. We leven in persoonlijkheid en identiteit, in waarde en in status, met eer en trots en hoogmoed… maar zonder vertrouwen, liefde en moed. We leven met zelfvertrouwen, maar zonder vertrouwen. En we leven met egoïsme, maar daardoor zonder liefde. We leven met hoogmoed, maar daardoor zonder inzicht.
Wijzen hebben dit altijd geweten. Wijzen begrepen wat waarlijk “eten van de boom van kennis” was. Zelfs als ze nooit van Jezus hadden gehoord, omdat alle wijsheid naar dezelfde bron wijst, omdat er maar één is. En alles komt eruit voort.
Een zin zoals: “Niet eten van de boom van kennis” geeft de juiste twee-eenheid aan. Het lijkt een gebod te geven, maar geeft aan de andere kant een suggestie. Door te zeggen wat je niet moet doen, ga je het juist willen doen, dat is het suggestieve. En door het gebod te volgen, ga je willen weten wat die boom van kennis is die je moet ontwijken.
De kennis die je moet ontwijken is intellectuele kennis over het leven, over God en het bestaan. En dat wat de suggestie wilt, hint slechts op het feit dat je iets eten moet, als je wilt weten, maar dat je dan eet van de kennis van het hele bestaan.
De intellectuele kennis over God en jezelf, het Zelf, over de natuur en al de rest ervan, over de bron, is de kennis die je vertelt dat je zus of zo moet zijn om “goed” te zijn om waardig te zijn om het Goddelijke te mogen ontvangen. Het is waardoor alle gelovigen in de rij lopen, zoals ze wordt verteld.
Maar de middelen voor menselijke groei, groeien gewoon uit de aarde. Het ene laat je lichaam groeien en daarmee je mind, en het andere je aandacht groeien, waardoor je groeit in bewustzijn.
Natuurlijk eigenlijk, het bestaan heeft je nooit verlaten. De planten die je laten groeien in bewustzijn doen dat door het te verruimen. Dan ontstaat er ruimte in de mind, waardoor de mentale structuur zich op gaat ruimen. Het lost ervan op, het verdwijnt ervan. De last die we dragen, komt doordat we leven zonder vertrouwen. We dekken ons in, we verzekeren alles. We plannen voor de toekomst en daardoor moeten we alles onthouden.
We durven niet alleen te staan. We durven ons niet te laten gaan, om echt van andere mensen te houden. We gingen prat op onze kennis en hielden de poot stijf.
En we hebben als mensheid daardoor nooit kunnen ontdekken dat de middelen die ons mentaal doen helen, niet onze “genees”middelen zijn, maar de manieren van de natuur.
De “geneesmiddelen” voor mentale problematiek, zit in stil alleen genieten. En als het te ver met iemands mind uit de hand loopt, dan is daar plant farmacologie. Zoals iboga, wat verslavingen als heroïneverslaving, in één sessie kan verhelpen door je inzicht in jezelf te geven. Of zoals psilocybe, wat je mind helen kan door je mind opgeblazen te tonen, zodat je een en ander in z'n verhouding ziet. Of zoals ayahuasca, dat de energieën van al je eerdere incarnaties in je zichtbaar kan maken in al z'n relaties. Of zoals LSD, dat in één of meerdere sessies, alcohol verslaving kan verhelpen. Heb je er ooit van gehoord? Of zoals XTC, dat depressies kan verhelpen in slechts een paar sessies…
Religies en overheden verstoppen grote geheimen, maar daarmee zijn het alle natuurlijke “geheimen”. Het is te zien in de kunst en gebouwen, waar de bolvormige vormen van de magische paddenstoelen duidelijk zichtbaar zijn. Ook in de architectuur van religieuze orden is het te zien. De dynastieën en geheime organisaties staren de invloeden eenieder recht in het gelaat. De in beton en steen gegoten vormen van de elixer bevattende “Goddelijke vrucht”… ze zijn over de hele wereld te zien in de ornamenten die de pleinen sieren en de vormen van gebouwen maken… Maar om een wereld te laten geloven in verhalen, terwijl de echte “steen der wijzen” in de teksten van geschriften, slechts met metaforen beschreven staat, zodat niemand het kan vinden…
De “toverdrank” of heilig bloed of steen der wijzen. De alchemische tweede vrucht die je van de eerste Kennisboom laat eten. Het is een plant, een vrucht een ding. En het ontspringt uit de wortels van sommige bomen die de kennis van hele bossen in zich hebben verscholen. De speciale paddenstoelen ontstaan in een toestand van eeuwige coïtus, uit de wortels van de bomen, wier kennis er in is gevat.
Een vrucht, een blaadje, een takje of een wortel. Dingen die gewoon groeien in de natuur en alle religies komen eruit voort. Zoals het verhaal van de tweede vrucht van de boom aangeeft: de vrucht die je lichaamgeest losmaakt van je spirit en je de Hemel kan geven... waardoor je kunt kennis-maken met de boom. De boom van kennis die in je is en waar je zelf uit groeit. De boom van kennis die “Hem” is. De boom van leven. Het is slechts een cryptische manier om iets heel moois te omschrijven...
Jezus veranderde water in wijn, door er entheogene of psychedelische extracten in te doen. En wat daaruit voortkomt is Kennis over het innerlijk, wat zij gezamenlijk deelden. Opdat iedereen erin zou kunnen, omdat dat helemaal niet zo gemakkelijk is. Jezus vertelde van wat hij wist en nodigde mensen dan uit om de externe vuurdoop, geheel intern mee te maken. Hij wilde de set en setting ook goed hebben, en hij zal daar meesterlijk in zijn geweest.
Inheemse bevolkingen en shamaanse tribes, vertellen gelijksoortige verhalen die de innerlijk wereld van de voorouders betreden door paddenstoelen en planten. Vele mensen zijn weleens in het innerlijk geweest. En zonder entheogenen en psychedelica kan het ook, dat is wat meditatie behoort te doen, maar het is moeizaam en het vereist eindeloos ontspannen van de aandachtsvorm en focus in solitude. Meditatie is zwemmen op het droge, met psychedelica duik je in de Zee.
Er is kennis, zoals wat je onthouden hebt: de intellectuele kennis van je opleidingen en wat je nodig hebt om in de wereld te overleven. Die kennis is een complete boom in je geworden. En er is Zelfkennis: niet kennis óver jezelf, die je van een ander krijgt en over je natuur gaat, want dat is dezelfde soort kennis… Dat is ook intellectuele kennis… Maar Kennis die uit jezelf komt: inzichtelijke kennis, intuïtief verkregen kennis, kennis verkregen uit zelfbespiegeling, introspectie, contemplatie, zelfreflectie, zelf-ondervraging, zelf-herinnering, meditatie en gebed. Door stil in de “zone” van het energetische van je wezen te vertoeven, verkrijg je inzicht. Zo spiegel je jezelf in “Hem”.
Bespiegel jezelf in Hem en je verkrijgt Zelf kennis. Een tweede soort kennis die Eerste kennis is… Inzicht. Zoals de geschriften het beschrijven, word je met je aandacht bij de tweede kennis gehouden, de geschriften zelf, waardoor het dogmatisch wordt. Dé kennis, Kennis, Zelfkennis, verkrijg je door te kennen wat is. Het is kennis van de interne boom van kennis. Jezelf spiegelen laat je kennismaken met de grote Vader. Je laat jezelf zien aan “Hem” en je gaat herkennen wat goed en kwaad is aan jezelf. Je gaat “dát kennen wat is”. Je verkrijgt kennis over goed en kwaad en omdat je het nu niet hebt, kan het kwaad slechts lijken te winnen… Je wordt bij de oplossing vandaan gehouden, zodat je niet kent wat is, zodat je ontkent wat is, waardoor je niet bent. Je moet leren te zijn.
Door jezelf te bespiegelen, ken je dat wat is: ken-is, kennis... En het komt vanzelf uit je voort. Jij bent het leven zelf, en in jezelf kijken, doet je kennen hoe je bent. En het toont zich als kosmisch wezen, een engel. Een engel is een vervulde ziel, waarvan het omhulsel is gestorven, zodat het als spirit eeuwig stralend voort bestaat. Het komt van zichzelf en het gaat naar zichzelf toe. “Het” Is Zelf Kennis.
De tweede vrucht van de kennis-boom is daarmee de intellectuele kennis. En de eerste vrucht van de kennis-boom is direct uit je eigen innerlijke bron. De kennis die je wordt aangereikt is slechts om met de wereld om te gaan, en anders om naar binnen te wijzen. Maar als de kennis naar binnen wijst, dan moet je het dus eerst geloven, maar als je het echt gelooft, dan ga je naar binnen… dan zijn de boeken niet meer nodig.
De eerste kennis is dus kennis van het Zelf, vanuit jezelf... vanuit je eigen innerlijke wezen. En de tweede kennis is er in twee varianten: vele verschillende om met elkaar te kunnen delen van de natuur en wij elkaar bieden, en vele die naar binnen wijzen om het innerlijk op verschillende manieren te benaderen.
Zoals met alle waarheid, heeft het zowel de interne als de externe significantie in zich. Het is daarom dat de tweede vrucht van de boom van kennis ook die andere betekenis heeft, want niet alle bomen geven maar één vrucht. De tweede vrucht van de boom is niet de appel… Nee, met die redenatie toont zich slechts de hand van de geheime orden. De mind van de mens als venijnig ego, aan het werk om je ervan weerhouden te ontdekken wat hier aan de hand is. De tweede vrucht groeit niet aan de takken, het groeit uit de wortels. In deze kleine vrucht zit de stof die je tijdelijk in die toestand brengt die je mentale zelf uitschakelt, of beter gezegd: de stof die je tijdelijk in de open ruimte tussen je onvoltooide inzichtelijkheid laat zijn. En eten van deze vrucht zal je leren wat goed is en wat kwaad is... van jezelf!
Van oudsher zijn er allerlei mensen geweest die geprobeerd hebben een stofje of vloeistof te ontwikkelen die, als je het drinkt of eet, je direct in contact brengt met de enorme intrinsieke wijsheid die zich in je bevindt... Om zo, zonder enige meditatie of gebed of oefening en zonder zelfherkenning, toch in contact te komen met de Grote Meester: het leven van je leven... Het Leven Zelf.
Deze alchemisten probeerden om bepaalde plantenextracten te onttrekken aan planten en paddenstoelen en meer, door ze door een glazen set van verdampers en condensatoren te laten gaan. Het zogenoemde alchemische traject. Zodoende probeerden ze de werkzame stoffen van vanalles beschikbaar te krijgen, omdat je daarmee als in een glazenbol in je innerlijk kunt kijken.
De natuur heeft al deze dingen niet nodig. Sommige paddenstoelen hebben de werking hiervan al in zich. En het alchemische traject dat ze moeten doorlopen om werkzaam te worden, is je spijsverteringskanaal. Ze groeien overal in de natuur en sommige paddenstoelen hebben de entheogene werking in zich. En als je daarvan eet of drinkt, dan zul je eten van het grote wezen wat Moeder Natuur, of te wel het kosmische lichaam is: Kennis.
We hebben, heel onschuldig, de paddenstoelen leren zoeken met Pasen, maar we vroegen ons altijd al af, waarom de eieren met psychedelische kleuren getoond werden. Het is omdat het verhaal een constructie is om deze kennis over te kunnen dragen, zonder het ooit te noemen. Zodat niemand echt ging begrijpen waar dit nou overgaat. Het waren oorspronkelijk geen eieren die men zocht, maar magische paddenstoelen.
Op een ander manier zitten er in onze folklore de boodschappen verstopt die je tonen hoe het werkt, zoals met het verhaal van de de kerstboom. We versieren de kerstboom voor kerstmis met kerstballen. Maar de kerstballen zijn eigenlijk paddenstoelen die buiten in de zon verlichte boom lagen te drogen… Klaar voor consumptie op die ene dag per jaar dat iedereen bij elkaar kwam en ze gezamenlijk gingen opstijgen en in overgave bij elkaar te zijn. Door je leven heen zul je zo een aantal ervaringen met het wonderbaarlijke hebben en de hele reis naar boven is innerlijk verlicht. Om op een dag bij de top aan te komen en het geheel in één keer te zijn.
Het is tevens de reden achter de boeddha beelden waar hij een soort dennenappelstructuur als hoofdbedekking heeft. Die dennenappelstructuur komt van de vorm van de pijnappelklier in de hersenen. Ze tekenden het zo, omdat meditatieve trance staten deze klier soms aan laat gaan, waardoor die psychedelische stoffen in je spuit. Zulke staten laten je vanalles zien, het is daarmee het derde oog wat even aan is, waardoor je in je wezen ziet.
Deze stoffen zitten ook in bepaalde planten en paddenstoelen. Het zal ooit blijken dat bijna alle planten ze bevatten.
In combinatie met meditatie is het gebruik van planten iets wat veel culturen hebben gedaan als ingang in het spirituele. Maar het meditatieve en gebedsstaten zijn er onlosmakelijk mee verbonden.
Door jezelf in extatische staten te brengen, maakt dat klieren in je hersenen en lichaam activeren in allerlei patronen. Waardoor allerlei lichaamseigen psychedelische stoffen in je bloed komen. Het zijn de trance staten van meditatie die de stoffen uit je klieren de pijnappelklier in de hersenen stimuleren. Waarmee er tienduizend deuren opengaan, als de haren op je hoofd die alle kanten op kunnen waaien, maar die ogen hebben om te kunnen zien.
Het was wat Mozes gegeten zal hebben, terwijl hij onder de boom zat die hij plots in brand zag staan. In alle heilige boeken wordt wel ergens gesproken over een vrucht of plant die als “steen der wijzen” de parelmoeren hekken van mystieke onbeschrijflijkheid openen, om het wonderlijke landschap van esoterische verbazing, als één met jezelf te zien…
Entheogeen is een juist beschrijvend woord. Entheogeen betekent “in God manifesterend” of “het Goddelijke vanbinnen verwezenlijkend”. Het woord “en” betekent in, vanbinnen of vol. En het woord “theo” betekent God, het bestaan, de bron, het innerlijk. En het woord “geen” komt van “genesthai”, en betekent “in wezen manifesterend” of “verwezenlijkend”. Van het woord “genestai” of “geen”, is ook het woord “genen” afgeleid. Onze genen zijn de verwezenlijkte expressie van bewustzijn. Onze genen verwezenlijken tot ons. En-theo-geen betekent dus letterlijk: “Het Bestaan vanbinnen aanschouwend”
Entheogene stoffen kunnen je direct een meditatieve ervaring geven, om de grote wijze daarmee te raadplegen... zover als je kunt. Een en ander gaat niet zonder discipline van “alleen zijn”, want je mind zal proberen de baas te blijven, als je niet gewend bent om in overgave te zijn.
Er is eigenlijk geen reden om het zonder entheogene stoffen te doen, want het kan je trance staten laten ervaren die je niet zomaar zelf herhaalt. Met entheogene of psychedelische stoffen, wordt zelfbespiegeling voor je mogelijk zonder dat je het zelf doet. Maar zonder dat je het zelf doet, doe je het toch zelf... en daarom is het zo intens.
Psychedelica zijn ook niet iets waar je aan verslaafd wordt, ze helpen je eerder van je verslavingen af. En als je ze langdurig gebruikt dan hebben ze meestal geen werking. En veel door elkaar maakt je op den duur raar.
Je innerlijk wordt je door de natuur gewoon gegeven. Als je stil bent, kun je erin en als je het niet kunt, dan helpen entheogenen en psychedelica. En na een paar keer ben je klaar.
Het woord “enthousiasme” komt ook van “entheogeen”. Het heeft te maken met leren te gaan met je innerlijke drive. Om te doen vanuit je wezen. Om te zijn vanuit jezelf. Om je wezen met je passies te laten spelen als een spel. -mm
Er is daarom geen noodzaak om iets van een stofje te gebruiken. De reis is lang en mooi, met en zonder. Maar met de toestand van de wereld denk ik weleens dat het verplicht zou moeten zijn. Want “Het” is van nature zo. Jij, bent van nature zo.
De Rig Veda, een geschrift van Hindoeïsme, spreekt over een drank genaamd Soma. Boeddha at cannabis. Nisargadatta rookte binti. Krishna staat met een paddenstoel getekend. En ook Jezus staat met paddenstoelen geschilderd. Het is niet voor niets. Het lijkt er sterk op dat het voor de meeste mensen niet eens mogelijk is om in de verlichte sferen te komen zonder psychedelica. ...Waarschijnlijk gaat dat pas mogelijk worden als weer in rust kunnen leven en een bevolking zich erop heeft aangepast.
Het is waarschijnlijk waarom Jezus zegt dat we van hem moeten eten en drinken. We moeten eten van de natuur, van onze eigen natuur, van dé natuur en van de natuur van de natuur. Hij zegt dat je moet proeven van wat hij zegt, zodat je vast wat proeft van het innerlijk, zodat je zelf gaat proeven van je eigen innerlijk… Want daardoor komt het besef dat het uiterlijk van het innerlijk, jouw lichaam is.
Als je eet van het innerlijk, leeg je jezelf en ontstaat er inzicht, ruimte. En als je eet van de juiste vruchten van de natuur, word je geleegd, en ontstaat inzicht net zo…
Planten hebben een spirit, net als wij, en sommigen staan het toe dat we hun spirit delen. Het is als seks met het Goddelijke. Het is als de intensiteit van meditatie. Pure extase.
Jezus en z'n discipelen weerspiegelen de esoterische kennis om tot “de Heer” te komen via de aard van vrede... Waarmee het mogelijk is om via leegte, via je wezen, via “Jezus”, tot het Koninkrijk van God te komen. “Jezus” is daarin de doorgang: de vredelievende, vergevende toestand van zijn die je wezen is… De toestand die de lucht in je tot stilte brengt en samen met de tweede vrucht van de boom, de “zegels” van het hogere verbreekt, en er duizend deuren openen gaan.
Zoals de entheogene stoffen groeien uit de wortels van de bomen, is dat een reflectie van hoe het in ons gebeurt. Wij groeien ook uit “waar we onze wortels hebben”: onze hersenen… Maar we groeien niet door in het wortelbed te blijven, zoals we nu doen, door uitsluitend van het wortelbed gebruik te maken voor de functionaliteiten en mogelijkheden die het ook heeft. In plaats daarvan kunnen we eruit groeien, kunnen we eruit ontstaan. We moeten uit de wortels groeien om te kunnen gaan bloeien en opgaan in de lucht.
Op deze manier gezien, kunnen we vanuit onze hersenen ons lichaam in groeien en daar zelf een “boom” worden, maar dan als wezen. Door onszelf daarin te leren kennen, hoe we zijn zonder lichaam of mind.
Het gehele universum vind je daar in jezelf, maar door onze manier van doen, blijven we in het wortelbed, levend vanuit de onbewuste niveau's: het onderbewuste. En als wormen en mollen in de grond, blijven we er allen blind.
Net zoals we de maatschappij als reflectie van ons ego hebben gemaakt, en je dat gemakkelijk kunt herkennen… zo is de natuur om je heen een reflectie van je eigen, meer wezenlijke natuur. De natuur doet je overal voor hoe je wezenlijk functioneert, als externe reflectie van je eigen innerlijk: buiten je, maar net zoals je zelf bent.
Zoals rivieren langzaam terugkeren naar de zee, zo kun jij ook weer terugkeren naar de bron. Zoals de wind waait en niet weet waar het naartoe gaat, zo bemerk je niet waar je spirit toe bewogen is, door hoe bewustzijn door je heen beweegt. Zoals de bloemen bloeien en hun geur verspreiden, zo komen wij tot bloei… vanzelf, in stille afwachting van de zomer. Zoals we van de zon genieten op een warme dag, zo groeien we allemaal door onze aandacht bij het gevoel te houden. Door hoe je met je ogen dicht van de warmte van de zon geniet, is hoe je jezelf aandacht geeft… waarmee zelfreflectie een feit is. Het is hoe de zon je leert naar het licht te gaan. Het is hoe alle planten, dieren en mensen, het licht in henzelf vinden. We groeien ernaartoe, door ervan te genieten… door te zien waar je aandacht dan is en daar in te berusten.
Je zal een volgeling van jezelf willen worden, om er achter te komen wie je bent... Om je aandacht te gaan volgen, waar het ook maar gaat. Om de stromen in je te gaan herkennen, als de wolkige aandacht die je bent. Terwijl het zich door je lichaam beweegt en je de winden van bewustzijn volgt, door je innerlijk firmament.
Eerst zal je opvallen waar het water langs stroomt en waar de wind tegenaan waait. Door te blijven volgen, zal het water alles in je afslijten wat in je vastzit. Door steeds weer terug te komen naar je wezen, waar je wezenlijk bewogen bent, zal bewustzijn, als de wind, alles laten bewegen in je mind. Je zal dan kunnen zien waar je mee geassocieerd bent. Uiteindelijk weekt het mentale los, door de stroom en door de wind. Waarna de wind vrij rond kan waaien, en je ongehinderd bent.
De lucht zal helder worden en het water wordt weer schoon. Je ego was een fantasie en je spirit leeft als droom. Langzaam maar zeker leer je jezelf kennen, totdat je er niet meer bent, en alleen de wind nog waait en je Hem als jezelf kent.
Alles is door God gemaakt, en de mogelijkheden van de mind dus ook. Als een luchtbel in het kosmisch wezen, zo besta je hier als mind. Het is waarmee de mogelijkheid ontstaat, voor “Hem” om zich buiten de circulatie van bewust leven te begeven, waardoor “Hij “ een afgescheiden ervaring heeft. Als een “afvallige” toestand” van het universele, wat zich uit als wezen… onbewust van Zijn Eigen Natuur. Als geschenk dat zich als een “hem en haar” verwezenlijkt kent. Een geschenk waarmee “Het” Zichzelf vrijheid geeft: de mens… de symbiotische twee-eenheid van man en vrouw.
De beschrijvingen van Meesters zijn soms archetypisch verpersoonlijkt, en andere zijn symbolisch nullificerend of amoreel oplossend. Andere teksten beschrijven universele waarheid en sommige zijn persoonlijk, voor de persoon tegen wie ze werden gesproken.
Jezus sprak o.a. archetypisch verpersoonlijkt, waarmee twee of meer betekenissen tegelijk kunnen worden overgedragen. Zoals, de “tempel” is je lichaam en de “tuin” is je mind, maar het geeft direct aan hoe je ermee om moet gaan. Of zoals, de “slang” is je energetische connectie met het geheel, de Kundalini energie die kan stijgen door de klieren van je energiecentra, wat met het woord “slang” tevens beschrijft hoe het zich gedraagt. En zoals, de “duivel” is je ego die je naar symbolische waarden laat leven, waarmee het je bezeten maakt. De “vruchten” zijn de inzichten van zelfreflectie, als gevolg van het doorzien van de mind, waarmee het stil verdwijnt. En de “tweede vruchten“ zijn de inzichten die daarop volgen, inzicht in het wezenlijke, doordat de mind stil is geworden en je jezelf daarmee verwezenlijkt hebt en je jezelf als ziel beseft. Zo word je “wedergeboren“ en groei je aan de “boom van kennis“, waaraan God's oorspronkelijke woord groeit… als jou.
Zodat je wordt. Zodat je wordend bent, voor eeuwig.
De duivel is de mind die heeft leren liegen over zichzelf en dan alles ontkent, alsof het er niet is: het is de overtuigingsstructuur in de mind die zich onbewust en blind gedraagt, omdat het zich in het donker beweegt. De duivel is je mind die slechts je wezen opgebruikt omdat je nooit aandacht aan jezelf geeft als er geen zelfreflectie is.
We kregen het slechts verkeerd uitgelegd, waardoor we denken dat de duivel bestaat als persoon, net zoals we over God kunnen denken als persoon. Het wordt ons zo geleerd, want daardoor gaat een mens juist niet echt geloven dat de duivel of God bestaat, waardoor je niet gaat zoeken, omdat je het niet herkennen wilt, omdat je het doodeng vindt, omdat je zelf niet deugt.
Want in de diepte van ons wezen weten alle mensen wel, dat het ons eigen ego is waarmee “de duivel” dus inderdaad een persoon is: de kapotte mens.
We wilden allen niet echt naar onszelf kijken, en we leerden ook niet naar onszelf te kijken. We leerden anderen te bekijken en anderen te beoordelen op hun zogenaamde status van “zondaar” of “heiligheid”.
Het is de enige mogelijkheid, want als je naar jezelf kijkt, dan beoordeelt je wezen zichzelf en dan word je geconfronteerd met je eigen duivelse praktijken. En daarmee vallen we in de dagelijkse wereld door de mand.
Wat een grap eigenlijk. Wat een geweldige kosmische grap. En wat een toewijding om het zo te maken, zodat het goede altijd overblijft. En als het goede eenmaal beseft is, is God dus slechts als je wezen herkent. God, herkent als mens: de hele mens.
Door de occulte opzet van alle maatschappijen, ontgaat ons slechts wat er werkelijk is aan alle geloven van de mens, totdat we het krijgen aangewezen… Op de meeste manieren waarmee de occulte orden van religies te werk gaan, is je leven gewoon te kort om er überhaupt achter te komen hoe het zit, laat staan om het te verwezenlijken.
Het geheim van je wezen is bij je vandaan gehouden. Het is ontkent en vervormt en je kreeg slechts een geïdeologiseerde conditionering van de bevrijdingstechnieken van een Meester aangeleerd. Door machtswellustelingen. Zodat je de juiste zienswijzen niet eens wilde overwegen, maar je in plaats daarvan gedragsconformerende rationaliseringen maakt die je met de verlangens van een tiran mee laat meedeinen.
… Zo kon de waarheid worden gekaapt. We zijn in het donker gehouden. En we verblijven daardoor slechts ondergronds, in het onderbewust van de mind... Door hoe we aangeleerd hebben om te moeten zijn. En daarmee blijven we blindelings doen. We blijven allemaal in de hersenen en groeien daar een steeds complexer wortelbed, maar we groeien zo niet naar de zon. We komen zo niet uit onszelf. We schuwen het licht en laten ons wezen daardoor niet bloeien.
Wanneer de wereld van meditatie en gebed in contact komt met de wereld van entheogene stoffen en psychedelica, ontstaat de wereld van alchemie in de mens. Om het vrouwelijke, het mannelijke en het vormloze in de mens, als één geheel te doen versmelten. Alchemie komt van de woorden “Al” en “Khem”. Het woord “Al”, betekent geheel, alles, of God. En het woord “Khem”, betekent éénwording, fusering, samensmelting of vereniging. Het woord “Alchemie”, betekent dus “Al Khem”: één worden met God; een samen worden van jou en het Al. Het is de realisatie van wat twee lijkt, maar wat wezenlijk één is.
En het zijn die toestanden waarmee het innerlijke en het uiterlijke in dans kunnen samenkomen, gaat het duidelijk worden waarom de Meesters van de vrouwelijke gebedsreligies vertellen over moed, overgave, vertrouwen en liefde, om je duidelijk te maken wat er dient te gebeuren. Het zijn toestanden van je mind en wezen, waardoor ze op één lijn komen. Je wezen is in een toestand van overgave, maar de mind overheerst het nu slechts. Waardoor, als de toestand je mind, congruent wordt met je wezen. Je wezen in dans is met jou. Daar versmelt je bewogen en word je één en met het universele en is het universum tot in de uithoeken te zien.
De juiste toestand voor een ervaring met het innerlijk, herken je gemakkelijk, maar is moeilijk te omschrijven of te herinneren. Je bent al duizenden keren in die toestand geweest, maar direct erna, als de mind er weer is, neemt die je leven over. Het is de toestand van verlichting die dagelijks meerdere keren bij je langskomt. Het is de toestand voor kerstmis. Een dag alleen. Een dag Al en Eén.
Het lukt mensen om die toestand te betreden, zonder ooit een entheogene stof te hebben aangeraakt, maar het is moeilijk en langdurig. Het lukt zo verschrikkelijk weinig mensen, maar het effect is hetzelfde. Het is onzinnig, maar duizenden keren in je leven komen er momenten langs die je de waarheid van je wezen tonen, maar het valt niemand op, omdat jij, zoals je bent als mind, dan eventjes afwezig is. Het is daarom dat alleen bepaalde visionaire stoffen het voor eens en altijd duidelijk maken dat je “erin” kunt en dat je erin kunt meereizen naar het einde van het universum.
Al die momenten waarvan je de grootsheid ervoer, waar je even iets helder doorzag, maar waar je niet van begreep wat je ermee moest doen, of je het direct daarna weer vergat... ze gingen gewoon aan je voorbij.
Om de wereld van meditatie en entheogenen tezamen te brengen, leidt gebed plots tot nucleaire response van het universum, en maakt het dat meditatie plots de buiten lichamelijk astrale reizen mogelijk maakt. Intens samen zijn er momenten mogelijk om tussen je cellen te reizen. Momenten dat je je hele mind in één keer kunt doorzien. Momenten dat je als het Geheel bestaat.
Je komt jezelf tegen in al je vormen, je gebreken, je moeites, je angsten, verdriet, jaloezie en spijt. Al de bezwarende elementen van je leven, tonen zich als levend. En als je het compassie toont, dan vervoegt het zich weer bij je, en maakt het je heel.
De kennis van de eeuwigheid is in je, en de mogelijkheid tot direct contact is altijd bij je. Het kan nooit anders zijn. De vervulling van je wezen is nu slechts niet je dagelijkse realiteit, omdat je je innerlijk geen aandacht geeft. Je leeft alle symbolische waarden na en kijkt niet naar wie je bent. De hele wereld ziet eruit alsof het tegen je gericht is, want je kijkt vanuit de mind, waardoor alles nu gespiegeld is. We doen dit zelf door het ego primair te maken door het te cultiveren in al onze bezigheid. Religies houden je al eeuwen voor de gek, terwijl ze zelf de entheogene stoffen gebruiken... maar ze daar niets over zeggen. Alle geheime organisaties hebben er iets mee en behouden hun geheimen. Religies roofden eeuwen lang alle beschrijvingen van de wereld.
De opening tussen jou en het bestaan is hier... Is hier en nu in jou. Het is de mens die in het midden bestaat en de mogelijkheid heeft om erin te verdwijnen, om te zien wie hij werkelijk is. Maar geen geloof gaat je er ooit brengen, geloof alleen is niet genoeg. Gebed en meditatie zijn momenten die je kunt doormaken, maar het zijn geen momenten die je al kent of die je zelfs kunt kennen. Er blijft geen spoor van een moment meditatie over, behalve de realisatie dat de natuur en je eigen leven, als fysieke bewijs, als de buitenkant ervan bestaan.
Toch, hoe meer gevoeligheid je in jezelf kunt brengen, hoe meer je eraan hebt. Hoe emotioneler je kunt zijn, hoe dieper je kunt graven. Hoe beter je bent in loslaten, hoe verder je van jezelf af kunt drijven. En ben je goed in dromen? Dan zijn zelfs de sprookjes daar. Aura's kun je zien, zweven en vliegen in het innerlijk. Meesters zijn er, engelen, inzicht, planeten, sterren, leven, alles gebeurt gelijktijdig.
Jij zal verdwijnen zoals je bent, terwijl je gewoon blijft bestaan, voordat je er ook maar iets van ziet. Jij mind, je trauma's en ego-structuren, je zienswijzen, begrenzingen en overtuigingen… al dat blijft achter. Al waar je nu je zelfbeeld mee bepaalt, verdwijnt door inzicht van de wijsheid van Gods aangezicht.
De eerste keer zal angst je hoogstwaarschijnlijk overspoelen, terwijl je loskomt van de associaties met je mind en lichaam. Emoties gieren door je heen, terwijl je los trilt van iedere in overtuigingen aan elkaar geweven zienswijzen die zich in je mind over de werkelijkheid gevormd hebben. Geen motivatie kan er mee, geen ambities, zelfbesef of web van oorzaak en gevolg. Al je angst en zelfbescherming, vallen steeds meer van je af. Geen verzinsel van eigen maaksel kan zichzelf hier staande houden met wil of overtuigingskracht. De kracht waarmee het wonder gebeurt is liefde, dezelfde liefde zoals je het kent. En zodra je bemerkt dat het dat is, dan ben je als ego geveld.
Gracieuze eenvoud doordrenkt je al en zijn. Terwijl je kijkt met en als het Zelf, zie je de kosmische mind. Zonder lichaam ben je “zien”. Eindeloos in eeuwigheid, onverklaarbaar één. Je weet intrinsiek wat het is dat je ziet, maar geen beschrijving verduidelijkt het, want er is geen mind om iets te sturen, het stuurt zich geheel zelf: het leeft. Jij bent het en het is jou... En als je zo jezelf ziet, weet je waarom jezelf zo bent.
Te veel is er te zeggen, maar geen woord doet enig recht. Er is geen einde aan je hier, er is slechts helderheid. Je herkent, je hebt geen lichaam, geen mind, geen zelf, geen toekomst, geen verleden... Er is de herkenning, er is alleen maar dit... er is alleen maar levend heden.
In de ruimte van ieder zien, drijf je verder en verder weg. Drijvend zonder einde, ben je in het moment.
Meditatieve moment zijn niet zoals je je kunt voorstellen. Niet zoals wat tot nu toe is gelukt. Alle meditaties die we doen zijn slechts oefeningen op het droge die je niet kunnen voorbereiden voor wat je te wachten staat als je een keer daadwerkelijk in meditatie bent. Meditatie is exact zoals in combinatie met psychedelische stoffen. Al is het bijna zonde om het zonder psychedelica te doen omdat het tijd is dat iedereen moet beseffen dat “het zien”, het begin en einde is van alles.
De meditaties vanuit oude geschriften, zijn de overblijfselen van de culminaties van duizend jaren oude culturen die tot in de puntjes hadden uitgewerkt hoe je onder de invloed van psychedelische vruchten, het hele binnenwerk van de werkelijkheid kunt door-zien. Deze culturen leidde tot de mooiste beschrijvingen van het esoterische rijk, en een aantal daarvan kennen we als “heilige boeken”.
Door allerlei natuurrampen zijn er door de eeuwen heen psychedelische planten op bepaalde gebieden van de planeet verdwenen, waarna men sterk ging verlangen om weer naar de Hemel terug te keren… Vervolgens zijn we slechts in de heilige boeken blijven lezen en zijn we in de Hemel blijven geloven. En we geloven nog steeds, zonder te zien.
“Psychedelisch” betekent letterlijk “mind manifesterend”: “psyche” betekent “mind” of ”ziel”, en “delose” betekent “helder makend” of “zichtbaar makend”. “Psyche delose” betekent dus “mind zichtbaar makend” of “ziele verlichtend”. En het ene kan niet zonder het andere. Beide zijn direct en gelijktijdig zichtbaar, wanneer de mind tot stilstand komt.
Verlichting is als zodanig niets moeilijks, het is thuis door je te doen. En na die speciale avond zal je iets van het innerlijk van het bestaan hebben gezien. Iets wat zich zal moeten integreren in je leven, want om eindelijk te weten en iets te hebben gezien is geen kleinigheid.
Je zal de duistere nacht van de ziel doormaken, terwijl je loskomt van al je dacht te zijn. Je komt jezelf naakt tegen en er is geen weg daaromheen. Je zal eerst moeten verdwijnen, voordat je iets kunt zien, ook met psychedelica.
Terwijl je meditatief zit en psychedelische stoffen hun werk doen, blijkt dat compassie je helpt met loslaten, maar dat dat niet zo gemakkelijk is, maar het toch voor je wordt gedaan, ook al vecht je ertegen. Het lijkt op oplossen en er is vertrouwen voor nodig om over te stappen in het nieuwe. Je moet loslaten, je moet loslaten en liefde zal je overspoelen, waardoor je steeds heler wordt. Je denkt te sterven, terwijl alles wat niet waar was, “zomaar” uit je verdwijnt, Je wordt met hele ogen bekeken die je met wijsheid desintegreren als symbolische persoonlijkheid… Het gaat door en door en door, tot je volledig door compassie omvat bent. Het pakt je als met handen gemaakt van wolken en haalt je los van hoe je jezelf kent. Je worstelt daarmee, met de structuur van het ego, om het te behouden en mee te nemen, waarmee het je steeds weer te pakken neemt en het je hier houdt… hier, in je lichaam op aarde. Langzaam begin je je over te geven en verdwijn je in “Zijn” handen, zodat je er zo doorheen glijden kan, want het vergeeft je alles, als je maar laat gaan. Maar jij, als een mind die denkt dat die iemand is, kan als ego niet mee. Verwondering spoelt je weg, omdat het zo overweldigend is om geheeld te worden, door iets wat toch echt voelt als een vader.
En wie weet, misschien gaat vandaag het licht bij je aan, als je verbaasd aanschouwt hoe je tracht de schoonheid te vertalen, van wat je ziet en wie je bent, terwijl je kijkt naar en met het Zelf.
Het is waar alle religie je in laat geloven, om het je na je dood te leveren, terwijl dat altijd al gebeurde en je het kan meemaken tijdens je leven…
De toestand onder invloed van entheogenen of psychedelica is zelfs zo dat het kan reageren op je wil. Je kan veranderen waar je bent, waarmee het Al reageert op de wensen van wie erin is. "Het" geeft je waar je om vraagt. Als je vraagt en je daarin totaal bent, toont het je wat je wilt of moet zien. God is de grote alchemist en wij leven in Hem als Hem.
De stralend mystieke werkelijkheid is voorbij verlichtend. Voorbij woorden en voorbij beleving, voorbij geloof of fantasie of verbeelding. Te groot om te bevatten is nederigheid alles wat je kunt tonen, terwijl je ernaar kijkt met wat jezelf bent. Trillend en schuddend laat het je in diep ontzag verbazen.
Als je je mind loslaat, kan geen grens in je blijven bestaan. Geen psychologische structuur blijft over, als Gods domein je overspoeld en je compleet wordt afgebroken, om je geheeld te laten gaan.
Kijken hier is directe inzichtelijkheid. Een inzichtelijk begrijpende vanzelfsprekendheid. Een zachte, kristalheldere, niets beïnvloedende transparante wijsheid. Een dynamische, liefdevolle begrijpendheid in vloeiende allesomvattende bewegingseenheid, beweegt zich in mij met de zuivere stilte van epische eindeloosheid.
Zonder lichaam verblijf ik. Zonder “ik”, alleen, ben ik. Een liefdevol vadermoederlijk-zijn omstraalt mijn zijn. Het gevoel van glorie doorstraalt mijn wezen. Omringt me met gratie en genade. Het gevoel “Ik ben thuis” resoneert mijn zijn.
Om een ziel te zijn is om alleen op reis te zijn. Het lichaam achterlatend, blijft ook de mind. Zonder gevoel van zelf, ben je al en één met “Hem”. Door de dood te kiezen tijdens leven, door jezelf eraan over te geven, toont het je de illusie van dit leven. Wat voor geen andere reden bestaat, dan om het terug te geven.
Alsmaar verruimend kom je los. Alsmaar losser verdwijnt het bos. Het hart centraal gezet en de leugens van de mind ontkracht, ontstaat de mogelijkheid om binnen te treden... langs het verlichte pad. In het hier en nu, niet in het hiernamaals, is je eigen leven de doorgang die wezenlijkheid heet. Het is het hier-nu-maals dat je losgeschud vanuit jezelf betreedt. Het is het eeuwige waar je altijd in geloofde, maar wat je nog nooit als dat hebt geleefd.
Het is zonder meer het meest wonderbaarlijke dat je in je leven zal overkomen, want het is het einde van je strijd. Het is alles wat je ervan hoopte, het spul waar dromen uit bestaan. De doorgang, de deur of het verbroken zegel... En “het zien” van dat waar we al sinds het begin van de tijd naar verlangen is altijd beschikbaar voor eenieder. De moeilijkste tijden zijn bijna over: de tijden van een groot gemis. De deur is altijd voor je open. Je wezen is zonder hindernis.
Links: