Gained time is time to use carefully.
Lost time is time to seek the truth.
Times when we receive praise should silence our ego.
Times when we hear criticism should make us appreciate opposing views.
Times of success are times to relax.
Times of failure are times to strive.
Times of affluence are times to sacrifice.
Times of poverty are times for exertion.
Times of desire are times to understand greed.
Times of boredom are times to examine truth.
Times of socializing are times to listen.
Times of isolation are times for self-analysis.
Times of festivity are times for moderation.
Times of silence are times for delight.
Times of promotion are times for humility.
Times of demotion are times for self-respect.
Times of happiness are times to observe.
Times of misery are times to gain wisdom.
Work time is time to reflect on desires.
Leisure time is time to make peace.
Times of existence are times to contemplate death.
Times of death are times to revive.
When we have time, we must spend it wisely.
When time expires, we lose it forever.
Credit to Pasin Intarawong
ว่าด้วย “เวลา”
เวลาได้มา คือเวลาแห่งความไม่ประมาท
เวลาเสียไป คือเวลาแห่งการเรียนรู้สัจจะ
เวลาถูกชม คือเวลาแห่งการฆ่าความหลงตนเอง
เวลาถูกด่า คือเวลาเห็นแห่งการมองมุมต่าง
เวลาสำเร็จ คือเวลาแห่งความปล่อยวาง
เวลาล้มเหลว คือเวลาแห่งการลุกขึ้นสู้
เวลาร่ำรวย คือเวลาแห่งการเสียสละ
เวลายากจน คือเวลาแห่งการฝึกปรือความเพียร
เวลาอยากได้ คือเวลาแห่งการเห็นกิเลส
เวลาเบื่อหน่าย คือเวลาแห่งการเห็นความจริง
เวลาอยู่ท่ามกลางผู้คน คือเวลาแห่งการรับฟัง
เวลาอยู่ลำพัง คือเวลาแห่งการวิเคราะห์ตนเอง
เวลารื่นเริง คือเวลาแห่งการสำรวม
เวลาเงียบงัน คือเวลาแห่งความเบิกบานยินดี
เวลาได้ยศ คือเวลาแห่งการวางตนให้ต่ำ
เวลาเสื่อมยศ คือเวลาแห่งการยกใจให้สูง
เวลาสุข คือเวลาแห่งการเพ่งสังเกต
เวลาทุกข์ คือเวลาแห่งการบ่มเพาะปัญญา
เวลาทำงาน คือเวลาแห่งการขัดเกลากิเลส
เวลาพักผ่อน คือเวลาแห่งการทำความสงบ
เวลามีชีวิต คือเวลาแห่งการเตรียมตัวตาย
เวลาตาย คือเวลาแห่งการมีชีวิตใหม่
เวลามีเวลา คือเวลาที่ต้องใช้เวลาให้เป็นประโยชน์
เวลาหมดเวลา คือเวลาที่ไม่ได้เป็นของเราอีกต่อไป!!!
- พศิน อินทรวงค์ -