نکاتی درباره‌ی نحوه‌ی تربیت کودکان

بسیاری از والدین در جست‌وجوی روش مناسبی برای تربیت و پرورش کودک خود هستند.

در واقع می‌توان چنین گفت که از آنجایی که هر شیرخواری با شیرخوار دیگر از نظر سرشت و اخلاق متفاوت می‌باشد، روش تربیت باید منطبق بر خصوصیات فردی کودک باشد و از آنجایی که شیرخواران توانایی محدودی برای انطباق دارند، والدین باید انعطاف بیشتری داشته باشند در طول ماه های اول بعد از تولد والدین در مورد رفتار و شرایط روانی کودک خود اطلاعاتی را به دست آورده‌اند، که به آنها در تربیت کودک کمک می‌کند.

در واقع هیچ فرمولی برای اینکه بتوانیم کودک ایده‌آلی داشته باشیم، وجود ندارد. بنابراین به کار گرفتن روشی که در مورد یک کودک موثر است، ممکن است در مورد کودک دیگر کاملاً اثر منفی داشته باشد.

والدین باید روش‌های موفقیت آمیز تربیت کودک را بدانند و همچنین مواردی که نتیجه مثبت نداشته‌اند، را نیز بررسی کنند. در واقع موفقیت یا شکست یک روش تربیتی که والدین برای کودک خود انتخاب می‌کنند.

والدین بر اساس شناختی که از خصوصیات فردی کودکشان دارند، می توانند نحوه‌ی برخورد، عکس العمل‌ها، و رفتارهای‌شان را برای تربیت کودک خود طراحی کنند.

هر چه والدین نسبت به ویژگی‌های فردی کودکشان انعطاف‌پذیرتر و صادق‌تر باشند، به او کمک خواهد شد که در جهت هدایت و ادامه‌ی روش صحیح برای تربیت، موفق باشد.

محققان بر اساس خصوصیات‌ سرشتی کودکان را به سه دسته عمده‌ی، کودکان آرام، کودکان دشوار، و کودکان بی تفاوت تقسیم‌بندی کرده‌اند.

کودکان آرام، کودکانی هستند که با محیط و تجربه‌ه‍ای جدید به راحتی کنار می‌آیند، معمولا خوش‌خلق هستند، از خود هیجان‌های مثبت نشان می‌دهند، تغذیه‌ی طبیعی دارند، و خواب آنها منظم است. بیشتر کودکان دارای این نوع رفتار هستند. این گروه از کودکان در صورتی که از طرف والدین دچار تعارض مداوم قرار گیرند، می‌توانند در آینده گرفتار اختلالات رفتاری زیادی شوند.

کودکان دشوار، کودکانی هستند که بسیار هیجان‌پذیر و بی‌قرار و به قول معروف نق‌نقو هستند. آنها به گریه های طولانی متوسل می‌شوند. تغذیه و خوابشان دچار مشکل است، و احتمال پیدایش اختلالات رفتاری در آنها بیش از سایر بچه‌ها خواهد بود. از نظر آماری، تعداد کمی ازبچه‌ها در این گروه قرار دارند.

کودکان بی‌تفاوت، گروه سوم هستند. این کودکان معمولاً گوشه‌گیر هستند و به زحمت با شرایط جدید انطباق پیدا می‌کنند و به سختی با آن کنار می‌آیند. اما پس از چندین بار مواجهه با شرایط جدید آن را می‌پذیرند. این کودکان نسبت به گروه قبل درصد بیشتری را شامل می‌شوند.